Maar allereerst: grote vreugde. De ramen van de Oude Kerk zijn ‘s avonds weer verlicht. Tot voor kort waren het zwarte gaten in de kerkmuur, maar nu die vermaledijde tentoonstelling weg is, is er eindelijk weer licht. Symbolischer kan het haast niet.
Nog meer positief nieuws! In oktober worden de eerste werkzaamheden verricht voor de aanleg van een paar geveltuintjes op en rond het Oudekerksplein. Het is geen wereldschokkende gebeurtenis, maar zoiets heeft toch meer voeten in de aarde dan je in eerste instantie geneigd bent te denken.
Zo’n plan moet allereerst bedacht worden, het liefst natuurlijk door een betrokken bewoner. Je moet dan proberen de nodige buurtbewoners achter je plan te krijgen. Dan moet er uiteraard ook een naam worden bedacht. Dat wordt “projectGroen voor het Oudekerksplein – Sint Annenkwartier”. Beetje prozaïsch maar vooruit, niet zeuren.
Als dat gelukt is, is het tijd om te gaan leuren bij de gemeente. Want zonder de gemeente geen geveltuintjes. En dat gaat niet zomaar. Want vervolgens meldt de initiatiefnemer, ‘zal ons plan nog langs verschillende afdelingen van de Gemeente Amsterdam gaan voordat we over kunnen gaan tot uitvoering.’ Echt waar.
Als de gemeente er eenmaal mee heeft ingestemd en er geld voor heeft gereserveerd (25.000 euro!), moet er een hoveniersbedrijf worden ingehuurd om de boel te planten. Er moeten dan wel het juiste struweel worden uitgezocht natuurlijk want het moet wel een beetje onverwoestbaar zijn.
De volgende stap is het vinden van vrijwilligers die de geveltuintjes “naar behoren” gaan onderhouden. Dat naar behoren betekent in de praktijk “water geven; het verwijderen van zwerfvuil; het verwijderen van onkruid, snoeien en schoonhouden.” Voor het bewateren van de planten worden een speciale aansluiting gemaakt bij het watertappunt dat toevallig op het plein staat. Bij het onderhoud zijn chemische onkruidbestrijdingsmiddelen vanzelfsprekend taboe.
Hilarisch
Hoe ik hier bij kom? Het staat allemaal opgesomd in een heus contract dat de vrijwilligers krijgen toegestuurd en dat ze moeten ondertekenen. En dat het een serieuze business is blijkt wel uit artikelen als “Looptijd, “Wijzigingen” en “Beeïndiging”. Ook het artikel “Toezicht” ontbreekt uiteraard niet. “Het stadsdeel wijst ambtenaren aan die zijn belast met de uitvoering en controle op de naleving van de bepalingen als in deze overeenkomst genoemd.” Het staat er. Echt waar. Enerzijds is zo’n contract natuurlijk ronduit hilarisch. Anderzijds moet je er maar niet al te veel over nadenken want dan word je overmand door het gevoel dat we in Nederland in nu toch echt in een kafkaiaans moeras zijn terechtgekomen.
Enfin, desalniettemin hulde voor de initiatiefnemer!
Jammer blijft wel dat het belangrijkste groen dat jarenlang op dit plein stond, nog altijd ontbreekt. De zeven bomen die werden geveld door de storm in juni 2019 worden voorlopig nog niet vervangen. De officiële reden: eerst moet de kerktoren worden gerestaureerd. Helaas is met die restauratie nog steeds geen begin mee gemaakt. Dat doet het ergste vrezen.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
