De verwachtingen waren dan ook hooggespannen. Vanaf het moment dat de iPad gelanceerd werd, zetten uitgevers zwaar in op dit platform. Vaak met apps die het tijdschrift multimediaal verrijkten: video, audio, dossiers, 3D-animaties.
In Nederland was Sanoma met Autoweek en Viva de voorloper, mooie apps met veel extra’s.
Maar de praktijk viel tegen, gebruikers begrepen niet alle features of gebruikten ze nauwelijks, het maken was duur. Exit de super-apps (inclusief die van Viva en Autoweek).
De meest succesvolle tijdschriftapps (en dat geldt ook voor kranten) zijn een soort van pdf’s. Handig maar niet echt innovatief.
Hoeveel magazines laten hun digitale versies eigenlijk meten? Hoe populair zijn de betaalde webversies en apps (replica’s en non-replica’s) van tijdschriften en vakbladen?
Dat valt nogal tegen, wie bij HOI zoekt op magazines met een digitale replica of een non-replica, vindt zeven titels (van de 230) die deze digitale exemplaren apart laten meten (dus niet als combi print/digitaal). Slechts één titel (Elsevier) verkoopt een digitale editie die als non-replica te boek staat (dus niet identiek aan papieren magazine).
Beleggersmagazine Effect is koploper met bijna 3000 digital-only verkopen. Happinez en De Groene zijn 2 en 3.
Voor de goed orde: magazines kunnen ook hun digitale oplage samen met hun papieren abo aanbieden, of ze kunnen er vanaf zien om het te laten meten door HOI. Dus dit is niet de totale digitale oplage.
Van de 300 vakbladen zijn er ook slechts 7 met een gemeten digitale oplage die los van het papieren abo verkocht wordt. De non-replica van Tandartspraktijk (oplage 2544) is de grootste.
