Ze kwamen elkaar tegen bij De Maakers, de kweekvijver van de Nederlandse Reisopera en de Theatermakerij. Daar speelden ze in Orpheus (‘Durf jij los te laten?), de eerste voorstelling van De Maakers die vanwege corona uiteindelijk werd bewerkt tot een film.
Kaya Minnegal: “Eigenlijk zijn we door De Maakers geïnspireerd. Tussen repetities door raakten we een beetje aan het mijmeren. De Maakers is bedoeld voor jongeren van vijftien tot vijfentwintig en daar is niks mis mee. Maar wij missen toch een leergroep voor alleen twintigers, met wie we samen een voorstelling op professioneel niveau kunnen maken.” Zoë ’t Hooft: “Toen zeiden we: ‘Waarom doen we het niet gewoon zelf?’ ”
Andere plekken in Twente waar jongeren (muziek)theater kunnen maken richten zich doorgaans (ook) op wat jongere deelnemers. Zoals Theater Sonnevanck in Enschede met het jaarlijkse coming of age-project, Krang in Diepenheim (veertien tot dertig jaar) en De Theatermakerij in Enschede, die naast De Maakers ook reguliere groepen heeft voor kinderen en jongeren. “Ik ben daar zelf een paar jaar geleden begonnen bij het Theaterlab”, vertelt Kaya Minnegal. “Oorspronkelijk was dat een groep voor achttienplussers. Het was heel erg leuk, met mensen met dezelfde ideeën en ook een beetje hetzelfde spelniveau.”
De heimwee bleef
Na verloop van tijd kwamen er steeds meer jongere deelnemers bij, vertelt de Enschedese. En of je vijftien of twintig jaar bent kan een wereld van verschil betekenen. “Ik voelde me niet meer zo op m’n plek. Zelf word je ouder, en degenen die erbij komen steeds jonger. De groep viel een beetje uit elkaar, ook doordat iedereen ging studeren. De heimwee bleef.”
Ze zijn blij dat De Theatermakerij nu hun initiatief steunt. Kaya Minnegal: “Het is fijn dat we een beroep kunnen doen op de ervaring van Karine Roldaan. Ze wil bijvoorbeeld meekijken in de eindregie.” Maar het duo trekt zelf de kar. Ze hebben cursussen en workshops gevolgd en samen ‘behoorlijk wat ervaring’ opgebouwd, stellen ze vast.
Aan gedrevenheid ontbreekt het ze sowieso niet. Zoë ’t Hooft: “Ik vind het jammer dat er zoveel nadruk wordt gelegd op het juiste papiertje. Ik geef ook theaterles bij Toneel Op Stelten in Almelo, een toneelvereniging voor kinderen en jongeren. Ze zien dat ik goed ben in wat ik doe: van daaruit komt het vertrouwen.” Kaya Minnegal: “Zo geeft ook Karine ons nu een kans en haar vertrouwen.”
Behalve als theaterdocent werkt de Hengelose Zoë ’t Hooft ook als (trainings)acteur. Onder meer bij ResonanZie, een collectief van theatermakers en muzikanten dat ‘terugspeeltheater’ maakt voor bijvoorbeeld bedrijven, organisaties en instellingen.
Kaya Minnegal zat in de theaterklas van het Kottenparkcollege in Enschede en volgde de vooropleiding van de toneelschool van ArtEZ in Arnhem. Ze wilde wel verder, maar kwam niet door de toelating. Inmiddels is ze derdejaars student media, informatie en communicatie aan Hogeschool Saxion, met video als specialisatie. Ze loopt stage bij omroep 1Twente.
Je wilt dat mensen ook bij elkaar passen
Tegelijk bleef ze actief in het theater. “Vorig jaar heb ik meegedaan aan de voorstelling Vak Oud, die Laurens ten Den maakte in samenwerking met FC Twente. Dat ging over ouderen ja. Ik speelde de stagiair, ha ha.” Verder werkt ze samen met muzikant Maarten de Groot. “Ik merk nu in mijn videowerk dat het me achter de schermen ook bevalt. Maar dat kan deels een kwestie van huiver zijn. Bij de audities voor de toneelschool blaakte iedereen van zelfvertrouwen; dat was bij mij toch net iets minder.”
Ze geloven dat er ruimte en interesse is voor hun initiatief. “Dat horen we ook om ons heen”, zegt Zoë ‘t Hooft. Ondertussen zijn er al acht aanmeldingen voor de auditie. Daaronder bijvoorbeeld ook iemand die de cabaretopleiding aan de Koningstheateracademie in Den Bosch heeft afgerond. “Zij mist het spelen in een groep.”
Ze hopen op 22 oktober met zes tot tien mensen te kunnen beginnen met repeteren. De première staat voor komend voorjaar gepland. Iedereen tussen de twintig en dertig kan auditie doen, al is enige spel-ervaring wel het uitgangspunt. “We kijken ook naar welke mensen bij elkaar zouden kunnen passen. Uiteindelijk ga je voor een groep.”
We zetten bestaand stuk naar onze hand’
Met welk stuk ze aan de slag gaan? Kaya Minnegal: “We twijfelen nog. We gaan voor deze eerste voorstelling in elk geval uit van een bestaand stuk. Dat zetten we samen met de spelers wel helemaal naar onze hand”. Het zware klassieke repertoire laten ze vooralsnog links liggen. Zoe ’t Hooft: “We zijn allebei wel van de humor, al gaan we serieuze thema’s niet uit de weg. Het zal wel uitdraaien op een mix van drama en komedie.”
Zelf noemen ze allebei een voorstelling van Toneelgroep Oostpool als een van hun favorieten. Kaya Minnegal genoot vier jaar geleden van Lulu, met Kirsten Mulder in hoofdrol. “Een hartstikke gestoord mens dat alle mannen in de war maakt. Ik hou wel van dat soort gekte.” Zoë ’t Hooft viel in 2018 als een blok voor Allemaal Mensen, gebaseerd op persoonlijke ervaringen van de acteurs met hokjes en labels. “Die verhalen en het spel waren zó echt. Een voorstelling vanaf nul opbouwen met persoonlijke verhalen van spelers, dat lijkt me geweldig.”
Behalve makers hopen ze ook publiek van hun eigen leeftijd te bereiken. Zoë ’t Hooft: “Mijn vriend en ik zijn bij toneelvoorstellingen in de schouwburg in Hengelo vrijwel altijd de uitzondering. De meeste bezoekers zijn vijftigplussers. Leeftijdgenoten zeggen dat ze wel willen gaan, maar niet goed weten wat ze moeten kiezen. Dan helpt het als er jonge spelers op het podium staan. Ik denk wel dat we mensen hiermee nieuwsgierig kunnen maken.”
Een zaal moeten ze nog regelen. Het Vestzaktheater misschien, of wie weet Concordia zelf. “Of De Kleine Willem, als we ons best doen. En we moeten natuurlijk ook nog maar zien hoe het qua corona gaat.”
De audities voor Twintigers Aan Z zijn op 1 oktober. Aanmelden: twintigersaanz@gmail.com
