Sarah Sands, 38 jaar, een alleenstaande moeder van vijf kinderen, vermoordde Michael Pleasted, 77 jaar, in haar flat, weken nadat ze had ontdekt dat hij tientallen kinderen had misbruikt, waaronder haar eigen zoon.
De vrouw werd in 2015 schuldig bevonden aan doodslag en werd door een begripvolle rechter veroordeeld tot drie en een half jaar achter de tralies – rekening houdend met haar gezinssituatie. Deze straf werd uiteindelijk te mild bevonden en door het Britse Hof van Beroep verlengd tot zeven en een half jaar gevangenisstraf. Sands werd vervolgens in 2018 voorwaardelijk vrijgelaten en heeft inmiddels een nieuw leven opgebouwd in Essex, samen met haar vijf kinderen. Ze schrijft momenteel een boek over haar ervaringen.
Tijdens het proces tegen Sarah Sands werd aangetoond dat de pedofiel die zij had gedood, in de afgelopen 30 jaar maar liefst 24 veroordelingen voor zedendelicten had opgelopen.
“Ik deed wat elke moeder zou doen om wat hij mijn zoon, Bradley, mijn kleine jongen, heeft aangedaan”, vertelde de vrouw in een interview aan The Sun.
“Ik had nooit gedacht dat ik dat zou kunnen. Ik ben niet trots op wat ik gedaan heb, maar hij kan tenminste nooit meer iemand pijn doen. Ik ben geen slecht mens, ik weet dat ik fouten heb gemaakt. (Ik zal nooit meer doden. Ik zie mezelf niet als een moordenaar, maar ik heb er geen spijt van. Ik was een moeder die alles zou doen om mijn kinderen te beschermen,” voegde de vrouw eraan toe.
Ze ging verder met te vertellen wat leidde tot de fatale aanval.
Gepensioneerde buurman ‘groomde’ 12-jarige jongen en misbruikte hem
Sarah vertelt hoe Mick in de buurt kwam wonen. Ze beschrijft in haar verhaal een gepensioneerde man, die vrijwilligerswerk deed in het buurthuis. Mick was alleenstaand en had er verder niemand.
De alleenstaande moeder ontfermde zich over haar buurman. Zo kookte ze regelmatig voor Mick, ging er op de koffie, en vond hem dan ook een goed ‘rolmodel’ voor haar zoon Bradley (12). Bradley bezocht de man regelmatig, en ging vrijwilligerswerk doen in de werkplaats waar ook Mick werkzaam was.
Echter, Bradley begon vreemd gedrag te vertonen. Uiteindelijk vertelde hij zijn moeder hoe Mick hem misbruikt had.
Sarah herinnert zich enkele tassen gepakt te hebben, en met de kinderen naar hun grootmoeder te zijn vertrokken.
Bij de woningbouw kreeg Sarah vervolgens nul request. Zij wilden Mick niet herplaatsen naar een andere woning, ondanks de lopende zaak tegen de pedofiel en twee eerdere veroordeelingen.
Daarnaast weigerde Mick schuld te bekennen. Hierdoor zou Bradley in de rechtbank moeten getuigen, iets wat moeder Sarah zeer traumatisch vond en wilde voorkomen.
“Ik herinner me dat ik een mes pakte en naar Mick’s huis ging. Ik wilde hem overhalen om schuldig te pleiten zodat Bradley niet hoefde te getuigen,” zei ze. De vrouw zou twee flessen wijn gedronken hebben om moed te verzamelen om haar buurman te confronteren.
“Mick opende de deur en glimlachte. Hij was arrogant en bruusk. Hij wilde niet naar me luisteren. Hij was koud. Een andere man dan degene die mijn vriendelijke buurman was geweest,” herinnerde zij zich.
“Ik duwde hem naar voren met het mes en hij greep me vast. Ik verloor de controle. Ik kon niet toestaan dat iemand anders gewond raakte, iemand moest mensen beschermen,” zei ze, eraan toevoegend dat haar waarschuwingen over de buurman aan de politie, de sociale diensten en de huisvestingsautoriteiten op niets waren uitgelopen.
Een nieuwe naam
Niemand wist van het criminele verleden van de man omdat hij zijn naam had veranderd. Mick Pleasted heette namelijk helemaal geen Mick, maar was in werkelijk Robin Moult. Een man met maar liefst 24 verschillende veroordelingen van kindermisbruik. Zelfs de lokale politie en woningbouwvereniging waren niet op de hoogte van deze naamsverandering.
Enkele weken later vernam de moeder dat de man beschuldigd werd van het molesteren van twee kinderen.
“Ik kende de jongens. Ik twijfelde geen seconde aan wat ze zeiden. Het was verschrikkelijk. Ze waren 12 jaar oud, zo jong,” zei ze.
Zij besefte dat ook haar zoon het slachtoffer was geworden van de pedofiel.
“Ik trof hem aan terwijl hij zijn haar uittrok, wiegde, trilde en huilde. Hij bleef zeggen, ‘Ik had het je eerder moeten vertellen, het zou hem gestopt hebben die jongere jongens voor de gek te houden’. “Ik voelde me ziek en gebroken.”
Sarah stak Michael Pleasted acht keer met een groot keukenmes.
Recht in eigen handen
Sarah’s verhaal liep nog vrij goed af voor het gezin. De kinderen verbleven bij hun grootmoeder totdat de moeder alsnog versneld vrij kwam, en bezochten haar regelmatig in de gevangenis. Het Britse gerechtelijke systeem is ervan overtuigd dat Sarahs daad een wanhoopsdaad was en zij verder geen gevaar voor de samenleving vormt.
Veel Britten gaven op sociale media aan Sarah te begrijpen. Ook ik vind haar daad begrijpelijk – maar niet goed.
Immers, het recht in eigen handen nemen kan ook andere vormen aannemen.
Pedojagers
De afgelopen tijd heeft men regelmatig nieuwskoppen voorbij zien komen over ‘pedohunters’, in zowel België als Nederland. Het lijkt wel een nieuwe trend te zijn.
Tientallen personen zijn in beide landen gearresteerd omdat ze bekende pedofielen te lijf gingen of aanslagen op hen planden.
“Bij pedo-jagen probeert men via sociale media vermeende kindermisbruikers in de val te lokken om hen dan publiekelijk aan de schandpaal te nagelen. Het lijkt misschien onschuldig, maar het is wel degelijk strafbaar”, zegt Sven Lommaert van de Antwerpse politie, in een verklaring na de arrestatie van maar liefst negen Antwerpse pedo-jagers in Maart.
Volgens Lommaert is pedo-jagen relatief nieuw in ons land: “Het is het eerste grote onderzoek naar pedo-jagers in België. In Nederland kennen ze het fenomeen al langer en is er zelfs al een dode door gevallen. Pedo-jagers worden door anderen vaak verheerlijkt, maar dat mensen zelf voor rechter gaan spelen, kan de politie niet toelaten.”
In Nederland maakten pedo-jagers al een slachtoffer.
De Enschedeese Erika D. werd verleden maand (Juni) veroordeeld tot 10 jaar celstraf voor poging tot moord op haar buurman. Deze overleefde maar net toen hij door de vrouw en twee jongeren werd aangevallen met honkbalknuppels en een vlijmscherp mes.
Het verheerlijken van daders zoals moeder Sarah Stand – hoe begrijpelijk ze ook mogen zijn – is daarom bijzonder gevaarlijk.
