Ondertussen hebben de overstromingen in Duitsland al aan 133 mensen het leven gekost, blijkt zaterdag na een nieuwe balans uit de zwaarst getroffen Duitse regio. Er zijn ook officieel al 27 doden geteld als gevolg van de overstromingen die delen van België teisteren. Daarnaast worden er ook daar nog 20 mensen vermist. Overstromingen in Nederlands Limburg hebben tot nu toe (zover bekend) geen slachtoffers veroorzaakt, maar wel enorme schade.
De sociale-media-molen is ook al weer aardig aan de gang. Vele zogenaamde ‘klimaatrellers’ in de Duitse grote steden, West-België, de Nederlandse Randstad – enfin, buiten het rampgebied – vinden het namelijk nodig om deze hartverscheurende gebeurtenissen te gebruiken als talking points in de klimaatdiscussie. Aan de andere kant (voornamelijk politiek rechts), is er al tijden een heuze ‘War on Woke’ aan de gang. Ditmaal proberen zij de ontwikkelingen van deze week af te doen als ‘al eeuwenlang terugkerende verschijnselen’ om de ‘klimaatrellers’ vooral dwars te zitten.
Meestal worstel ik me door zulke berichten heen, en observeer ik die discussies voornamelijk als amusant. Vandaag kan ik me er echter alleen maar vreselijk aan ergeren.
Want ik geloof dat er maar weinig in de gaten hebben hoe vreselijk smakeloos dit is.
Immers: terwijl het waterpeil in de meeste rivieren begint te dalen, blijft de balans aan slachtoffers stijgen. Dit omdat al dat water het lastig maakte om eerder naar de slachtoffers te zoeken. In de Waalse plaatsen Chênée and Angleur worden er bijvoorbeeld as we speak 400 tot 500 huizen geinspecteerd. Hetzelfde geldt voor Duitsland.
Onder de hashtags met betrekking tot deze ramp, verschijnen er inmiddels al talloze populistische tweets, pleidooien en opiniestukjes voor en tegen klimaatpaniek. Hetzelfde geldt voor de mondkapjesdiscussie.
En juist onder die hashtags zoeken hulpbehoevenden, hulpverstrekkers, lokale bewoners, en familieleden naar het laatste nieuws.
Bij de inspecties in Angleur werd er zojuist al meteen het levenloze lichaam van een 82-jarige man in de kelder van zijn woonst aangetroffen. Deze inspecties en het bergen van de slachtoffers kunnen nog dagen voortduren.
Ga voorlopig dus maar even fijn onder #windturbines of #viruswaanzin verder discussiëren!
F*ck you, Greta!
Onderstaande foto werd bijvorbeeld gisteren duizenden keren geretweet. Het zou om een Duitse BMW gaan met een sticker op de achterruit: ‘F*ck you, Greta!’. Men retweette het met hopen smileys, en leuzen zoals karma, ‘die zal nu wel spijt hebben’, ‘Greta fucks back’, en andere woorden waarin het vooral over het verkopen van eigen mening ging, en sympathie voor de getroffenen ver te zoeken was.
De wraak van Greta ging (en gaat) inmiddels de hele wereld over, ook nadat bleek dat het om een gephotoshopte foto uit Duits blad Bild ging. Die dus bewust verspreid werd om aandacht te trekken voor de goede zaak.
Duitse politici vallen elkaar aan in strijd om kiezers
Duitsland maakt zich ondertussen op voor de Bondsdagverkiezingen in september. Na 16 jaar zwaait Merkel af als kanselier. Wie haar opvolgt en welke partijen de nieuwe Duitse regering gaan vormen, staat nog open.
Dat na de gebeurtenissen van de afgelopen dagen het topic klimaatverandering in de verkiezingsprogramma’s op de eerste plek komt te staan, lijkt me vrij logisch. Al is het wellicht wel nog iets te vroeg om met vingers te wijzen en hierover te discussieren.
Iets met tact, enzo.
Het was woensdag laat in de avond toen de groene politicus Konstantin von Notz zijn mobiele telefoon pakte om op Twitter commentaar te geven op de watersnoodramp.
“#CDU: Geen snelheidslimiet! / #FDP: De markt + synthetische brandstoffen zorgen ervoor / #SPD: Can’t touch: Coal + Nordstream2 / Die #Linke: Wat is er nu met Sahra? / # Groenen: Klimaatbescherming prioriteit 1,” schreef hij over een foto waarop auto’s te midden van water en puin te zien waren.
Na massale kritiek trok von Notz de campagneverklaring een dag later in.
Duitse politici doen in ieder geval hard hun best om de crisis naar hun hand te zetten. De nieuwe kanselier wordt wellicht met uitstek diegene die zich op 15/16 juli het beste wist te profileren.
Armin Laschet, die naast deelstaatpremier ook Merkel opvolgt als kandidaat-kanselier voor CDU/CSU, was er alvast snel bij om met kniehoge laarzen door ondergelopen straten te banjeren en snelle hulp te beloven. Enkele jaren geleden stond hij nog negatief tegenover het invoeren van een strenger klimaatbeleid.
Laschet beseft dat er veel op het spel staat, want door de aandacht voor klimaatverandering kunnen vooral groenen profiteren. Die zijn in de peilingen nog altijd de grootste rivalen voor CDU/CSU.
Voor de groene lijsttrekker Annalena Baerbock is de watersnood een kans om recht te krabbelen na een belabberde start van de campagne, waarbij ze onder meer in opspraak kwam voor plagiaat.
Racismekaart
Ook in Nederland werd er volop gediscussieerd over het klimaat. Daarnaast kwam er – vreemd genoeg – ook de racismekaart weer tevoorschijn.
“Ik vind het zelf ’n beetje overdreven dat er zoveel aandacht komt voor een dorpje in Limburg. Zou deze #watersnood ook zóveel aandacht krijgen als het de Bijlmer betreft? Denk het niet! #watersnoodramp #meerssen #racisme?”, tweette Souhaila Amina van Gemert.
Haar bericht kreeg meer retweets dan video’s van het kolkende water door de straten van Bunde en Meerssen, waar duizenden geevacueerd werden nadat een gat in de Julianadijk ontstond.
In plaats van Souhaila’s degoutante tweet te negeren en zich te richten op steun en medeleven, moest partij ‘War on Woke’ natuurlijk terugsteken door tweets als ‘waarom zijn er geen bruine hulpverleners in Limburg aanwezig?’ het wereldwijde web in te slingeren.
Koninklijke bezoeken
Op donderdag bezocht de Nederlandse koning Willem-Alexander het door wateroverlast getroffen Valkenburg, na een fotosessie met zijn gezin. Na dit koninklijke bezoek, vertrok hij al snel weer om naar vakantiestek Griekenland te vliegen.
Koning Filip deed iets harder zijn best. Het Belgische koninklijke paar bezocht Chaudfontaine, dat op dat moment maar erg moeilijk te bereiken was. De volgende dag bezocht het paar ook Luik. 20 juli werd verkondigd tot een dag van nationale rouw.
Beide bezoeken werden natuurlijk weer uitgebreid geloofd en bekritiseerd.
Focus moet op steun liggen
En daarmee ligt dus de focus op koninklijke bezoeken, de Duitse verkiezingsstrijd, de klimaatdiscussie, de racismediscussie, de Greta-Thurnberg-discussie, en de vinger-wijs-discussies. En niet waar zij hoort te liggen: bij medeleven en steun voor de nog vermiste slachtoffers, de getroffenen, de ontheemden, en hun families.
Mogen die mensen even ademhalen?
