Kunstalvleesklier
Te druk! Er wordt een digitale flyer toegezegd. Via dagbladen moedigt het Diabetesfonds op ondubbelzinnige wijze de lezer aan om de portemonnee te trekken. We moeten de productie van de kunstalvleesklier steunen is de mening van het Fonds.Het geld kan meteen in de bijgeleverde enveloppe. Gezien de wervende advertenties in dagbladen is die drukte bij Inreda dus misschien wel te begrijpen. Maar hoe zit het nou precies met de kunst(matige)alvleesklier.
Claim
Komt Koops daadwerkelijk met een kunstalvleesklier in 2019. Is zijn claim voldoende geloofwaardig. Het Diabetesfonds vindt kennelijk van wel. De concurrentie zit trouwens ook niet stil. Doorzettingsvermogen en ambitie kunnen Koops niet worden ontzegd. Maar met dit offensief loopt hij volgens insiders veel te hard van stapel. Een kunstalvleesklier, waar je geen omkijken meer naar hebt. Wat voor orgaan is de alvleesklier eigenlijk. Voor alle duidelijkheid: de alvleesklier heeft zowel een functie bij de voedselvertering (exocrien) als een hormonale (endocriene) functie bij de stofwisseling.
Insuline
De goede verstaander snapt het wel. Het gaat in dit geval om het laatste, de aanmaak van het hormoon insuline in de alvleesklier. Bij diabetes type 1 valt de aanmaak van insuline weg. Bloedsuiker (glucose) kan de lichaamscellen niet meer in en glucose stijgt overmatig in het bloed (een hyper). Dat leidt tot klachten. Dit hormoon insuline moet vervolgens via omwegen worden aangevuld. Lastig, ook omdat de insulinebehoefte enorm schommelt. Overdag (maaltijden), maar ook ‘s nachts. Alleen door de insuline op afroep (via metingen van bloedsuiker) kan dat steeds beter en steeds natuurlijker worden geregeld. Sensoren spelen een rol. Een gesloten systeem (closed loop) is natuurlijk het ideaal. Continu meten van bloedsuikerwaarden. Koops voegt aan het systeem nog het tegenhormoon glucagon toe voor het geval de daling van de bloedsuiker doorzet (hypo). We spreken dan over een duopomp. Zie de specificaties destijds op de Inreda website.
Stappenplan
Nogmaals, het doel van Koops en zijn bedrijf is heel ambitieus: de nu bestaande apparatuur op korte termijn uittesten bij mensen met diabetes, en dan voor de CE markering gaan. Een CE-markering die op veel producten te vinden is geeft aan dat het product voldoet aan de daarvoor geldende regels binnen de Europese Economische Ruimte. Alhoewel optimisme altijd moet worden gewaardeerd, is het voorgenomen tijdspad heel kort. Zeker als hij in zijn uitingen hierover suggereert dat het dan ook maar heel kort duurt vóórdat alle patiënten die deze pomp willen hebben / nodig hebben, hierover ook kunnen beschikken. Waarbij de beperkende factor alleen de productiecapaciteit van zijn bedrijf zou zijn. Normaal gesproken is een CE markering maar een eerste stap. Vanuit de EMA (Het Europees Geneesmiddelenbureau) zal er zeker de noodzaak worden aangegeven voor het via de koninklijke weg registreren van dit “device”. Na deze stappen (die afhankelijk van de benodigde en vaak ook geëiste (extra) bewijsvoering jaren in beslag kunnen nemen) zal er ook nog een vergoedingsstatus binnen Nederland voor dit product moeten worden verkregen. Nogmaals, we gunnen ontwikkelingen binnen Nederland het allerbeste en een doorlooptijd die veel sneller is dan van andere ontwikkelingen; de tijd zal leren hoeveel tijd het opbouwen van de vereiste bewijsvoering en de stappen richting EMA goedkeuring en vergoeding zullen kosten, aldus een insider. Het Diabetesfonds dient ons inziens haar standpunt te nuanceren.
https://www.diabetesfonds.nl/over-diabetes/diabetes-in-het-algemeen/woordenboek/glucagon
