PCR-test onbetrouwbaar en overbodig?

Op veel bronnen en kanalen op internet wordt opgevoerd dat de huidige PCR-test (polymerase chain reaction), die de GGD gebruikt om aan te tonen of iemand besmet is met het COVID-19 virus, onbetrouwbaar en/of overbodig is. Klopt dat?

Eén van deze bronnen is de Stichting Vaccinvrij, een club die opgericht is door bezorgde moeders zonder medische opleiding maar die vooral uitgaan van hun intuïtie, die aan de hand van dit artikel zich afvraagt of de testen wel betrouwbaar zijn en wellicht overbodig. Of deze man op YouTube, die beweerd dat de test niet betrouwbaar is, het belangrijkste bewijs voor het bestaan van een nieuw virus niet bestaat en bijvoorbeeld aanmoedigt om in complotten te gaan denken. Hij is van mening dat hij de ‘rode pil’ heeft gehad, een metafoor uit de film De Matrix, en dat de waarheid aan hem is geopenbaard. Het NOS-journaal is dan bijvoorbeeld de metaforische  ‘blauwe pil’.

De website Viruswaarheid,  van onder andere afgestudeerd bio-farmaceutisch wetenschapper Willem Engel, schrijft naar aanleiding van een artikel van de Deutsche Akkreditierungsstelle (Duitse TNO) dat de PCR-test ten onrechte een positieve uitslag geeft bij onschuldige verkoudheidsvirussen. Dit was het resultaat na uitgebreid wetenschappelijk onderzoek waarin werd aangetoond dat sommige PCR-testkits voor 50% onbetrouwbaar zouden zijn. Het advies aan het RIVM van Viruswaarheid is om onmiddellijk te stoppen met het gebruik van deze test als individueel diagnose-instrument.

PCR-test zegt niets over klinische implicaties en ziekteverloop
Drs. Mario Ortiz Buijsse, biochemicus (moleculaire genetica) Rijksuniversiteit Leiden, Medical Advisor Farma schrijft aan de Tweede Kamer: “Een positieve PCR-uitslag toont louter en alleen aan, of er bij iemand (een stukje) viraal RNA in neusslijmvlies zat. Cruciaal: iemand bij wie de test positief is, betekent niet, dat die persoon ook daadwerkelijk klinisch is geïnfecteerd, ziek is, of ziek gaat worden.” Iets wat bevestigd wordt volgens het interview bij Café Weltschmerz door Prof. dr. Diederik Gommers, voorzitter van de Vereniging voor Intensive Care.

Volgens Maurice de Hond blijkt uit onderzoek in Korea dat de PCR-test geen onderscheid kan maken tussen (delen van) het virus dat zich nog kan vermenigvuldigen of niet. Dat leverde daar die zogenaamde “false positives”. De test kan niet aantonen of het gaat om levend of dood virus materiaal.

Hebben deze deskundigen, wetenschappers en onderzoekers het dan allemaal bij het verkeerde eind?

Factchecken 
Er zijn nog tientallen berichten op internet van eenzelfde strekking als hierboven. Net zo goed dat er ook berichten zijn die dit tegenspreken. Bijvoorbeeld het facktchecken van NU.nl. Op 19 juni publiceerde de nieuwssite een artikel waarin korte metten werd gemaakt met complotdenkers. Hoogleraar medische microbiologie Bert Niesters van de Rijksuniversiteit Groningen legt uit dat PCR-testen in het algemeen, en ook de test op het coronavirus, zeer betrouwbaar zijn. “De technieken zijn zo goed en we doen deze testen zo vaak, ik ben niet bang voor testen die ten onrechte positief zijn.” De test kan volgens Niesters in enkele gevallen ten onrechte negatief zijn.

Op 4 augustus wijdde NU.nl (NUcheck) wederom een artikel aan de betrouwbaarheid van de PCR-test. Deze keer werd er gekeken of de test van de GGD niet kan aantonen of je nog anderen kunt besmetten met het coronavirus. Jeroen van Kampen, klinisch viroloog van het Erasmus MC bevestigt dit en geeft aan dat met een PCR-test niet aangetoond kan worden of een besmette persoon het virus nog kan verspreiden.”

Beleid op basis van drijfzand?
Er zijn steeds meer aantoonbare besmettingen, omdat er meer getest wordt door GGD, en toch relatief minder IC-opnames dan bij de eerste coronagolf. RIVM blijft er op hameren dat het reproductiegetal R boven de 1 ligt. De overheid vindt dit alarmerend en dus stelt de coronamaatregels bij voor bepaalde regio’s met besmettingshaarden. Op internet wordt wel verwezen naar het economische succes van de corona-aanpak in Zweden, die gestoeld was op groepsimmuniteit, maar dat succes staat in schril contrast met het aantal besmettingen en overlijdens die er plaatsvinden. Onderzoek van David Goldsmith en Eric Orlowski van de University College London toont aan dat de lockdown die landen in maart invoerden succesvoller blijkt dan de nonchalante aanpak van Zweden.

Terwijl in Nederland de meningen van wetenschappers over elkaar heen buitelen en de meeste burgers fictie niet meer kunnen onderscheiden van waarheid, lijken de huidige maatregelen om het coronavirus in te dammen, of om een tweede golf te voorkomen, niet meer te werken. Zou het coronavirus inmiddels gemuteerd zijn tot een zware griep of is het dan toch beter gesteld met die groepsimmuniteit dan dat we eerder dachten? Volgens bloedonderzoek is groepsimmuniteit nog ver weg en volgens de WHO (World Health Organisation) heeft groepsimmuniteit weinig te maken met antistoffen in het bloed, maar des te meer met het bepalen van hoeveel mensen gevaccineerd moeten worden om het virus onder controle te krijgen.

Vaccineren, vaccineren en vaccineren
Men kan niet anders concluderen dan dat het beleid weinig te maken heeft met het waarborgen van de gezondheid van de Nederlandse burgers, maar dat er andere, grotere belangen spelen die veel zwaarder wegen. Bijvoorbeeld de 300 tot 400 miljoen aan onbewezen vaccins die al zijn ingekocht, de extra griepvirussen die worden ingekocht etc. En die kosten worden betaald met belastinggeld (gemeenschapsgeld), de zogenaamde sigaar uit eigen doos.

KLM rekent bijvoorbeeld 145 euro voor een PCR-test voor reizigers die naar landen gaan waar de overheid dat eist van toeristen, zoals Bonaire. Covid-19 is een goed verdienmodel gebleken voor veel commerciële partijen. Denk aan desinfectiezeep en mondkapjes. Feit blijft dat de farmaceutische industrie de absolute winnaar is als het gaat om het verdienen aan COVID-19. Een PCR-test in Nederland is via de GGD ‘gratis’, in zoverre dat we die al van te voren hebben ingekocht met gemeenschapsgeld.

Mijn gekozen waardering € -

Geboren schrijfofiel, politiek dier en hobby fotograaf. Auteur van de boeken: 'Bevingen' (2015), 'Kanker krijg je niet alleen' (2019), 'Het Groninger Forum, draak of icoon?'(2020) en 'Muaythai in vogelvlucht' (2020). Heeft onder andere geschreven voor Horeca Magazine Noord, Post Online, Regiokrant Groningen, Beijumkrant, Gazet van het Noorden, Nieuws Oss en Nieuws uit Nijmegen. Was hoofd- eindredacteur bij de Groninger Krant van 2013 tot 2017 en in 2018 hoofdredacteur van de Gazet van het Noorden. Schrijft momenteel voor o.a. VechtsportInfo en Reporters Online. Doet naast journalistiek werk ook communicatie werkzaamheden voor Muaythai Organisatie Nederland. Is lid van de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ).