Myrthe (13) wil graag een bepaalde broek die net in de mode is. Volgens haar moeder Hanna van der Veen is haar garderobe compleet en heeft ze niets nieuws nodig. De discussie over het al dan niet kopen van een kledingstuk is tot grote opluchting van beide partijen voorbij. Myrthe krijgt kleedgeld.
Van der Veen vertelt: ‘Ik was het discussiëren zat, dat is de voornaamste reden dat we zijn begonnen met kleedgeld. Daarnaast vind ik het belangrijk dat Myrthe leert financieel zelfstandig te worden. Ze krijgt 45 euro kleedgeld en ongeveer tien euro zakgeld per maand. Nu kan ze zelf bepalen wat ze koopt. Ze heeft een leuke smaak, ik ben niet bang dat ze met iets thuiskomt wat ik niet goed of mooi vindt. Ik vind het mooi te zien dat ze de zelfstandigheid heel prettig vindt. Door middel van bankafschriften en het checken van haar saldo via een pinautomaat, weet Myrthe wat er op haar rekening staat. Ze denkt goed vooruit. Het is leuk dat je kind je verrast, ik besefte dat ik onderschatte wat ze al aankan wat betreft financiële onafhankelijkheid.’
Tot nu toe gaat het dan ook goed met kopen van kleren, al loopt Myrthe nog wel in haar herfstjas rond. En een goede winterjas heeft ze nog niet. Van der Veen: ‘Ik wijs haar wel op aanbiedingen, maar zij wil nog geen nieuwe jas kopen.’
Ik vind het belangrijk dat Myrthe leert financieel zelfstandig te worden
Door schade en schande wijs
Voor Anita Zeldenrust zijn bewustwording en het leren omgaan met geld, redenen om haar dochters kleedgeld te geven. Ze krijgen kleedgeld op het moment dat ze naar de middelbare school gaan. ‘Onze dochters houden heel erg van mooie kleding en willen graag vaak iets nieuws. Ik vind het belangrijk dat ze zich ervan bewust zijn dat kleding duur is en dat je niet altijd alles kunt kopen wat je wilt.’ Haar dochters Anne (17), Romy (15) en Eva (13) krijgen vijftig euro kleedgeld per maand. Schoenen en sportkleding wordt door hun ouders betaald. Daarnaast krijgen Romy en Eva nog vijftien euro zakgeld. Anne verdient wat extra geld met een bijbaantje.
Zeldenrust: ‘In het begin vonden ze het alle drie heel interessant. Vijftig euro is veel geld. Ze gaven het gelijk uit, maar ik zie dat ze door schade en schande wijs worden. Nu bedenken ze halverwege de maand dat de winter er aankomt en dat ze kleedgeld moeten opsparen voor een nieuwe jas.’ Dat is volgens orthopedagoog Barbara Arbesser precies het nut van kleedgeld. ‘Kinderen leren om te gaan met geld. Ze krijgen inzicht in wat iets kost en ze moeten ervoor zorgen dat ze op het juiste moment genoeg geld hebben.’
Het beste is om kleedgeld per maand uit te betalen en duidelijke afspraken te maken
Annelou van Noort, auteur van het boek Tel je geld, is dat met haar eens. ‘Het beste is om kleedgeld per maand uit te betalen. Zo leren ze een bepaalde periode te overzien. Dat moet later ook met een salaris dat eens per maand wordt uitbetaald.’ Ze vertelt verder: ‘Houd het kleedgeld en zakgeld gescheiden, zo blijft het duidelijk wat er van welk bedrag gekocht moet worden. Vaak wordt het geld op een bankrekening gestort, dat past ook bij deze tijd, maar is wel minder overzichtelijk. Als ouder kun je overwegen om het eerste jaar contant geld te geven. Of ga eens in de maand met je kind internetbankieren om zijn of haar uitgavenpatroon te bekijken.’
Overigens zegt Van Noort dat ‘kleedgeld niet per se nodig is om goed met geld om te kunnen gaan. Ik ben er wel voorstander van om je kind te betrekken in aankopen die gedaan worden. Laat het een keer boodschappen doen en bespreek bijvoorbeeld wat het kost om een nieuwe kleren te kopen.’
Foto
Voordat kinderen kleedgeld krijgen, raadt Arbesser ouders sterk aan om goede afspraken te maken. ‘Bespreek welke kleding een kind moet kopen van het bedrag dat hij of zij krijgt. Is dat inclusief ondergoed, jassen en schoenen? Moet sportkleding ook van het kleedgeld betaald worden? Spreek ook af wat voor soort kleding een kind mag kopen. Je hebt kans dat je zoon anders straks thuiskomt met een kledingstuk dat jij niet vindt kunnen.’
Zeldenrust vraagt haar jongste twee dochters om via hun mobiel een fotootje te sturen voordat ze iets kopen. ‘We hebben daar nog nooit enorme conflicten over gehad. Een keer had mijn dochter een spijkerbroek gekocht, die ik iets te ordinair vond. Die moest ze van mij terugbrengen.’
Internetbankieren
Het is ook weleens voorgekomen dat een van Zeldenrusts dochters haar kleedgeld uitgaf aan andere leuke dingen. ‘Toen ze kleren nodig had, was haar geld op. We hebben er met elkaar over gepraat, maar ze kreeg geen extra geld. Zij heeft de keus gemaakt om het ergens anders aan te besteden. Het is niet verkeerd dat ze weet dat geld ook op kan raken. We hebben er nu wel voor gezorgd dat ze kan internetbankieren, want ze had geen goed overzicht van wat er op haar rekening stond. Opeens was het op.’
Van Noort is ook van mening dat een ouder geen extra geld moet geven bovenop het vastgestelde bedrag. ‘Het kan gebeuren dat broek sneller kapot is dan een kind gehoopt had. Dat is vervelend, maar later heeft hij of zij ook niet de kans om naar de bank te gaan en te zeggen: “ik heb een miskoop gedaan, mag ik nog wat geld?” Arbesser vindt dat je als ouder af en toe wel wat extra mag geven. ‘Maak dan wel duidelijk dat het een eenmalig cadeau is.’
