Dat er zich over dit plein vogels van diverse pluimage voortbewegen spreekt eigenlijk zo vanzelf dat het me bijna niet meer opvalt. Van tijd tot tijd word ik echter wakker geschud. Zoals bijvoorbeeld deze week toen er opeens een vrolijk zingende groep mensen voorbijtrok. Dit keer waren het eens geen Engelsen met te veel drank in hun lijf, maar was het de Victory Outreach Church, met Jesus voor en Jesus na. Voor hun buik droegen de deelnemers kleurige plakkaten met daarop teksten als: Jesus is the answer en Jesus changed my life. Opvallend: het waren alleen vrouwen, een groot deel had een kleurtje en alle teksten waren in het Engels.
Dat wekte mijn nieuwsgierigheid, dus ging ik even op zoek op het net. De kerk, zo bleek, zit helemaal niet in deze buurt, maar op een industrieterrein ergens bij de oude Bijlmerbajes. Volgens Wikipedia is het een internationaal kerkgenootschap opgericht in 1967 in de VS. Waar anders zou ik bijna zeggen. Waarom ze juist hier liepen met hun aanstekelijke gezang? Omdat ze zich vooral richten op personen aan ‘de rand van de samenleving’, zoals prostituees, drugsverslaafden en criminelen. Ja, dan ben je hier wel aan het juiste adres natuurlijk.
Hoody’s
Afgelopen zaterdag hadden we weer een heel ander publiek, namelijk dat van de Amsterdam City Walk, een jaarlijks wandelevenement aan de vooravond van de marathon. Met honderden tegelijk stoven de wandelaars, veelal uitgerust met buikbuidel of rugzak over het plein. Vooral grijze koppen, ruimschoots uitgerust met trekkingstokken. Vrolijk keuvelend trokken ze door de Wallen zonder veel acht te slaan op hun omgeving. Het leek wel of de hele provincie in één klap was leeggelopen.
Omdat het nu herfstvakantie is zien we ook opvallend veel gezinnen. Vader, moeder, twee kinderen. Dit soort gezinnen is hier redelijk zeldzaam. Maar ze bestaan dus niet alleen in de reclames, maar ook in het echt en daar kom je dan tijdens zo’n weekje weer achter. De boombank waar de zelf meegebrachte boterhammen en frisdranken worden verorberd, fungeert dezer dagen veelvuldig als hun lunchlocatie. Wel een vertederend gezicht.
Hoe anders is het hier als de avond valt. Dan is er al snel heel ander volk op de been. Om vier uur ’s nachts bijvoorbeeld is het alles jonge mannen wat de klok slaat. Geregeld zijn het mannen alleen die op stap zijn. Want ja, wat moet je met andere kerels als je naar de hoeren gaat? Soms zijn ze met een groepje. Ze praten te luid, lopen in trainingspak en verbergen hun hoofd onder een petje en daar het liefst nog een hoody overheen. Dat is het tegenovergestelde van een vertederend gezicht.
Het is maar een greep natuurlijk, want wie komt hier niet voorbij? Amsterdam ontvangt dit jaar 17,5 miljoen bezoekers. Als we eens een lage schatting maken en ervan uitgaan dat de helft van die bezoekers op de Wallen komt, betekent het toch dat er gemiddeld al gauw zo’n kleine vierentwintigduizend passanten per dag voorbijtrekken. Allicht dat er vogels van zeer diverse pluimage tussen zitten bij zulke grote aantallen.
