Als het goed is heeft de gemeente de afgelopen maanden als een razende Roeland plannen gemaakt voor de ‘nieuwe’ binnenstad. Het wordt nu toch met de dag duidelijker dat na een kleine opleving in augustus, de toeristen Amsterdam vooralsnog niet meer weten te vinden. Het is, zelfs op een schitterende dag in september, doodstil op de Wallen. Nee, niet meer zoals in de maanden maart, april en mei, maar in vergelijking met vorig jaar heerst hier nu weldadige rust.
Die rust is mooi maar heeft ook een keerzijde. Bedrijven die voor negentig of meer procent afhankelijk zijn van toeristen hebben amper inkomen meer. Nu wordt de krimp nog grotendeels opgevangen door allerlei steunmaatregelen van overheidswege. Zijn die maatregelen afgelopen, dan gaan er enorme klappen vallen.
Een voorbeeld. Een hotel hier in de buurt had altijd een bezettingsgraad van negentig procent of meer. Van half maart tot 1 juni was dat opeens nul. Nu is dat maximaal twintig procent. Er zijn boekingen voor oktober. Voor wel zo’n vijftig procent van de kamers. Maar dat zijn boekingen die zomaar kunnen wegvallen als er weer ergens code oranje of rood wordt afgekondigd. Wanneer er weer licht is aan het eind van de tunnel? Als er een vaccin is. En dan nog. Gaan mensen weer onmiddellijk op reis of kijken ze eerst een tijdje de kat uit de boom?
Boerderijwinkel
Het bovengenoemde hotel is slechts één voorbeeld uit vele, net als het lege terras zoals op bovenstaande foto. (Het bedrijf van de foto komt overigens niet voor in dit verhaal.) Het is duidelijk dat er onder dit soort omstandigheden bedrijven gaan omvallen. Toeristenwinkels, minisupermarkten, headshops, horeca, hotels, maar ook toeleveranciers. Want ook al ontsla je de helft of driekwart van je personeel, de vaste lasten blijven. Dat zal hier op de Wallen een ware slachting opleveren, dat kan haast niet anders. En als het wel anders uitpakt, klopt er iets niet.
In dit soort omstandigheden zijn er ook altijd louche figuren die proberen hun slag te slaan. Kwetsbare bedrijven zullen nog meer dan nu al het geval is worden benaderd door personen die wel (financiële) steun willen verlenen. Maar uiteraard gaat die steun gepaard met voorwaarden, want niks voor niks in deze wereld. Ik mag toch hopen en bidden dat de gemeente en justitie de vinger aan de pols houden want het allesoverheersende adagium in deze situatie is: let op!
Maar deze tijd is natuurlijk ook kansrijk. Voor alle laagwaardige bedrijven die omvallen kan er iets moois terugkomen. In plaats van toeristenmeuk kunnen er bijvoorbeeld leuke zaken komen. Zoals? Zoals een sigaren-speciaalzaak, een Legowinkel, een boerderijwinkel, een damessociëteit, een museum van verdwenen voorwerpen, een knutselwerkplaats, een nieuwe Akkerman, een grappenwinkel, een voel- en ruikmuseum, een modelbouwshop, een veganistisch restaurant, een rode wijn-wijnwinkel, een tafeltenniszaal, een terrarium met alleen schilpadden, een architectuurwerkplaats, een kosmos-infocentrum, een horlogemuseum. Dat laatste is er al. Nu de rest nog. Of nog leukere zaken.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
