Volleybalavonturier Freriks geniet in Iran

Nico Freriks is een volleybalavonturier. De 32-jarige spelverdeler heeft al bij vijftien clubs in tien verschillende landen gespeeld. De huidige locatie van Freriks is Teheran, de hoofdstad van het mysterieuze Iran. Freriks staat bij de topclub Paykan onder contract. ‘Ik ben hier om te volleyballen. Voor mijn werk. En wat ik meemaak is positief.’

Freriks was het afgelopen seizoen een echte volleybalnomade. Hij hopte door Europa om clubs in Italië en Frankrijk uit de brand te helpen, waar hij geblesseerde spelverdelers tijdelijk verving. In januari kwam eindelijk een club met een vast contract aanzetten. Het was wel een club uit onverwachte hoek. Freriks kreeg een aanbod uit de Islamitische Republiek Iran.

De 32-jarige Limburger moest even nadenken over deze unieke optie en met het thuisfront overleggen. Buiten de sport valt het nodige te zeggen over het gesloten Iran. Freriks keek voorbij de westerse (voor-)oordelen. Hij richtte zich op het sportieve aspect: Iran is een volleyballand dat met rasse schreden de wereldtop nadert én waar nog maar weinig buitenlanders actief zijn. Freriks ging graag het interessante avontuur aan.

Hij speelde enkele maanden voor Kalleh – een club uit Amol dat twintig kilometer ten zuiden van de Kaspische Zee ligt – en greep net naast de landstitel. Hij had het zo goed naar zijn zin dat hij in Iran blijft. Freriks kon bij Kalleh verlengen, maar verkaste naar Teheran om met de topclub Paykan een nieuwe gooi naar het kampioenschap te doen. ‘We zitten nu in de voorbereiding. De competitie begint wat later door het WK en de Aziatische Spelen. We beginnen halverwege oktober’, meldt Freriks vanuit de Iraanse hoofdstad.

Iraans sprookje

Volleybal is immens populair in Iran. De knappe zesde plaats van de Iraanse ploeg op het wereldkampioenschap in Polen versterkte de volleybalgekte, vertelt Freriks: ‘Volleybal is in Iran sport nummer één geworden door de goede resultaten van de nationale ploeg de afgelopen drie à vier jaar. Het heeft een enorme boost gekregen. Eerst onder de Argentijn Julio Velasco en nu onder de Serviër Slobodan Kovac zijn ze nog beter geworden.’

‘De WK-wedstrijden werden allemaal live op de televisie uitgezonden. De mensen waren er ook echt mee bezig. Overal waar je kwam, stond volleybal op de televisie aan. Het was een beetje zoals in Nederland tijdens het WK voetbal; alleen gaan de mensen hier niet bij elkaar op bezoek om samen naar de wedstrijden te kijken.’ Het Iraanse sprookje eindigde niet met de wereldtitel, maar vrijdag werd in Zuid-Korea een mooie volleybalzomer wel met goud op de Aziatische Spelen afgesloten.

Overal waar je kwam, stond volleybal op de televisie aan

De Iraanse zalen zitten ook bomvol tijdens de competitie. ‘Het leeft hier enorm. Sport is echt een vorm van entertainment. Het verschilt wel per club en stad hoe erg het leeft. In een grote stad als Teheran, waar ik nu zit, is het toch anders dan bij mijn vorige club in Amol. Daar was volleybal de enige sport en zat het afgeladen vol met mensen vanuit de hele regio.’

Regels

Freriks was enorm populair in Amol. Hij had een groot aandeel in het bereiken van de finale om het landskampioenschap. Dat de twaalfduizend fanatieke Iraniërs op de tribunes bij de finale alleen maar mannen waren, was even wennen voor de routinier. ‘Het is een regel dat vrouwen niet bij wedstrijden mogen zijn’, legt Freriks uit.

‘Er is een aantal regels waar je je aan moet houden’, vervolgt hij. ‘Je moet bijvoorbeeld altijd een lange broek aan, ook al is het 36 graden. Er zijn regels hier en daar houd ik me ook aan. In Europa is het gewoon anders.’

Er zijn regels hier en daar houd ik me ook aan. In Europa is het gewoon anders.

Freriks concentreert zich verder volledig op het volleybal. ‘Ik houd mij niet bezig met politieke standpunten. Daar wil ik mij niet in mengen. Ik ben hier om te volleyballen. Voor mijn werk. En wat ik meemaak is positief.’

Eerste Nederlander

Veel tijd om zich met andere zaken dan volleybal bezig te houden, heeft Freriks ook niet: ‘Het programma is erg vol. We spelen straks twee keer per week wedstrijden en zijn voortdurend aan het reizen. De competitie moet voor het einde van het jaar afgelopen zijn en dat is hier 31 maart 2015. Ze hebben hier een andere jaartelling. Het is nu de zevende maand in het jaar 1393.’

Of Iran ook de laatste stop is van de volleybalavonturier, weet Freriks nog niet: ‘Ik was de eerste Nederlandse volleyballer in Polen en nu ben ik de eerste in Iran, maar verder dan dit seizoen kijk ik nog niet. Ik wil eerst een goed resultaat neerzetten met deze club.’

Mijn gekozen waardering € -

Gepko Hahn (1990) is freelance journalist en historicus. Zijn voorliefde voor sport en geschiedenis combineert hij in achtergrondverhalen en prikkelende analyses over de sportwereld. Hoewel hij houdt van feitjes en cijfers, zullen zijn artikelen geen scorebordjournalistiek zijn, maar het werk van een onderzoeksjournalist die de Code van Bordeaux hoog in het vaandel heeft staan.