Leven met een dwangstoornis

Zo kwam bij mij al lezende spontaan de gedachte op dat Jesse Klaver (Groen Links) c.s. wellicht ook kampen met een vorm van dwangstoornis.

Het boek Vals Alarm van psychiater en patiënt Menno Oosterhoff heeft al de nodige ophef veroorzaakt. Het meest recente is de uithaal van columnist van Max Pam in de Volkskrant.

Politiek

Maar ik meen in dit kersverse boekwerk ook de actualiteit te herkennen. Zo kwam bij mij al lezende spontaan de gedachte op dat Jesse Klaver (Groen Links) c.s. wellicht ook kampen met een vorm van dwangstoornis. De kabinetsformatie struikelde twee keer achtereen op een onderdeel, waarvan insiders (WNL) in koor zeggen dat het niet onoverkomelijk was of had moeten zijn. Ik weet het, dit is een gewaagde uitspraak.En dan haal ik juist nu toch maar even de auteur Oosterhoff aan die op pagina 114 schrijft de overeenkomst tussen al die vormen van dwang is dus dat iets kleins beleefd wordt als iets onoverkomelijks. Het kan gaan om een kleine onvolkomenheid, maar ook om een kleine kans (einde quote).

Ervaringsdeskundigheid

De auteur (psychiater) is professional en ervaringsdeskundige. Naar mijn mening is die combinatie van meerwaarde gebleken, in ieder geval zoals de weerslag daarvan te lezen is in dit boek. In een interview in een dagblad lees ik wel dat de auteur lang heeft geaarzeld of hij zijn eigen persoonlijke ervaringen wel kon en moest inbrengen in de spreekkamer. Want theoretisch zou dat ook het therapeutisch proces nadelig kunnen beïnvloeden. Daarvan is overigens niets gebleken. Vervolgens is er deze stap naar een boek voor het grote publiek. Daarnaast moet ook een parallel traject met een website dwang.eu en onlangs een congres van de Stichting Dwangstoornis vermeld worden.

Kloek

Het boek met de opvallende omslag met de afbeelding van het (verloren) tuinschepje, mag er wezen met zijn 367 pagina’s. Een kloek boek. Dat hoeft niet te verbazen want de auteur heeft mede dankzij of juist ten gevolge van zijn dwangmatigheid (in vaktermen OCD) de neiging om naar volledigheid te streven. En het onderwerp dwang is beslist zeer breed, ik zou haast zeggen oeverloos. Want wanneer is dwang nog functioneel en wanneer wordt het een last?  Het boek telt 14 hoofdstukken met bijvoorbeeld de titel Wat bezielt je (hoofdstuk drie), Dwangarbeid (hoofdstuk acht) en Mijn leven met (de dwang van) Menno (hoofdstuk 13). Het boek wordt omlijst door een proloog, een epiloog en enkele nuttige bijlagen. Opvallend zijn ook de zogenaamde intermezzo’s, waarbij de auteur even loskomt van het idee van een leerboek en afstand neemt. Ik vind het wel functioneel.

Olifant

De opgave vind ik wel mooi verwoord (pagina 113) in een formule een mug + obsessieve lading = olifant. Hoe komen we weer van die olifant af? Dat betekent ook dat voor naasten van mensen met een dwangstoornis het moeilijk is om na te voelen wat iemand beleeft. Maar ook veel mensen met een dwangstoornis zien niet de overeenkomsten (door alle verschillende heen) met die dwang van een ander. Dat realiseert Menno Oosterhoff zich ook regelmatig in zijn contact met patiënten. Wat het boek bijzonder leesbaar maakt zijn de fragmenten (in de tekst met  rode letters weergeven) waarbij casuïstiek voorbijkomt. Ook hier zie je weer hoe storytelling kan bijdragen aan een beter begrip. Het zijn soms onthutsende ervaringen van patienten, maar ook ontbreekt de humor niet. De lezer zal ongetwijfeld af en toe de aanvechting voelen om huisgenoten of vrienden deelgenoot te maken van een voorval. Mede daardoor is het boek ondanks de omvang goed leesbaar gebleken.

Shared Decicion Making

Wat betreft Max Pam heeft de auteur al via Medisch Contact (ook via een podcast te beluisteren) repliek geleverd. Zie link hieronder. Daaraan wil ik toevoegen dat ik denk dat de wereld ook drastisch is veranderd ten opzichte van de situatie uit de vorige eeuw zoals Pam die beschrijft. De verhoudingen arts-patient zijn gewijzigd. Meer gebaseerd op gezamelijke besluitvorming (shared decision making). Zeker, ook daarover bestaan wisselende opinies. Maar dat geeft wel ruimte aan andersoortige inbreng, ook van de kant van de behandelaar. Ik zou willen eindigen met een compliment voor Menno Oosterhoff.

PS.

De uitgever heeft een exemplaar van het boek beschikbaar gesteld voor deze recensie

https://soundcloud.com/medischcontact/mijn-leven-is-af-menno-oosterhoff

https://www.dwang.eu/boek-vals-alarm-menno-oosterhoff/

https://www.medischcontact.nl/opinie/blogs-columns/blog/mijn-leven-is-af.htm

http://www.volkskrant.nl/opinie/kun-je-tegelijkertijd-patient-en-psychiater-zijn~a4500627/

https://wnl.tv/2017/06/18/jesse-klaver-is-absoluut-type-nieuwe-leider/

https://soundcloud.com/user-905364887/jesse-klaver-is-absoluut-niet-het-type-nieuwe-leider

http://www.ad.nl/politiek/formatie-met-groenlinks-mislukt-weer-door-migratie~a4ac9a58/

 

Mijn gekozen waardering € -