Het is onrustig op Curaçao. Dat merk ik niet zelf, want ik ben ‘even’ weg zoals u misschien weet, maar ik krijg er wel veel van mee. Het is voor mij heel herkenbaar. Ik weet nog dat er voor de verkiezingen van 2012 ook zo’n naargeestig sfeertje hing op het eiland. Toen waren veel mensen bang dat Helmin Wiels met zijn Pueblo Soberano de grootste partij zou worden. Veel Europese Nederlanders dachten ‘als dat gebeurt, moeten we wegwezen’. Wiels had namelijk de gemeenschappelijke vijand gevonden die het al sinds jaar en dag goed doet op Curaçao: de Europese Nederlander. Nee, niet ‘de blanke’, maar de ‘Makamba’. Ze zouden allemaal in lijkzakken het eiland verlaten.
Wiels wón de verkiezingen en bleek daarna het schaap in wolfskleren. Met Pueblo Soberano aan het bewind waren direct de scherpe kantjes eraf. Natuurlijk, Wiels wilde nog steeds de 80-20-regel doorvoeren, maar hij wilde ook – en naar mijn idee welgemeend – de corruptie aanpakken. Hij vond dat iedereen aan het werk moest, en hard! Geen luie donders meer, geen zielig gedoe, maar werken! Naar mijn idee wilde hij zo bewijzen dat Curaçao op eigen benen kon staan. Dat het zo stabiel werd dat onafhankelijkheid inderdaad een optie zou worden.
Of ik dat juist heb geïnterpreteerd, we zullen het nooit weten. Iedereen weet hoe het met Wiels is afgelopen. Niemand weet waarom. Of… de mensen achter de moord weten het natuurlijk wél. Ik vermoed dat velen in de politiek én bij de politie, zowel in Nederland als op Curaçao, wel weten wie Wiels heeft laten vermoorden. Maar waarschijnlijk beseffen ze ook dat áls dat uitkomt, Curaçao in nóg grotere problemen komt. De macht van de criminelen op het eiland is groot namelijk. Heel groot.
Nu zijn velen bang dat Gerrit Schotte met zijn MFK opnieuw de macht zal grijpen. Die angst is terecht. Enerzijds omdat er geen (goed) alternatief is, anderzijds omdat de wolf in schaapskleren (hij wél) een briljant politicus is. En dat bedoel ik niet als compliment. Schotte is namelijk een opportunist-eerste-klas. Hij is mordicus tegen Nederlandse bemoeienis, maar als het hem eens uit komt – of hij dénkt dat het hem goed zal uitkomen – dan is hij ineens vóór Nederlandse bemoeienis. Als dan blijkt dat men zich niet voor zijn karretje laat spannen, schreeuwt hij weer moord en brand en beticht hij Nederland van neo-kolonialisme.
Ik acht de kans groot dat Schotte en zijn partner in crime Dos Santos van de KDNT toch veel stemmen gaan krijgen, eenvoudigweg omdat Schotte gewoon de beste ‘politicus’ van het eiland is. Hij verdeelt en heerst. De andere partijen hebben er geen antwoord op, want zijn te druk met zichzelf. Schotte spint daar garen bij. Hij weet precies waar zijn kiezers zitten: in de ‘barrios’. Hij weet wat die mensen nodig hebben en wat ze willen horen. Hij speelt op hun gevoel en laat ze straks keihard vallen, zoals alle politici die zich op ‘de armen’ richten dat doen.
Kortom: het is een doodlopende weg. Curaçao is simpelweg te klein om zichzelf te besturen. Een voorbeeld daarvan? In Boca Samí zullen velen gewoon weer stemmen op Jacinta Constancia. Niet omdat ze zo goed is, maar omdat ze ‘een van ons is’. Ik kan en wil dat niet veroordelen, maar jammer is het wel. Realiteit ook.
