,,Er is best een taboe op aseksualiteit”, begint Zoey haar verhaal. ,,Mensen schamen zich er toch voor. Het is voor mensen moeilijk om toe te geven dat ze anders zijn dan anderen.” Zelf praat Zoey ook niet met veel mensen over haar situatie. ,,Alleen mijn ouders en een hele goede vriendin weten het van mij. Het levert natuurlijk ook wel eens vragen op. Een vrouw van 34 zonder partner vinden veel mensen wat vreemd. Soms krijg ik de vraag of ik lesbisch ben, maar ik heb gewoon totaal geen behoefte om met iemand te zijn. Ik heb wel veel vrienden, maar ik ken het verliefde gevoel waar ik wel over lees zelf niet.”
Er zijn vier categorieën mensen die onder de noemer aseksueel vallen. Er zijn mensen die wel seksuele gevoelens ervaren maar geen romantische gevoelens kennen, er zijn mensen voor wie het andersom geldt en er zijn mensen die zowel romantiek als seksualiteit ervaren maar hier geen connectie tussen voelen. Tot slot is er de categorie waar Zoey toe behoort: ,,Ik heb beide niet. Dus ik ken geen seksuele gevoelens en heb ook geen romantische gevoelens.”
Voor ze haar verhaal vertelt wil Zoey eerst aangeven dat er geen sprake is van een seksueel trauma. ,,Dat denken mensen ook vaak als het over dit onderwerp gaat, maar ik ben gewoon zo geboren.” Zoë zit in de puberteit als ze ontdekt dat ze anders is dan vriendinnen. ,,Dan hoorde je meiden praten over jongens op school in termen als ‘een lekker ding’. Dat had ik helemaal niet. Ik vond iemand er misschien wel leuk uit zien, maar voelde daar verder niks bij. Als andere meiden spraken over een eerste kus of hun eerste keer kon ik me daar niks bij voorstellen.”
,,Ik weet dat seks bestaat, maar ik heb er geen behoefte aan of gevoel bij”, legt Zoey uit. ,,Toen ik negentien was heb ik een keer een pornofilm gekeken. Een beetje om te kijken of er iets zou gebeuren, maar ik viel halverwege gewoon in slaap.” Aseksualiteit is officieel een geaardheid. ,Ik heb zelf niet veel met de term geaardheid”, zegt Zoey. ,,In die Nashville-verklaring is het niet benoemd. Tenminste, niet met zoveel woorden. Zelf ben ik gelovig en dat maakt het soms lastig. In de bijbel staat dat Christenen op aarde zijn om zich voort te planten. Maar dat geldt niet voor mij. Ik denk trouwens dat je de bijbel moet interpreteren naar het hier en nu. Ik voel me er persoonlijk niet door geraakt.” Als het om de Nashville-verklaring gaat, staat Zoey er dubbel in:,,Als Aseksualiteit was genoemd zou ik voor een groep mensen niet goed genoeg zijn. Maar als het wel was benoemd had dat wel een soort erkenning geweest. Een bevestiging van het feit dat ik besta.” Daar zit wel een probleem. ,,Ik heb mijn aseksualiteit wel bespreekbaar gemaakt bij een vriendin, maar kreeg de reactie dat het onzin was. Toen ben ik er maar mee gestopt. Er is natuurlijk ook maar weinig over bekend, maar het is wel een kenmerk van mijn zijn.”
In het dagelijks leven heeft Zoey geen problemen met haar aseksualiteit. ,,Maar je komt wel eens praktische problemen tegen. Er was ooit een jongen verliefd op me. Hij deed een versierpoging en liet me weten dat hij me leuk vond. Ik kreeg een kaart en bloemen per post. Hij wilde met me uit. Ik wilde die jongen niet kwetsen. Dus ik wilde eerlijk zijn, maar hem wel op een nette manier afwijzen. Dus ik heb gezegd dat ik zijn gebaar heel lief vond, maar dat ik toch niet op die manier met hem uit wilde. Dat vond ik lastig.”
Op de vraag wat het aanraken van haar geslachtsdelen met haar doet is ze nuchter:,,Dat mag je best vragen. Je bedoelt masturbatie? Daar heb ik geen gevoel bij. Als ik mezelf daar aanraak voel ik niets anders dan wanneer ik een ander lichaamsdeel aanraak. Ik heb geen behoefte aan seks of een relatie. Ik heb er ook niets op tegen, maar voor mij hoeft het gewoon niet.”
