‘Het is net Guantanamo Bay daar.’ De 26-jarige verdachte van de liquidatiezaak in de Staatsliedenbuurt is boos. Adil A. zit nu al ruim twee jaar vast in de EBI in Vught. Hij is verdacht van de moord op 29 december 2012, in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt, op Said el Yazidi (21) en Youssef Lkorf (28), en het schieten op twee motoragenten van de hoofdstedelijke politie. Samen met zijn medeverdachte B. (34) is A. vanmorgen per helikopter vanuit de EBI naar Osdorp gevlogen, waar zij in de ook al extra beveiligde rechtbank een zitting bijwonen waarin de stand van het opsporingsonderzoek wordt bekeken.
Uitbarsting van geweld
A.’s raadsvrouw meester Benedicte Ficq nam daarin anderhalf uur voor een betoog waarin zij de zogenaamde ernstige bezwaren die er tegen haar cliënt bestaan, probeerde weg te nemen. Punt voor punt. Er is bijvoorbeeld geen DNA van A. in de Audi van waaruit is geschoten gevonden, en hij had de bewuste avond een alibi. Hij had wiet geknipt op de locatie waar zijn telefoon een kwartier na de schietpartij was aangestraald. Toevallig was dit in de buurt van die uitbarsting van geweld in Amsterdam-West.
Wel was er een bivakmuts gevonden die aan A. toebehoorde en waarin glas was gevonden dat volgens officier van Justitie Maaike van Kampen ‘meer van de Audi afkomstig kon zijn, dan van elke andere auto’. Maar Ficq wijst erop dat het om één stukje glas gaat, en dat is toch wat mager. Daarnaast is er een Colt 38-pistool met DNA van A. bij de Kalashnikov’s aangetroffen die vlakbij de schietpartij in de sloot zijn gedumpt. En dat wapen is niet gebruikt bij de schietpartij. Ook dat is indirect bewijsmateriaal, en op de foto’s op zijn telefoon waarop A. met wapens staat te pronken, staat hij nergens met een AK-47, het moordwapen. Tenslotte is de informatie die een zekere ‘King’ op internet heeft geplaatst over de betrokkenheid van de verdachten, nogal onbetrouwbaar. Ficq heeft dan net met armbewegingen een demonstratie gegeven van waarom de linkshandige A. volgens haar nooit de schutter kan zijn geweest. Omdat er, zo gaven getuigen aan, vanuit de bijrijderstoel is geschoten, aan de rechterkant van de auto.
Meer bezwaren
Na een schorsing gaat officier van Justitie Maaike van Kampen, verrast door het verzoek om vrijlating van de advocaat, in op het pleidooi van Ficq. Ze stipt het telefoontje aan dat A. nog geen kwartier na de dodelijke schietpartij had, dat was aangestraald in de buurt van de plek waar de schietwapens waren gevonden. Ook was er in de Audi RSA4 een haarwortel gevonden van de broer van A., een broer waar hij veel contact mee had in de bewuste maanden. In dezelfde auto was eerder A.’s telefoon gevonden, nadat die auto was gebruikt bij een overval. ‘Er zijn daarom eerder meer ernstige bezwaren bijgekomen, om mijnheer A. vast te houden’, aldus de officier.
Natuurlijk lagen daar geld, drugs en wapen opgeslagen
Dan krijgt A. het woord, en probeert hij het pleidooi van zijn raadsvrouw kracht bij te zetten. ‘Het is allemaal uit zijn verband gerukt, ik heb niks met de moorden te maken, dat scenario is knutselwerk, lulkoek.’
Hij is geen lieverdje, wil A. wel bekennen. En daarom sliep hij in die periode in stash-huizen, waar drugs werden opgeslagen. Omdat hij op de vlucht was voor justitie, voor een andere zaak, en omdat hij nog een straf had uit te zitten. Een van die huizen was in de Van Hogendorpstraat in de Staatsliedenbuurt. En natuurlijk lagen daar geld, drugs en wapens opgeslagen. ‘Dat waren werkspullen, zoals deurrammers, en overvalpakketjes, zoals gebruikt bij de Brinksoverval.’ Maar het kan geen bewijs voor zijn betrokkenheid zijn. A. noemt in zijn boze bui waar hij zelf wel eens bij betrokken is. ‘Misschien zijn dat ripdeals, of huisovervallen, maar dan niet bij oude mensen ofzo.’
Op alles een verweer
Vandaag heeft het OM nog een konijn uit de hoge hoed getoverd. Een derde verdachte in de geruchtmakende zaak blijkt de afgelopen maand aangehouden. Maar A. zegt deze Stefan S., – die beweert hem in zijn huis te hebben horen spreken over de zaak – niet te kennen. ‘Als ze dat denken, waarom laat de politie dan geen foto van hem aan me zien? Ik heb op alles een verweer, maar ik zeg niks meer, anders verspil ik munitie voor de inhoudelijke behandeling straks.’
Na een tweede schorsing, is de rechtbank resoluut in haar beslissing. Dezelfde motieven gelden nog voor de detentie van A. Hij blijft vastzitten, de zitting is gesloten. Nadat Adil A. is opgestaan om de zaal te verlaten, kijkt hij de publieke tribune op. Daar zitten twee vrouwen in hetzelfde wit gekleed als hij zelf. Hij lacht brutaal naar ze, en maakt een gebaar met zijn hand naar zijn hart.
Dan is het terug naar Guantanamo Bay.
