Op de nieuw aangelegde boulevard langs de Mekong wapperen grote vlaggen aan hoge masten. Om en om de vlag van Laos en die van de heersende communistische partij – fel rood met hamer en sikkel.
Maar loop je vanaf daar de smalle straatjes in van de Laotiaanse hoofdstad Vientiane, is het niet moeilijk om je ergens in het zuiden van Frankrijk te wanen.
Voor toeristen die door het arme en moeilijk begaanbare Laos trekken, is Vientiane een heerlijke stad om op verhaal te komen. Voor Nederlanders en Belgen die in Thailand wonen, is het een verademing. Vooral voor inwoners van Bangkok.
Vientiane biedt frisse lucht en is kleinschalig. Met 400.000 inwoners ook niet druk. De stad heeft nog geen modern-westers tintje: neonreclame is zeldzaam; vrouwen lopen in traditionele jurk.
Het is vooral de erfenis van de Franse koloniale overheersing die het voor Thailandgangers aantrekkelijk maakt om paar dagen in Vientiane te verblijven – bijvoorbeeld gekoppeld aan een visa-run, een grensoverschrijding om het visum geldig te houden.
De geur van versgebakken stokbrood
Leven als God in Frankrijk – in Vientiane, op een uurtje vliegen van Bangkok.
In de wijk aan de rivier lijkt altijd de geur te hangen van versgebakken stokbrood. In straten als de Rue Chao Anou, Rue Francois Ngin en Rue Nokeohoumnarm kun je overal knapperige croissants eten.
Restaurants met gezellige terrassen serveren al het goede dat de landelijke Franse keuken rijk is. Zeer smakelijke Boeuf a la Bourguignon en onvervalste paté des oeufs en – hier mag het nog – foie gras. Bij de koffie is er tarte tanin. En natuurlijk is er kaas en wijn.
Aanraders zijn de provinciale restaurants Valitat en Aria aan de smalle Rue Nokeokoummane. Maar ook het moderne I-Beam aan de hoofdweg Rue Setthatilath, verderop rechts de hoek om, waar veel in de hoofdstad wonende expats komen. Die komen ook veel in de restaurants aan de rivier – zo’n tien minuten lopen als je naar het water loopt en bij de vlaggen rechts afslaat.
Goedkoop is het populaire, halfopen KPP-restaurant op de hoek van Rue de Setthatilath en de Rue Chao Anou. Het lijkt een wonder hoe snel uit de eenvrouws-keuken de heerlijkste Franse, Italiaanse, Thaise en Laotiaanse gerechten komen. Je zit er op riante stoelen en aan ruime tafels en je ziet half Laos en een flink deel van de wereld aan je voorbij trekken.
Nog goedkoper en tussen de middag ook veel bezocht door het beter betaalde kantoorpersoneel, zijn de uit Vietnam overgewaaide Pho-restaurants waar jezelf de soep op smaak maakt met kruiden en verse groenten.
De armoede is groot, ook in Vientiane
Genietend van al het goede in de wijk aan de rivier, is het moeilijk voor te stellen dat Laos behoort tot de vijftig minst ontwikkelde landen ter wereld. De armoede is groot. Ook in Vientiane zelf. Het communisme heeft nog niet lang voor iedereen geleid tot elementaire voorzieningen als stromend water, goed onderwijs en professionele gezondheidszorg.
Nadat de communistische regering na de val van de Sovjet-Unie de economie liberaliseerde en in 1989 de grenzen opende voor toeristen, knapt de stad flink op. Het toerisme is al enkele jaren de belangrijkste bron voor buitenlandse deviezen. In 2012 trok het land voor het eerst meer dan drie miljoen toeristen.
Bij de toeristische attracties van Vientiane – lopend, met (huur)fiets en goedkope tuktuk makkelijk bereikbaar vanuit de wijk aan de rivier – hoeven buitenlanders nog geen speciale westerse prijzen te betalen, zoals in Thailand. Daar staat tegenover dat bordjes en folders met verklarende Engelse teksten vaak ontbreken. Een gids voor een dag is aan te bevelen.
Tempel van de gestolen Smaragd Groene Boeddha
Thailandgangers die bij het Grote Paleis van de Thaise koningen de Smaragd Groene Boeddha bezochten, moeten vooral De Wat Pra Keo bezoeken. De tempel was eeuwen het onderkomen van het 60 centimeter hoge beeldje, tot dat de Thai – toen nog met de trotse naam Siamezen – het in 1779 met meenamen naar Bangkok.
Vlak bij ligt Wat Si Saket, met z’n 6840 Boeddhabeeldjes de enige tempel in Vientiane die de verwoestingen door de Siamezen ongeschonden wist te overleven.
Het nationale monument That Luang Stupa, de gouden Grote Heilige Stupa, heeft een Nederlands tintje: In 1642 werd hier de VOC-gezant Gerard van Wuystoff met veel ceremonieel ontvangen – de eerste Europese bezoeker.
Van de latere Franse invloed getuigt het Patuxay Monument, gemodelleerd naar de Arc de Triomphe in Parijs, maar met Laotiaanse motieven.
Krakkemikkige ontdekkingstocht
Een krakkemikkige ontdekkingstocht naar het verleden is het Nationaal Museum aan de Rue Samsenthai, die de rand vormt van de wijk aan de rivier. Via krakende planken met akelig brede kieren wordt de bezoeker langs vergelende foto’s en krantenknipsels geleid, die vooral de communistische geschiedenis sinds de revolutie van 1975 belichten. Oost-Duits mooi!
Dat geldt ook het er naast gelegen Lao Plaza Hotel, waar rijke toeristen en partijgasten overnachten. Duur, maar niet echt gezellig.
Hotels sluiten om half twaalf de deur
De wijk aan de rivier telt steeds meer hotels. Van duur tot goedkoop, maar in elke prijsklasse duurder dan in Thailand. Bijna alle hotels bieden gratis wifi. Koloniaal-tropisch ingericht zijn Chanthapanya en Salana.
Het ontbijt is altijd goed. Al klagen toeristen op boekingssites vaak over de diversiteit van het buffet, zich niet realiserend dat de hoofdmoot van het ochtendmaaltijd wordt gevormd door te bestellen gerechten uit de keuken – ja, allemaal inclusief
Een bruisend uitgaansleven heeft Vientiane niet. Niet lang na het natafelen gaat de hoofdstad dicht. De meeste hotels sluiten om half twaalf de deur. Van gasten wordt verwacht dat ze voor die tijd binnen zijn. Zonder lokaal bezoek, overigens. De wet dwingt hotels prostitutie te weren. Vientiane is Bangkok niet.
THAILANDTIP – Visum/vervoer: Vul in vliegtuig immigratieformulier en visumformulier (denk aan pasfoto en actueel ‘entreebedrag’ in dollars) – scheelt lange wachttijd op vliegveld. Vlucht Bangkok/Vientiane duurt uur. Regel hotelbusje. – Songkran: Vanuit Thailand vluchten voor ‘water-oorlog’ tijdens Songkran (april) heeft geen zin; ook in Laos gevierd. – Taal: Lijkt op Thai, maar waardering voor gebruik enkele Laotiaanse woorden. Hallo: sawatdee (Thai), sabaidee (Lao). Dank u: khop khun (Thai), khop chai (Lao) Lao. Tot ziens: la kohrn (Thai), sabaidee (Lao). Thaise Beleefdheidsvorm krap/ka vervalt.
Geschreven i.o.v. toeristisch nieuwsweblog Hier is Thailand
