Mijn (toen nog) 11-jarige dochter vond het eigenlijk belachelijk, dat wij geen collecte liepen. Waar dan ook voor. 'Zo moeilijk is het toch niet, om even een paar straten te lopen mama?'
En ze had natuurlijk gelijk. Ze mocht van mij een goed doel uitkiezen en pakte er gelijk twee. De Stichting voor het Gehandicapte Kind en het KWF. De eerste keer dat wij liepen voor het KWF, durfde niemand mij geld te weigeren.
Met mijn 'zieligste-maar-toch-dappere' blik, troggelde ik ieders laatste muntgeld af
Ik zat nog midden in de chemo's, dus ik had een kaal hoofd, bedekt met een doekje. Met mijn 'zieligste-maar-toch-dappere' blik, troggelde ik ieders laatste muntgeld af. Ik kon zien dat sommige mensen niet wilden geven, maar dat ze het gewoon niet durfden om nee te zeggen. Een enkeling zei tóch nee en stiekem had ik best respect voor hun kille vastberadenheid. Nee zeggen tegen collecte van het kankerfonds als er een kankerpatiënt mét haar schattige kind voor de deur staat. Pittig! Dat getuigt van ruggengraat!
Het tweede jaar werd het allemaal al wat lastiger. Ik had weer 'gelukkig nieuwhaar' en zo onder de indruk als mensen destijds waren, zo snel waren ze me nu toch ook weer vergeten. Bovendien hadden we last van de Alpe D'huzes affaire. Het bracht dus wat minder voldoening en wat minder keiharde euro's, dan de eerste keer.
Borsten zijn leuke dingen
Daar heb ik van geleerd dat de meeste Nederlanders niet met beleid geven aan goede doelen, maar vooral gevoelig zijn voor marketing.
Borstkanker is sexy, maar longkanker heeft een marketingprobleem
Borstkanker is sexy. Borsten zijn leuke dingen en als baby vonden we zo ook nog eens nuttig. Dus als daar iets mee is, willen we er wel geld voor geven. Longkanker is daarentegen níet sexy. Longen kunnen we niet zien en zijn zeker niet aaibaar. Bovendien denken veel mensen, dat longkanker tóch bijna altijd van het roken komt. Eigen schuld dus.
Voor borstkankerpatiënten zijn er heel erg veel voorzieningen. Mamacares, speciale verwendagen en zelfs relatief goedkope prothese-BH's bij de Hema.
Over longkanker daarentegen hoor je nooit iets. Hoewel daar drie keer zoveel mensen per jaar aan dood gaan in Nederland. Longkanker heeft absoluut een marketingprobleem.
Alles voor het goede doel
Er zijn geen verkeerde keuzes van een kankerfonds in het nieuws geweest dit jaar en dat is maar goed ook. Mijn haardos is weer compleet normaal, dus die kan ik echt niet meer in de strijd gooien. En mijn dochter is inmiddels 13, dus dat schattige kinderhoofdje is inmiddels veranderd in een bijna volwassen pubergezicht. Alles op alles zetten dus maar.
Ik ben overigens wel een beetje bang dat mensen zeggen dat ze al hun geld al aan de Stichting ALS hebben gegeven. Om vervolgens een emmer koud water over me heen te gooien en daar een blij filmpje van op internet te zetten. Alles voor het goede doel!
