Twee aankomende artsen staan naast haar bed, om de wond te controleren. De grootste van de twee maakt voorzichtig het verband los.
De jonge vrouw raakt in paniek als ze de wond ziet : “daar kan ik nooit aan wennen! Wat een ravage op mijn lijf! Mijn vrouwelijkheid is veranderd in een ellendige krater,” is het enige wat ze kan bedenken op dat moment. Relativeren is op zo’n moment nog niet aan de orde en dat mag je van haar ook nog niet verwachten. Pure angst maakt zich van haar meester.
De artsen kijken elkaar aan en knikken. “Dat ziet er mooi uit mevrouw.”
Als de artsen naar haar gekeken hadden, hadden ze deze oerdomme opmerking nooit gemaakt
Als deze twee artsen één keer naar het gezicht van de patient hadden gekeken, in plaats van alleen maar naar de wond en elkaar, dan hadden ze deze oerdomme opmerking nooit gemaakt. In dit specifieke geval was het de meest verboden zin voor artsen.
Rathenau Instituut
Er bestaat een beeld dat patiënten van tegenwoordig mondig zijn en goed in de gaten houden wat er om hen heen gebeurt. Het wordt ook min of meer van ze verwacht. Onderzoek van het Rathenau Instituut toont echter aan, dat dat wel meevalt, of tegenvalt zo u wilt.
“Mensen zijn vaak helemaal niet zo mondig in het ziekenhuis. De onverwachte confrontatie met ziekte maakt dat mensen angstig zijn en niet altijd goed weten hoe zij zich op moeten stellen als patiënt en wat ze kunnen vragen of zeggen,” schrijft directeur Jan Staman van het Rathenau Instituut in het voorwoord van rapport ‘Sterke verhalen uit het ziekenhuis’.
Maar als je als patiënt te maken krijgt met twee artsen die zo’n domme uitspraak doen, dan ben je ook gewoon met stomheid geslagen. Verdrietig was je al, boosheid komt daar gewoon bovenop. Op zo’n moment kan je nóg zo hoogopgeleid, alert, assertief en bijdehand zijn, maar dat alles verdwijnt als sneeuw voor de zon. Het laatste waar je op zit te wachten als patiënt. Maar net zo goed als specialist, want je wilt graag contact houden met de patiënt.
Tientallen voorbeelden
Tijd dus, om dit soort verboden zinnen voor artsen en andere behandelaars te inventariseren. Want alleen al door duidelijk te maken wat u hoorde en voelde bij zo’n soort opmerking, helpt u specialisten om patiënten beter te begrijpen. Een eerste oproep leverde, naast deze, nog tientallen voorbeelden op van artsen die verboden zinnen uitspreken. De meest bijzondere zal ik de komende tijd met u delen in de nieuwe serie ‘Vertelt u eens…’
Mocht u nu ook een voorbeeld hebben dat u wilt delen, mail deze dan gerust naar verteltueens@mtekst.nl. Iedereen kan er alleen maar van leren!
