‘Om te beginnen wil ik duidelijk zeggen wat een geldmeesteres is, en wat absoluut niet: Ik ben geen prostituee. Ik zal nooit fysiek contact hebben met een van mijn slaven. Sterker nog: ze hoeven niet eens te weten hoe ik er in het echt uitzie, waar ik woon, of wat mijn echte naam is. Maar dat is geen enkel probleem. Het mysterie rondom mijn echte identiteit helpt zelfs het vlammetje te voeden.
In een managementboek dat ik tijdens mijn studie ooit las, stond een quote die vaak ten onrechte aan Charles Darwin wordt toegeschreven. Toch is ie altijd bij me blijven hangen: ‘Het is niet de sterkste van een soort die overleeft, of de intelligentste. Het is degene die zich het beste aan veranderingen kan aanpassen.’
Die quote is zo’n beetje mijn levensmotto geworden. Ook toen ik stopte met mijn studie. Of misschien wel juist daarom. Nadat mijn ex Bart en ik uit elkaar gingen en ik ineens alle vaste lasten in mijn eentje moest betalen van mijn schamele uitzendbaantje, moest ik snel iets anders verzinnen.
Ik had natuurlijk andere woonruimte kunnen zoeken. De vrije sector woning waar ik nu nog steeds woon, had ik destijds samen met Bart gehuurd op basis van twee inkomens. Toen hij ervandoor ging met een ander nam hij niet alleen zijn TV en stereo mee, maar kon ik ook opdraaien voor een slordige extra zeshonderd euro per maand.
Ik had geen idee waar ik dat geld vandaan moest halen, maar ik wist een ding wel: ik vertikte het na op zo’n schofterige manier door Bart belazerd te zijn om ook nog eens op een schimmelig hok ergens drie hoog achter te gaan zitten. Als ik überhaupt al iets anders kon vinden. Want dat is in deze markt, zeker als single, nog de vraag. Bij een postorderbedrijf kocht ik een joekel van een nieuwe TV en een B&O stereo, en met mijn credit card schafte ik maar meteen een nieuwe boxspring aan, zodat ik niet langer in het bed hoefde te liggen waar Bart in had geslapen. En toen stond ik dus zwaar in het rood, en had ik de huur nog niet eens betaald…
Naarstig dacht ik over manieren om extra geld te verdienen. Omdat ik best bedreven ben in het ontwerpen van websites besloot ik een advertentie te zetten op een soort Marktplaats waar je diensten kunt aanbieden. Wellicht kon ik een fijne, goedbetaalde klus in de wacht slepen? Ik knutselde een leuk tekstje in elkaar en googelde ‘diensten aanbieden online.’ In de zoekresultaten zag ik een aantal bruikbare sites, maar waar mijn blik naartoe werd gezogen was sexjobs.nl. De ‘erotische Marktplaats’ van Nederland.
Uit nieuwsgierigheid besloot ik eens een blik te werpen op wat daar zoal gaande was. Ik zag een hoop ranzigs voorbijkomen, maar mijn interesse werd gewekt door de BDSM sectie. Ik heb daar altijd een interesse voor gehad, en met een vroeger vriendje zelfs wel eens wat geëxperimenteerd. Maar Bart had er dus helemaal niets mee. De enige keer dat ik voorzichtig iets in de richting van bondage opperde, keek hij me aan of ik gek geworden was. Eigenlijk was het geen wonder dat hij er met zo’n burgertrutje vandoor is gegaan, dacht ik een beetje zuur.
Gniffelend las ik diverse advertenties van meesteressen die zichzelf de markt in prijsden, tot ik iets tegenkwam wat ik niet kende. Er stond iets als: Geniet jij van een extra luxe leven en zoek je een man die erop kickt dat voor jou te betalen? ‘Eh…JAHA?!’ dacht ik meteen. Wat was dit? Zag ik het echt goed?
‘Dan wil ik jouw geldslaaf zijn’ ging de advertentie verder. Ik keek naar de datum waarop de advertentie was geplaatst. Hij was al een paar maanden geleden geplaatst. Bummer. Nu was vast iemand me voor geweest. Maar omdat ik nog steeds niet echt een idee had wat het hele concept nu inhield, googelde ik ‘geldslaaf’. Ik had nog nooit van het hele fenomeen gehoord, maar ik moest toegeven: het klonk goed.
Enige research leerde me dat een zogenaamde geldslaaf iemand is die zich financieel ondergeschikt maakt aan een vrouw. Een soort ‘financiële SM’ dus. Ook kwam ik advertenties tegen van meesteressen op zoek naar een geldslaaf. Soms boden ze zelfs de mogelijkheid om te betalen per iDEAL, creditcard, automatische incasso en sommige meesteressen waren al helemaal ultrahip, want die accepteerden zelfs cryptomunten als Bitcoin en Ripple.
‘Niets maakt Jack zo gelukkig als wanneer ik hem financieel volledig kaalpluk.’
Ik voelde me als een katje dat met haar neus in de slagroom was gevallen. Dit was De. Ideale. Bijbaan. En nee, ik had geen last van gewetens-issues. Die mannen vroegen er zelf toch om? Op de site van een Engelse money misstress zag ik een man zelfs smeken om een paar peperdure schoenen voor haar te ‘mogen’ kopen. Je zou misschien denken: ‘He? Maar je was toch zo’n braaf meisje? Dat klopt. Maar ik ben ook een heel ruimdenkend meisje. Zeker als het gaat om mijn kwaliteit van leven…En daar komt dan mijn levensmotto weer om de hoek kijken. Het was puur een kwestie van overleven.
Ik besloot er serieus werk van te maken, en deed grondig onderzoek naar hoe ik zoiets aan zou kunnen pakken. Zo las ik dat het belangrijk was om een contract op te stellen. Sommige geldslaven kicken op een soort ‘chantage’ rollenspel, en het is natuurlijk niet de bedoeling dat je vroeg of laat een aanklacht aan je broek krijgt.
Ik zei al dat ik handig ben met webdesign, dus ik ontwierp een prachtige website voor mijn nieuwe side hustle. Ik had inmiddels genoeg tijd doorgebracht op fetisj fora waar potentiële slaven zich aanboden, maar ik besloot dat het beter was om mijn eigen website op te zetten. Met de zelfontspanner maakte ik wat sexy, suggestieve foto’s van mijn benen en kont, en installeerde een PayPal-knop op mijn site. Daarna maakte ik een apart Gmail adres voor mijn toekomstige slaven.
Het leukste onderdeel vond ik het verzinnen van de teksten voor mijn website. Ik was er inmiddels achter gekomen dat er een heel apart vocabulaire bestaat voor de SM-scene, en ik zat me te verkneukelen terwijl ik teksten intypte als: ‘Welkom op mijn website, nederige slaaf. Jij wilt dus niets liever dan jouw zuurverdiende centjes aan mij uitgeven? Mail me dan maar snel. Maar let op: alles draait hier alleen maar om mij. Ik ben jouw prinses. En jij? Jij bent niets anders dan een wandelende spaarpot… ‘ Inwendig zat ik te gieren. Als dit niets zou worden, kon altijd nog nog tekstschrijver worden, dacht ik.
Onder het kopje ‘diensten’ schreef ik vervolgens: ‘Halfjaarlijks of jaarlijks contract, online sessies, opsturen van cadeaus, cash geld of cadeaubonnen en ‘online vernederingen.’
Ook schreef ik een stukje over wat er zou gebeuren als mijn slaafjes me niet zouden gehoorzamen. Dan zou ik namelijk een foto van ze verlangen in een compromitterende pose, die ik eventueel online zou kunnen plaatsen. Natuurlijk zou ik dat nooit doen zonder de slaaf in kwestie volledig onherkenbaar te maken. Ik ben er niet op uit om levens te vernielen. Maar dat zette ik er niet bij. Hoe banger, hoe beter, redeneerde ik.
Toen mijn website af was meldde ik me aan bij diverse sociale media onder mijn schuilnaam, en spamde mijn site kwistig in het rond, voorzien van hashtags als #dom #domination en #cashpig. Ja, ik had mijn huiswerk goed gedaan.
En toen kreeg ik een mail. Ik geef toe: dat was even slikken. Tot op dat moment had het hele gebeuren zich natuurlijk alleen nog maar in mijn fantasie afgespeeld, maar nu moest ik aan de bak. Ik schonk een glas wijn in, en nam een grote slok om mijn zenuwen te kalmeren voordat ik de mail open klikte.
Ik moet zeggen: het viel me mee. Ik verwachtte ergens toch een beetje een ranzig mannetje met allerlei smerige praatjes, maar de mail was eigenlijk heel normaal. Leuk, zelfs. De man die zich Jack noemde, schreef dat hij sterke onderdanige gevoelens had, ervan genoot om te zien hoe een vrouw zijn geld afhandig maakt en er een kick van kreeg als een vrouw hem wist te bespelen. Verder schreef hij dat hij weet dat de maatschappij dit over het algemeen als misbruik ziet, maar dat hij het juist ziet als het vervullen van elkaar behoeften. Met andere woorden en een beetje kort door de bocht: Jack werd nergens zo gelukkig van als van kaalgeplukt worden.
Hij leek me de ideale kandidaat.
Herinner je je nog je eerste dag op school? Of je allereerste date met de man -of vrouw – waar je dolverliefd op was? Zo voelde ik me toen ik mijn eerste mail naar Jack stuurde. De spanning, mijn handen die trilden, de prikkende oksels…het was er allemaal. Het grappige is: in het echte leven ben ik helemaal niet zo dominant, maar ik leefde me helemaal in in mijn rol van ‘Prinses XXX’.
Zo goed, dat ik al snel na dat eerste mailcontact een bijschrijving ontving op mijn Paypal account. Ik kon het bijna niet geloven. Jack had tweehonderdvijftig euro overgemaakt. Geld waarmee ik naar de Bijenkorf snelde en een stel sexy pumps aanschafte, waarvan ik dan weer een foto op mijn site plaatste. Die foto’s waren uiteraard ook alleen tegen betaling te zien, haha. Maar daar bleef het niet bij. Jack en ik mailden lustig heen en weer, en al snel stuurde ik hem met regelmaat van de klok, met een speciaal aangeschaft prepaid mobieltje, berichtjes vanuit het Wellness Resort of de dure restaurants waar hij voor betaalde.
Ondertussen gaf ik hem ‘opdrachten’. Bijvoorbeeld dat hij niet aan zichzelf mocht zitten voordat hij een bedrag naar me had overgemaakt. Dat hij op die manier een substantiële bijdrage leverde aan mijn huur, vertelde ik dan weer niet. Dat vond ik niet zo sexy. In plaats daarvan zei ik dat ik bijvoorbeeld dat ik een peperduur nieuw parfum en bijbehorende bodymilk ‘nodig’ had. Omdat ik nooit irl afsprak, kon hij toch niet ruiken dat ik zweer bij Sun van Jil Sander. Een luchtje van hooguit twee tientjes.
En het bleef niet bij Jack. Inmiddels heb ik een vast groepje van tussen de drie en vijf slaven die ervoor zorgen dat ik mijn leventje kan blijven leven zoals ik het gewend was. Ik heb me inmiddels zelfs ingeschreven als zzp’er, als ‘online therapeut’.
Natuurlijk was het soms even zoeken om mijn ‘bedrijfje’ goed te laten lopen. Ik ben hier als volledig groentje aan begonnen, en ik ben er achter dat alle slaven een breekpunt hebben. Het is zaak dat je dat punt vermijdt, maar de enige manier waarop je dat kunt ontdekken is met vallen en opstaan. Je kunt het vergelijken met het aaien van een chagrijnige kat. Op een gegeven moment, als je te ver gaat, haalt ie uit. Maar als ik nu nog een slaaf verlies, lach ik er eigenlijk om. Op internet zijn er altijd meer slaven te vinden. Niemand is onvervangbaar, al moet ik bekennen dat ik sommigen wel zou missen.
Hoewel ik nooit irl afspreek of dat ooit zal doen, bouw je toch een band op met sommige mannen. Je moet je goed in ze verdiepen. Wat vinden ze fijn, wat niet. En met de een klikt het meer dan met de ander.
Hoewel de meeste mensen ongetwijfeld zullen denken dat ik op een makkelijke manier geld binnenhark, zit er natuurlijk wel een addertje onder het gras. Ok, ik heb dure kleding en ik hoef me geen zorgen meer te maken over de gasrekening, maar er bestaat niet zoiets als gratis geld. De prijs die ik betaal is dat ik lieg tegen mijn ouders en sinds ik een vriendin die ik in vertrouwen nam ben kwijtgeraakt, omdat ze vond dat ik moreel gezien verwerpelijk bezig was, vertel ik niemand meer wat ik doe.
Ik moet er nog niet aan denken wat ik ga doen als ik een nieuwe relatie krijg. Ik zie niet hoe ik dat zou kunnen combineren. Op dit moment is mijn leven gevuld met geld, maar emotioneel is het best leeg. Daarom zie ik mezelf dit niet de rest van mijn leven doen. Ik volg nu een thuisstudie, en als ik daarmee klaar ben hoop ik een normale baan te kunnen scoren. Maar ik weet aan de andere kant ook zeker dat ik tegen die tijd best eens met warme gevoelens zal terugdenken aan de periode in mijn leven waarin ik me een godin voelde, waar mannen met liefde hun geld aan offerden.’
Image by PublicDomainPictures from Pixabay
