Donderdagmorgen tien uur. Er staat een clubje mensen voor de kerktoren waarvan er een paar met een stapel dozen van FedEx onder de arm geklemd. Ze rennen ermee rond de Oude Kerk en worden bij aankomst met luid gejuich begroet. Om elf zijn ze er nog steeds en iedere keer geschreeuw en gejuich. Als ik later voor een boodschap naar de Zeedijk ga ontmoet ik een andere groep van dezelfde firma. Ja, ze hebben een bedrijfsuitje en de neuzen moeten weer…Juist. Waarom hun uitje in deze buurt plaatsvindt, weet de persoon die ik spreek ook niet.
Onze openbare ruimte als publieke speeltuin. Ach ja, who cares?
De grappige renners van FedEx waren er al vroeg bij. We hadden gehoopt op enige rust na de woensdag waarin niet alleen Ajax-fans maar ook de aanhangers van Rangers uit Glasgow duidelijk maakten dat ze in de stad waren. Dat deden de Schotten bij voorkeur door luid te zingen. En omdat Ajax won ging het feest voor de fans van onze Amsterdamse club door tot in de kleine uurtjes. Ook zij konden er wat van. Daar waren we dus net van bekomen toen zich de FedEx-renners al weer meldden met hun geschreeuw.
Zo gaat dat op de Wallen.
Ondertussen kwam er een rapport uit geproduceerd door een bankbedrijf, “Een nieuwe kijk op het toerisme in Amsterdam”. Nadat er eerst is geconcludeerd dat het aantal toeristen alweer praktisch op het pre-coronaniveau is, wordt er in het rapport gepleit voor toegangspoortjes op de Wallen die voortaan alleen tegen betaling kan worden betreden, net als in een echt pretpark. Wees gerust bewoner, de openbare ruimte zal u niet worden ontnomen en het kost u niks want u krijgt vanzelfsprekend vrij entree en vrijstelling van betaling. Over mijn gasten die morgen een hapje bij me komen eten, geen woord. Moeten die wel dokken? Dat wordt nog gezellig.
Zal het zo gaan op de Wallen waar stickers zijn te vinden met QR-codes die naar drugskoeriers verwijzen. Te betalen in bitcoins a.u.b.
Opvallend
Last but not least wil ik toch wat citeren uit het Schouwbericht van 5 september. De start was om acht uur ‘s avonds, de totale duur van de schouw, anderhalf uur. Er werd behalve door bewoners en ondernemers uit de buurt aan deelgenomen door de stadsdeelvoorzitter en een stadsdeelcommissielid. De laatste twee zullen hun ogen hebben uitgekeken, dat kan bijna niet anders. In het bericht vooral veel, heel veel vuilnis met uiteraard aan kop de beroemde Paternostersteeg waar de smerigheid elke dag weerom tegen de plinten op klotst. Ik zou er als stadsreiniger ook met een grote boog omheen lopen. Geen beginnen aan.
Een ander item uit het Schouwrapport dat in het oog springt: ‘Old Sailor produceerde geen geluid!!! Opvallend.’ Als je zoiets leest weet je genoeg. Een andere al even opvallende constatering is dat gedurende de hele schouw die anderhalf uur duurde (ik zeg het nog maar eens), er nul handhavers werden gesignaleerd. Het staat er in hoofdletters: NUL. Ik heb het al vaker gezegd: wat moeten we in godsnaam met die lui?
Enfin, zo rommelen we de herfst in op de Wallen, waar afgelopen week behalve dat we konden genieten van een prachtige dubbele regenboog achter de Oude Kerk vooralsnog weinig nieuws onder de zon is.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
