Terwijl de ochtendzon de skyline van Maputo goudgeel kleurt, verzamelen mannen, vrouwen en kinderen zich op de stranden aan de rand van de Mozambikaanse hoofdstad. Volledig gekleed lopen ze de zee in en laten zich door mannen in lange gewaden onder water duwen. Anderen smeren elkaar in met modder, ei en kippenbloed of staan minutenlang midden in zee met hun handen naar de hemel gericht te bidden.
Deze Mozambikanen zijn aanhangers van één van de Zion kerken. Ze geloven dat via reinigingsrituelen in zee kwaadaardige geesten uit hun lichaam worden verdreven zodat ze meer geluk in het leven zullen hebben.
Oorspronkelijk brachten Noord-Amerikanen de Zion kerken naar Zuid-Afrika. In Mozambique werden het geloof in de koloniale periode geïntroduceerd door uit Zuid-Afrika terugkerende mijnwerkers.
Door mensen in te smeren met een mengsel van melk, modder, ei en zeewater geloven ze onvruchtbaarheid en psychische ziektes te kunnen genezen en boze geesten te kunnen verdrijven.
Mensen die ernstig ziek zijn worden soms ingesmeerd met een mengsel van ei en kippenbloed, omdat men gelooft dat dit de ziekte uit hen trekt.
De priesters dragen kleurige gewaden en koorden die de drager beschermen tegen kwaadaardige geesten.
Veel Mozambikanen kunnen niet zwemmen en proesten het uit als de priester hen tijdens het ritueel zeker vijf keer snel achter elkaar in het zoute zeewater duwt.
Soms wordt bij een ritueel een duif gebruikt, waarvan wordt gedacht dat ze beschermen tegen kwaadaardige geesten.
Ook bidden aanhangers voor geluk, gezondheid, liefde en bijvoorbeeld het vinden van een baan of een eerlijke man.
Ook baby’s en kleine kinderen ondergaan het ritueel en brullen het uit nadat ze meerdere keren onder water zijn gedompeld.
Veel aanhangers van de Zion Kerken zijn arm en analfabeet. Maar ook rijkere Mozambikanen en zelfs politici zijn lid en doen regelmatig de rituelen, vooral vlak voor verkiezingen.
