In de traditie van Ruth Mackenzie was de opening wisselend ontvangen, en dat is eigenlijk een goed ding. Ook in de tijd waarin de Amsterdamse Kunstraad in een advies over het Stedelijk Museum een pleidooi houdt tegen de jacht op de blockbuster, is het fijn wanneer je eerste avond niet direct een publieks-hit is. Daar is later tijdens dit festival nog alle kans voor.
Richters Patterns @Hollandfestival: Stoplicht springt op rood, stoplicht springt op groen
Voyeurisme
Wat zeker insloeg, en nog zal blijven inslaan, is de unieke installatie van Steve McQueen, in Amsterdam Noord. Helen Westerik ging kijken en was diep onder de indruk. Ze schreef: ‘…ook bekroop mij een raar soort voyeurisme. Ik wil alles weten over documenten waarvan ik eigenlijk vind dat ze er helemaal niet zouden moeten zijn. En dat zet me aan het denken over mijn positie als kijker en als burger, als lid van een samenleving…’
Steve mcQueens End Credits zoemt nog lang na
Bevrijdende energie
Die zelfde avond toog Maarten Baanders naar Kata, een voorstelling die eerder was voorbesproken door Fransien van der Putt. Maarten was enthousiast, bleek: ‘De vechtbewegingen stralen een bevrijdende energie uit. Een volstrekt andere kracht dus dan de destructieve doelgerichtheid van de echte vechter. Bij elke beweging, individueel of tussen partners tegenover elkaar, ervaar je hoe prachtig het menselijk lichaam is als het zich aanscherpt om voor het eigen lijfsbehoud te vechten. En tegelijk is er onder de dansers een verstandhouding, een verwantschap. Ze zijn vlijmscherp op elkaar afgestemd. De soberheid maakt elk gebaar trefzeker zonder de ander uit te schakelen. Alles is precies gekozen, zonder energie te verliezen aan afdwalende bewegingen.’
‘Kata’ toont in @hollandfestival hoe inspirerend een vreedzaam gevecht kan zijn (recensie)
Komende week
En dan is het weer tijd voor de vooruitblik. Thea Derks vertelt over een componist en zijn vrouw, en hoe zij een verslaving overwon. En over hoe de componist van modern klassiek iets begon met een bondage meesteres die ook nog kon zingen. Of omgekeerd. Lees het opmerkelijke verhaal hier:
Hyena van Georg Friedrich Haas: hoe Mollena Williams-Haas afkickte van haar drankverslaving #HF18
Verder staat deze week het nodige op het programma. Ik ga zelf vanavond kijken bij de voorstelling over Sex and Anxiety waar Henri Drost onlangs nog een fascinerend relaas schreef.
Een gespannen gesprek over onrust en seks op de vroege zondagochtend: The String Quartet’s Guide to Sex and Anxiety @HollandFestival
Vrijdag gaat Fransien van der Putt naar Chorus, en zaterdag bezoek ik IJburg, als voorbereiding op een voorstelling later dit festival: Octavia E Butler’s Parable of the Sower, die ik dan aanstaande woensdag ook ga zien.
En verder
Helen Westerik doet die avond de filmklassieker Der Müde Tod, terwijl ik mij zondagmiddag mentaal ga voorbereiden op de Bowie-special tijdens de Proms, op 23 juni. Fransien van der Putt bezoekt die avond de voorstelling The Way you sound tonight, waar Maarten Baanders eerder een mooie voorbeschouwing op maakte.
Arno Schuitemaker @hollandfestival: ‘Ik wil een nieuwe manier, een nieuw vocabulaire vinden, dat nog niet in mijn vorige werk te zien is geweest.’
Ik ben eigenlijk wel benieuwd welke voorstellingen het meest leven bij jullie, onze lezers. Je kunt daarvoor gebruik maken van de reactiemogelijkheid op deze site. Kom, doe eens mee en laat je liefde gelden!
Goed om te weten
Het Holland Festival duurt nog deze hele maand. Inlichtingen.
