Sinds januari wordt op de Nederlandse televisie de serie Marvel's Agents of S.H.I.E.L.D. uitgezonden, gebaseerd op een fictieve spionageorganisatie uit de strips van uitgeverij Marvel Comics. Het is opvallend dat de club nu zijn eigen tv-serie krijgt, omdat S.H.I.E.L.D. in de strip toch vooral een bijrol heeft.
Bekijk trailer Marvel's Agents of S.H.I.E.L.D.
Nick Fury
Het spionnenagentschap S.H.I.E.L.D. maakt al bijna vijftig jaar onderdeel uit van het fictieve universum waar ook andere helden als Spider-Man en Iron Man wonen. Uitgeverij Marvel Comics publiceerde in nummer 135 van de serie Strange Tales het eerste verhaal over S.H.I.E.L.D. en zijn belangrijkste spion, Nick Fury.
Hoe zou een overheidsdienst in de echte wereld reageren op mutanten en machtige opperwezens?
Oorspronkelijk was Nick Fury een sergeant in de Tweede Wereldoorlog, in de stripserie Sgt. Fury and his Howling Commandos. Maar toen Marvel in 1965 zag hoe populair films en tv-series over spionage waren, besloot de stripuitgeverij van Fury een spion te maken (en hem de rang kolonel te geven).
Het eerste verhaal over S.H.I.E.L.D. is geschreven door Stan Lee en getekend door Jack Kirby, het duo dat in de jaren zestig verantwoordelijk was voor de creatie van de meeste nieuwe superheldenstrips bij Marvel. De serie Strange Tales bestond sindsdien telkens uit twee losse delen: Nick Fury, Agent of S.H.I.E.L.D. en Doctor Strange.
Jim Steranko
Volgens het boek Marvel Comics: The Untold Story van Sean Howe bereikte de S.H.I.E.L.D.-verhalen het “hoogtepunt van een kunstvorm” van die tijd toen tekenaar Jim Steranko er de verantwoordelijkheid voor kreeg. Steranko – een kleurrijk figuur dat in zijn tienerjaren Houdini-achtige optredens combineerde met het overvallen van benzinestations – had een experimentele tekenstijl die volgens Howe verwijzingen bevatte naar kunstenaars als Salvador Dali en Richard Avedon. De serie “verkocht niet ontzagwekkend goed” maar had een trouwe schare fans onder kunststudenten. Nick Fury en S.H.I.E.L.D. kregen in de zomer van 1968 hun eigen serie, maar na drie jaar werd deze weer stopgezet.
Er zijn nog wel andere strips geweest met S.H.I.E.L.D. en Nick Fury in de hoofdrol, maar de organisatie functioneert daarna toch vooral in bijrollen. Vrijwel elke Marvel-superheld heeft wel eens met S.H.I.E.L.D. te maken gehad, soms als medestander, soms als tegenstander.
Met S.H.I.E.L.D. krijgen lezers een soort realiteitscheck op de activiteiten van superhelden. Want hoe zou een overheidsdienst in de echte wereld reageren op mutanten en machtige opperwezens? De organisatie voert een soort democratische controle uit op de superhelden, maar is net zo vaak machteloos tegenover hun superkrachten (en eigenwijsheid).
Another X-Men situation
Een aardig voorbeeld daarvan lezen we in het onlangs verschenen avontuur van de X-Men. Een van de X-Men, Henry McCoy, had besloten om zichzelf en vier van zijn teamgenoten uit het verleden naar het heden te halen. In Uncanny X-Men #12 komt S.H.I.E.L.D. ter ore dat er opnieuw tijdreizigers naar het heden zijn gekomen, ditmaal uit de toekomst. Het huidige hoofd van S.H.I.E.L.D., Maria Hill, barst in woede uit als ze hoort dat er opnieuw “another X-Men situation” heeft plaatsgehad. “Dr. Henry McCoy doet maar wat hij wil”, verzucht Hill.
In de Marvel-films die de afgelopen jaren zijn verschenen, vervult S.H.I.E.L.D. de bijrol ook. Het is dé manier geweest om – onder meer na de aftiteling – films als Iron Man, Thor en Captain America met elkaar te verbinden en te laten culmineren in de film The Avengers.
Het is dan ook een interessante ontwikkeling dat de organisatie nu zijn eigen televisieserie heeft. Hebben de makers de verhalen en personages zo geschreven dat ze het publiek zullen blijven boeien? We zullen zien. Jim Steranko is nog niet overtuigd. Op zondagavond is de serie te zien, op Veronica.
