Niet alleen in Nederland luistert niemand als een kind om hulp vraagt, ook in België gebeurt dat. Tove (5) klampt ouders en kinderen in de klas aan, ze wil niet naar haar vader. Maar de rechtbank en de Belgisch jeugdzorg beslissen anders. “Haar vader heeft seks met zijn vrouw waar Tove bij is”, vertelt mama Lieke. Haar moeder schrijft erover op social media onder een pseudoniem, want anders is ze niet veilig meer.
Wanneer we iets horen of lezen over zedendelicten, gaat dit meestal over de slachtoffers of de daders, maar voor de directe familie van die laatste groep is maar weinig aandacht. En dat terwijl familieleden behalve met hun eigen gevoelens van schuld en schaamte ook vaak te maken krijgen met bedreigingen. Soms zelfs met fysiek geweld en vernielingen aan hun woning. Maar ook als er nog geen misdrijf is gepleegd, is het niet makkelijk om te dealen met een naaste met pedofiele gevoelens. Drie “familieleden van” delen hun ervaringen.
De oma van Anouk Kemper heeft een niet-reanimeren verklaring. Dat betekent dat ze niet wil worden geholpen wanneer ze buiten bewustzijn raakt. Anouk wil van haar weten: “Oma, heb je er soms geen zin meer in?”