Op een gewone ‘just another day at the office’-dag heeft onze afdeling techniek vooral routinewerk: deelnemende auteurs (zo’n 300 nu) zijn hun wachtwoord vergeten, de WordPress plugin die ze op hun site hebben draaien doet gek, dat werk. Veel leuker vinden ze het als zich een misdaadjournalist of -site meldt, die hebben soms kwesties die een beroep doen op de beroepstrots van de heren developers.
De ingewikkeldste die ooit langskwam was: ‘Jullie hebben zo’n plugin waarmee lezers op onze site kunnen betalen toch? Met één click. Vet. Kan het ook met géén click?’
‘Euh?’
‘Contant. Want ja, wij hebben dus nogal wat lezers die dat niet zo zien zitten, een mailadres opgeven, Om nog maar te zwijgen van een bankrekening. Die hebben ze meestal niet eens – principekwestie.’
Dat kan dus niet. Zoals het ook niet mogelijk is om anoniem te betalen. Je kunt wel NIET betalen (al is het geld als zodanig voor de betrokkenen het probleem niet zo), maar ook dat kan niet anoniem.
Dus hebben we speciaal voor onze crime-deelnemers maar een aparte plugin-instelling gemaakt waarmee lezers met een anoniem account de betaalde stukken toch kunnen lezen. Customer service is our middle name. Zoals we ook onze servers onlangs wat robuuster hebben gemaakt: misdaadsites worden goed gelezen.
Hoe we erop komen? Omdat, naast de al langer bij ons publicerende Misdaadjournalist Hendrik-Jan Korterink en de nodige lost-vast publicerende misdaadjournalisten sinds nu ook Crimesite z’n artikelen via ons in Blendle/Cafeyn zet. Eerste artikel, geheel in stijl: ‘Doodgestoken, in stukken gezaagd, gedumpt’.
