Sinds 2006 liep auteur Thijs de Wolf twaalf keer naar Santiago de Compostela. Als pelgrim legde hij tienduizend kilometer af. In De Pelgrimsdroom verwerkte hij zijn dagboekaantekeningen en blikt op zijn leven terug: “Wandelen gaat over herhalen en herinneren.”
Dansende Ghanezen bij een drumstel, een knielende Bulgaarse orthodoxe man, kleurig geklede Surinaamse vrouwen, devote Roemeense orthodoxen en in liturgische kleding gehulde Armeense jongeren. Het is maar een greep van de veelkleurigheid van het christendom in Nederland dat Wereldkerken in Nederland wil laten zien.
Zelf hang ik geen enkel geloof aan. Ik heb me er reeds op jongere leeftijd in verdiept. Op de middelbare school schreef ik een scriptie over Maarten Luther en het protestantisme. Ik heb de bijbel gelezen. Islam, jodendom, boeddhisme, andere exotische geloven trokken ook mijn aandacht. Uiteindelijk ben ik al snel tot de conclusie gekomen dat ik mij in geen enkel geloof kan vinden. Al was het maar vanwege de polariserende werking die religies met zich meebrengen. In vroeger tijden en anno 2024 nog steeds.
Een kerktoren die een andere naam heeft dan de kerk waar ze toebehoort, kom je niet overal tegen. Toch zijn die te vinden en wel in Oost-Groningen. En om het nog ingewikkelder te maken: torens van verschillende kerken hebben dezelfde naam: Juffertoren. Ze stonden in Schildwolde, Onstwedde en Holwierde.
Okke Wisse is theoloog en counselor. Hij werkt ook al 30 jaar als geestelijk verzorger, waarvan 21 jaar met tbs-patiënten. Aan één van hen schreef hij een twaalftal brieven, die hij bundelde tot een boek: Filosoferen in de tbs. Het gesprek tussen een geestelijk verzorger en een tbser. Wisse: “Met dit boek vraag ik aandacht voor de mens. En mijn leerschool is de tbs.”
De politie constateert een explosieve toename van eergerelateerd geweld in Nederland. Vorig jaar waren er ruim zevenhonderd gevallen. In meer dan een vijfde van de gevallen waren mensen van Syrische afkomst betrokken.