Ik woon al bijna twintig jaar op het Oudekerksplein, maar nog steeds gebeuren hier dingen waar ik van opkijk. Gillende gitaargasten, ME-bussen die over het plein scheuren, brullende Britten, bezoekersgroepen die met elkaar verstrikt raken, knokkende cafébezoekers, een vloekende arrestant die door vier agenten in bedwang moet worden gehouden, plotseling opduikende fanfarekorpsen, bomen die omwaaien, dronkaards die niet meer kunnen lopen en tegen een boom in elkaar zakken, bergen afval die rücksichtslos op straat zijn gekieperd, bont geklede meisjes die kaasblokjes uitdelen of hoeren die fotograferende toeristen te lijf gaan: what ’s new?
Maar afgelopen maand was ik toch wel weer verrast. Op het plein meldde zich een clubje meiden die vrolijk uitgedost waren en er duidelijk zin in hadden. Niks nieuws natuurlijk want daarvan komen er elk weekend tientallen voorbij. Als ze een vrijgezellenparty van de tegenovergestelde sekse tegenkomen wordt het helemaal te dolletjes gezellig. Met elkaar op de foto, het liefst in enigszins compromitterende pose. Ja leuk, maar ook dat is niet echt opzienbarend.
Dit keer echter hadden ze iets anders op het oog: ze wilden namelijk een film maken. Het was de bedoeling de openbare ruimte te gaan gebruiken voor het opnemen van een ongetwijfeld grappig of leuk bedoeld clipje.
Kabouters
En zo staat er dan anderhalf uur lang een dampende en gillende meute meiden op het plein die begeleidt door ‘heftige’ muziek de weg staat te blokkeren. Het plein en z’n bewoners zijn er kennelijk uitsluitend voor het decor en voor, ja voor wat nog meer eigenlijk?
Deze happening werd georganiseerd door een bedrijf dat op een heel andere plek in Amsterdam is gevestigd. Vragen waarom ze dit soort ongein niet voor hun eigen deur doen, worden echter niet beantwoord. Maar enfin, ook aan de meisjes met hun ‘strakke’ danspasjes en ‘originele’ gilletjes zijn we nu gewend geraakt en zo lang het niet meer dan eens per drie maand is, alla.
Verkleedpartijen zijn uiteraard ook heel gewoon. Het aantal mensen dat zich vermomd als Batman, gevangene, baviaan, matroos of priester is niet op twee handen te tellen. Nieuw was wel dat we deze zomer werden getrakteerd op een als paard verkleed mens. Inclusief geklepper met hoefijzers.
Afgelopen zaterdag keek ik toch ook weer even op. Meestal gaat bij vrijgezellenparty’s alleen de bruid of bruidegom gekleed als idioot. Dit keer had een hele groep zich in een roze kabouterachtig kostuum inclusief wit plastic paard gehesen. Je zou er maar de hele dag in moeten rondstappen.
Minstens zo opzienbarend was een groepje rappers dat in de avonduren stond te zwaaien en te draaien of hun leven ervan afhing, inclusief een meneer die met een sterke lamp de groep belichte en een heuse cameraman die opnames maakte. Binnen de kortste keren stond het hele plein vol publiek dat door middel van handgeklap en gefluit liet merken intens mee te leven met de zo vrolijke jongens.
Nu is het weer wachten op de volgende echt verrassende happening. Een schaapsherder met z’n kudde misschien? Of wellicht iemand die van de kerktoren abseilt? Of, ook geinig, een toernooitje boomstamwerpen?
