Sophie organiseerde een speciale ceremonie waarin ze zichzelf de eeuwige trouw beloofde. Ze kocht een ring voor zichzelf, hees zich in een witte jurk en danste met zichzelf en haar gasten. Haar beste vriend leidde de ceremonie, die natuurlijk niet bindend was maar daardoor niet minder serieus.
Inmiddels is Sophie alweer een jaar met zichzelf getrouwd en ze kan het iedereen aanraden. ,,Met jezelf trouwen is een signaal naar de buitenwereld dat je helemaal oké bent met single zijn en dat het een bewuste keuze is”, vertelt ze,,,Mensen zullen me wel raar vinden, maar dat maakt niet uit. Ik hoop dat ik meer mensen kan inspireren om eeuwige liefde aan zichzelf te beloven.”
Sophie heeft haar eerste jubileum naar eigen zeggen ,,thuis met haar vrouw” doorgebracht.
En denk je dat Sophie de enige is, dan heb je het mis. Ook Fleur en Loes trouwden met zichzelf.
Fleur van Baarsen
‘Het idee om met mezelf te trouwen kwam spontaan in me op toen ik in een lastige fase in mijn leven zat. Ik liep langs het strand, en toen kwam de gedachte ineens me op. ‘Trouw met jezelf!’
Aanvankelijk moest ik erom lachen, maar het idee liet me niet los. Het is eigenlijk heel organisch gegaan, als mensen vroegen wat het nu precies inhield zei ik: ‘Ik ga ‘JA’ tegen mezelf zeggen’. Een vriendin kon er helemaal niets mee en zei zelfs ‘Misschien moeten we maar niet meer afspreken.’ Haar zie ik nu inderdaad niet meer, maar waarschijnlijk waren we anders ook wel uit elkaar gegroeid.’
Zeg Ja!
Inmiddels had ik een vriend, die was er wel bij. Het was mooi om dit met hem te kunnen delen. Toen ik hem heb leren kennen heb ik vrij snel gezegd dat ik ging met mezelf ging trouwen. Als je hart open gaat voor iemand, wil je die graag bij zo’n belangrijk moment in je leven hebben, maar ik heb het aan hem overgelaten. Hij vond het een bijzonder idee, maar hij steunde me gelukkig voor honderd procent.
Natuurlijk was ik bang dat mensen me gek of egoïstisch zouden vinden. Ik vond het spannend om het middelpunt te zijn en me zo kwetsbaar op te stellen. Maar de dag zelf was prachtig, waarschijnlijk net zoals wanneer je trouwt met een man. De ceremonie hielde we buiten. Ik droeg een prachtige jurk, al mijn vrienden waren er en mijn ouders gaven me een trouw sierraad: een hangertje met symbolen die voor mij een diepe betekenis hebben. Het is een soort bloem waarvan de blaadjes waarden zoals liefde, hoop en vertrouwen symboliseren. Ook in de huwelijksdans wilde ik mezelf daarin laten zien, daarom koos ik voor het nummer ‘Here I am’ van Bryan Adams. Daar heb ik alleen op gedanst.
Wat zie ik in je?
Het hele proces heeft mijn leven veranderd. Ik ben bewuster gaan leven, en probeer liefdevoller voor mezelf te zijn. Maar net als wanneer je trouwt met een ander vraag ik me soms af wat ik in mezelf zie. En op andere momenten denk ik: Oh ja: daarom houd ik zo van jou! Ik heb ten overstaan van mensen beloofd om te leven in liefde, en er hoe dan ook met mezelf uit te komen.’
Loes Berkhout is drie jaar geleden met zichzelf getrouwd. Inmiddels heeft ze ook een vriend
Twee jaar geleden verbrak ik een relatie en daardoor ging ik terugkijken naar alle relaties daarvoor: wat was de rode draad? Ik merkte dat ik het moeilijk vond om dicht bij mezelf te blijven Er is een iemand bij wie ik nooit weg wil gaan, dacht ik, en dat ben ik zelf. Het concept ‘trouw zijn aan mezelf’ bleef door mijn hoofd gaan, en toen kwam het plotseling in me op: Trouwen met jezelf. Kan dat eigenlijk? Al heel snel voelde ik: ‘Dit ga ik doen.’
Zwanger of non?
Mijn vader en moeder zijn gescheiden. Ik nodigde ze uit op een neutrale plek met de boodschap dat ik ze iets belangrijks wilde vertellen. Eerst schrokken ze: ‘Ben je zwanger?’ vroeg mijn moeder. Mijn vader snapte het ook niet meteen. Zijn eerste reactie was: ‘Word je dan non ofzo?’ Alsof ik me voor de liefde afsloot, terwijl het juist precies het tegenovergestelde was. Na mijn uitleg waren ze ‘om’. ‘Dit zou iedereen moeten doen!’ zei mijn moeder. En mijn vader zei : ‘Echt weer zo’n ‘Loes’-ding’.
Ik wilde niet dat het onderdeed voor een normale trouwerij, dus ik vroeg of mijn ouders me samen weg wilden brengen. Ik wist ook direct wie de ceremonie moest begeleiden:Marianne, mijn oudste vriendin. Ze is 73, en een superwijze vrouw die van alles heeft meegemaakt in het levenen voor wie ik veel respect heb. En ik wilde heel graag een ring. Ik had een hele bijzondere gezien, van berkenschors. Ik heet ‘Berkhout’, dus dit leek me de perfecte gelegenheid om de ring te kopen.
Uit de kast
Ik heb zelf geloftes geschreven. Het hele gebeuren was zo speciaal dat ik nog dagen na mijn bruiloft euforisch heb rondgelopen. Ik voelde een sterkere basis, omdat ik iets wat zo waardevol voor me is, heb bekrachtigd en uitgesproken. Bijna als ‘uit de kast komen’, maar dan spiritueel.
Ik loop er niet mee te koop dat ik met mezelf getrouwd ben, het is zoiets intiems.Mijn vriend Arthur ontmoette ik een maand na mijn trouwfeest. Zijn eerste reactie was: ‘Wauw, wat een viering van de liefde voor jezelf.’Als ik het vertel, roep het altijd iets op bij mensen, dat vind ik wel mooi. Vooral de vraag: ‘Wat is nu eigenlijk liefde?’
*Meer informatie, of wil je jezelf ook ten huwelijk vragen?
Image by Виктория Бородинова from Pixabay
