Stel je voor dat je twee benen mist, maar erin geslaagd bent om een voortreffeijk sporter te worden, zo uitmuntend dat je je hebt gekwalificeerd voor de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro. Je komt aan in het Olympisch Dorp en ziet tot je schrik dat je kamer vies en stoffig is en dat er geen personeel is om het schoon te maken. Dus pak je zelf maar een bezem, emmer en dweil. Dat overkwam Paralympische teams eind augustus, volgens de Britse Telegraph. Er was geen geld voor het vervoer van de atleten en teams zagen zich genoodzaakt dan maar zelf auto’s en chauffeurs te huren. Verder is het Olympisch Park ingekrompen en is het aantal stoelen voor de toeschouwers verminderd.
Een heel andere behandeling dan de collegasportlieden die in augustus in Rio aantraden en een risico dat Paralympische atleten weer te boek staan als tweedeklas burgers na de positieve geluiden sinds Londen 2012.
Vegen en schrobben
“Nooit eerder in de 56-jarige geschiedenis hebben we omstandigheden als deze het hoofd moeten bieden”, zei de voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité sir Philip Craven op 19 augustus tijdens een toespraak. Slechts 12 procent van de 2,5 miljoen beschikbare tickets was op dat moment verkocht en het organiserend Olympisch Comité in Rio had al serieuze problemen gehad met de Spelen in augustus. Ook daar waren minder tickets verkocht dan verwacht, er hadden zich minder sponsors gemeld dan verwacht en er waren onverwachte kosten, onder andere door de deplorabele staat van een deel van de onderkomens van de atleten. Zelfs vegen en schrobben zou niet hebben geholpen toen, in augustus. Er waren onder andere ernstige lekkages.
Het resultaat van al dit ongemak: er was gewoon geen geld meer voor de Paralympische Spelen.
Tot eind augustus was het onzeker of alle gekwalificeerde atleten wel naar Rio konden afreizen. In juli had het Paralympisch Comité het geld naar de teams moeten overmaken, maar door het tekort was dat niet mogelijk. Alleen door het geld zelf voor te schieten konden de teams reizen. Teams uit armere landen kregen hulp van buitenaf. Volgens een woordvoerster van Rio2016 is er uiteindelijk niemand thuisgebleven wegens gebrek aan geld voor een ticket. Maar een schandelijke vertoning is het wel.
Beperkingen voor iedereen
De Fransman Jean-Luc Simon, voorzitter van Disabled Peoples’ International (DPI), is verontwaardigd over deze gang van zaken: “Als er zo’n geldgebrek is zoals dit jaar, moeten er beperkingen worden doorgevoerd voor iedereen, ongeacht of je gehandicapt bent of niet.” Simon vindt het hoe dan ook verkeerd dat de Paralympische Spelen na de Olympische Spelen worden georganiseerd, als een soort achteraffeestje. “Het zouden de Olympische Spelen voor iedereen moeten zijn. Als er mensen worden uitgesloten vanwege doping, moet hetzelfde beleid worden toegepast op iedereen en niet dat de Paralympische atleten zwaarder worden gestraft, zoals nu bij de Russen is gebeurd.”
De Paralympische Spelen in Rio konden alleen van ergere rampen worden gered omdat de bijna bankroete gemeente Rio, die zelf niet eens haar ambtenaren (op tijd) kan uitbetalen, met 150 miljoen real ofwel een kleine 47 miljoen euro over de brug kwam. Een aantal staatsbedrijven legde daar nog eens een dikke 31 miljoen euro bij.
Ondertussen werd ook bekend dat de kaartverkoop aantrok. Gealarmeerd door het slechte nieuws van sir Philip in augustus hadden Rio 2016 en andere organisaties evenals enthousiaste fans hadden via de sociale media het publiek opgeroepen om gehandicapte atleten te steunen en naar de Spelen te gaan. Het aantal verkochte kaartjes ligt nu boven de zestig procent. Op 5 september waren er 1,5 miljoen kaartjes verkocht.
Eigen broek ophouden
Maar al deze paniek zou niet nodig moeten zijn, als het Internationaal Paralympisch Comité zich aan zijn eigen strategische plan 2015-2018 houdt. “Inkomen doen toenemen door doelgerichte lange-termijn allianties en opbrengsten maximaliseren door een slimmere prijsvorming van de activa, gebaseerd op betere waardering van het Paralympische merk op de verschillende markten”, klinkt het ambitieus op pagina 31. In simpel Nederlands: je product beter promoten en meer sponsors zoeken. Om debacles zoals nu in Rio te voorkomen moet het Internationaal Paralympisch Comité zijn eigen broek ophouden.
Overigens vermeed een woordvoerder van het Internationaal Paralympisch Comité de vraag waarom het niet mogelijk was geweest om aan de doelstelling van het strategisch plan te halen en verwees hij naar het organiserende comité in Rio.
Er is een nieuwe kans voor 2020 en sir Philip voorziet minder problemen omdat Japan niet zoals Brazilië een chaotisch land in crisis is. Dat zei hij niet letterlijk, maar hij insinueerde het wel door Tokio op dezelfde hoogte te stellen als Londen. Maar vier jaar geleden dacht ook niemand dat de Braziliaanse economie zou instorten en dat de financiën voor de Spelen in Rio zo problematisch zouden worden. Dus hopelijk leert het Internationaal Paralympisch Comité zijn lesje en wacht het in 2020 niet tot het laatst om te kijken hoeveel geld er over is voor de gehandicapte atleten.
