Rechtsextremistische groepen beginnen vaak met misogynie en eindigen rap bij onversneden antisemitisme en ander racisme. Ook maken jodenhaters regelmatig gebruik van het dreigen met verkrachtingen. Dit gebeurde een aantal jaren geleden nog openbaar in Londen, toen anti-Israel demonstranten ‘Rape their daughters!‘ riepen naar Joodse vrouwen. Helaas bewaarheid op afgelopen 7 oktober door Hamas.
‘Nee, wij zijn alleen maar antizionistisch’
Ik schrik niet zo gauw, ben geneigd eerder iets af te zwakken dan te overdrijven, maar het laatste jaar spuit het antisemitisme eruit in de media en op sociale media. Er is nu immers een reden om dat te uiten. Onder het mom van ‘dit is geen antisemitisme, maar antizionisme’ worden volop berichten gepost (sommigen doen sinds 7 oktober niks anders) waarbij Israel als het grote kwaad in de wereld wordt gezien.
Hamasleiders worden gespaard
Gezwegen wordt er over de verkrachtingen, martelingen, moorden en ontvoeringen door hamas. Gezwegen wordt er over het leed dat hamas de eigen bevolking aandoet en hoe zij nog steeds ingezet worden als levende schilden. Met name vrouwen, kinderen, gehandicapten en bejaarden. Hamasleider Yahya Sinwar is bereid tienduizenden Palestijnse burgers op te offeren voor zijn streven Israël te vernietigen, maar als het om zichzelf gaat, is hij niet bereid tot martelaarschap. Hij trachtte bij de onderhandelingen over een staakt-het-vuren in Gaza van Israël de concessie los te peuteren dat hij niet geliquideerd zal worden.
De treinen naar het oosten
Historica Evelien Gans (1951-2018) signaleerde jaren terug de overlap tussen jodenhaat en vrouwenhaat. Zij nam het waar in Charlottesville, waar ‘white supremacists’ tijdens de beruchte racistische mars Unite the Right “Jews will not replace us” riepen. En de almaar toenemende holocaustontkenningen. Evelien Gans benoemde tevens de club Erkenbrand, die er open racistische ideeën op nahoudt. Ze zijn tegen moslims, vrouwen en homo’s, maar ook tegen joden. In een podcast zei een van de leden: “Ik zal geen traan laten als men de trein naar het oosten opnieuw opstart.” Maar kijk ook naar Thierry Baudet die vijf uur lang dineerde met white supremacist Jared Taylor, die vindt dat “joodse intellectuelen” het witte rassenbewustzijn hebben ondermijnd.’
Christenen pesten is makkelijker
Persoonlijk verbaas ik me al jaren over het geflirt van politiek links en van feministes met de islam. In het begin was het met name een groep rond Anja Meulenbelt, maar vooral ook jongere feministes maken zich schuldig aan het vergoelijken van pressiemiddelen op vrouwen door moslims, met Asha ten Broeke voorop. Liever wijzen zij met de beschuldigende vinger naar christenen. Echter: de scheve genderverhoudingen vormen de rode draad door alle patriarchale geloven heen en de wereldwijde tweede feministische golf van de jaren ’70 was de aanleiding voor het gewelddadige antiwesterse islamistische offensief van de afgelopen decennia.
Golda Meïr
Wat niet wil zeggen dat ik het eens ben met de bombardementen op Gaza. Maar aan de ene kant de holocaust ontkennen en aan de andere kant Joden als fascisten neerzetten, getuigt van weinig kennis. Juist binnen het jodendom vervullen vrouwen gelijkwaardige (zo niet dominantere) rollen als mannen. Israel had al in de jaren ’60 een vrouwelijke premier in de persoon van Golda Meïr. Een beroemde uitspraak van haar is: “We zullen pas vrede hebben in het Midden-Oosten als de Arabieren meer van hun kinderen houden dan dat ze ons haten.” Nog steeds actueel, zie Gaza nu.
De rode pil
Een bekende term in de online wereld is ‘de rode pil’, refererend naar de film The Matrix, waarin hoofdpersoon Neo moet kiezen tussen een blauwe en een rode pil. De blauwe pil laat hem leven in zalige onwetendheid, maar de rode pil zal hem de gruwelijke werkelijkheid doen inzien. Online gebruikers benutten deze analogie voor het ‘eindelijk doorhebben’ dat de Joden de wereld controleren bijvoorbeeld.
Het feminisme is ‘de schuld van’ de Joden
De personen (meest mannen) in zulke groepen zien zichzelf als achtergesteld en willen ‘terugkeren naar de patriarchale status-quo’. In hun ogen moeten mannen ‘hun’ vrouwen ‘beschermen’, maar tegelijkertijd reduceren zij vrouwen tot seksuele objecten. Opmerkingen over het willen aanranden en verkrachten van vrouwen worden dan ook vaak geplaatst. De haat tegen zelfstandige, mondige vrouwen en progressieve idealen kan leiden tot Jodenhaat, daar men regelmatig beweert dat Joden als enigen ‘achter het feminisme zouden zitten’.
Bronnen: o.a. CIDI, Antisemitism & Misogyny door David Lawrence.
