Uitkijkpost de Wallen (82): De armoe van het plein

Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.

Vorige week lagen er nog sneeuwresten op het Oudekerksplein, maar nu is de vorst verdreven en heeft het winterweer plaatsgemaakt voor herfstachtige stormen. Is de kou definitief weg? In Nederland weet je dat natuurlijk nooit en de winter is nog niet echt voorbij. Toch zijn de eerste tekenen van de lente niet te missen. De knoppen in de bomen kleuren rood en de toeristenstroom die de hele winter is doorgegaan, wordt alweer dikker. Ook de meisjes die hier hun filmpjes komen opnemen omdat één van hen gaat trouwen zijn alweer een paar keer op het plein geweest en hebben toen hun jasje uitgetrokken.

Zo aan het einde van de winter lijkt het wel of alles er een stuk armoediger uitziet en dat komt niet alleen door de kale boomtakken en de natte kinderkopjes. De parasols van het café, het restaurant en de lunchroom zijn groen uitgeslagen en de lantaarnpaal die in de herfst werd onthoofd is nog altijd niet gerepareerd. Er ligt al dagenlang een stapel hout voor de deur, zo te zien de restanten van wat ooit een kast is geweest. Ondanks het feit dat de vuilniswagen nog maar een paar uur geleden is langs geweest zijn de eerste vuilniszakken alweer op straat gekwakt. In een van de bomen hangen wat restanten van feestballonnen en vlakbij de kerkdeur ligt een slordige hoop fietsen. In de Enge Kerksteeg is een graffitiklodderaar actief geweest die duidelijk zijn sporen heeft nagelaten. De aanpalende Paternostersteeg waar ooit het politiebureau was gevestigd, is verworden tot een graffiti-jungle en pis- – en kotssteeg waar je alleen met dichtgeknepen neus en blik op oneindig doorheen kunt lopen.

Uitstraling

Maar dat is nog niet alles. Al wekenlang staat de altijd prachtig verlichte toren van de Oude Kerk ’s avonds en ’s nachts in het pikdonker. Ook de wijzerplaat van de klok licht pas op na half acht. Natuurlijk heb ik ook over de toren, die gemeente-eigendom is, gebeld. Resultaat? Nul. Om tenslotte nog wat te noemen: bijna elke morgen staat het plein dat vooral leeg moest blijven, vol met auto’s. De fietsen, brommers, bakken en palen staan er zelfs de hele dag.

Het is nog maar drie en een half jaar geleden dat het plein grondig werd gerenoveerd. Alles blonk toen van nieuwigheid. Bij het officiële ingebruikname van het vernieuwde plein zei Sander Smit, ambtenaar van de sectie Openbare Ruimte van de gemeente: “De herinrichting van het plein is een middel om de uitstraling te verbeteren.” Dat was zeker gelukt vond niet alleen de gemeentelijke overheid, dat was ook de mening van deze bewoner.

Met die uitstraling is het nu een stuk minder goed gesteld al was het alleen maar vanwege bovengenoemde factoren. Een plein als het Oudekerksplein dat zo intensief wordt gebruikt, kan niet zonder geregeld onderhoud en controle. Voortdurend moet er worden gehandhaafd, opgeruimd en hersteld. Maar helaas, de gemeente laat het op z’n beloop en de bewoners en ondernemers zijn moe en bellen niet meer als er iets stuk of vuil is. Want ja, wat heeft het voor zin?

Zo is de de uitstraling van het plein allang weer onder de maat, iets dat extra duidelijk wordt als je er met nieuwe ogen naar kijkt na een afwezigheid van een paar weken.

Mijn gekozen waardering € -

Ik schrijf over alles wat mijn nieuwsgierigheid wekt. Dat is veel. Vaak kom ik uit bij verborgen hoeken van de geschiedenis, maar soms ook bij het persoonlijke verhaal. Het alledaagse leven èn het drama. Actueel, maar soms ook wat minder. Wel altijd goed geschreven en een plezier om te lezen.