Natuurlijk, helpen is altijd fijn! Of ik met ‘al mijn contacten in het Nederlandse voetbal’ misschien kaartjes kon regelen voor een wedstrijd van Feyenoord? Het betrof hier dus mensen uit mijn vriendenkring met een Feyenoord-hart die graag iets mee wilden maken van de Rotterdamse zegetocht door de Eredivisie. Iemand wilde naar PEC Zwolle – Feyenoord, een ander naar Vitesse – Feyenoord en weer een ander naar Excelsior – Feyenoord. En hoe graag ik ze ook wilde helpen, ik moest ze nee verkopen. Kaartjes voor een wedstijd van Feyenoord? Godsonmogelijk.
Van (Europese) Nederlanders wordt op de Caribische eilanden altijd graag gezegd dat ze zo nuchter zijn. In sommige opzichten is dat waar, maar in veel gevallen ook weer niet! Zeker als het voetbal betreft, muziek, bruiloften en andere feesten, Koningsdag, carnaval, schaatstochten, et cetera, et cetera. Dan zijn ze knotsknettergek, die ‘Hollanders’! Een mooi voorbeeld van de Nederlandse passie: ik kan me herinneren dat de vorig jaar overleden muziekheld Prince eind jaren tachtig zijn wereldtoernee wilde afsluiten met een extra concert in Europa. Hij koos daarbij voor een van de grootste Europese poptempels, de Westfalenhallen in Dortmund, maar wel met die restrictie dat er alléén Nederlandse fans naar binnen mochten, ‘because they’re the best’, lispelde His Royal Badness.
Ook de Oranje-gekte rond het Nederlands Elftal laat niets heel van de aanname dat Nederlanders koudbloedig, nuchter, koel, kil en zakelijk zijn. En als het in Nederland over verregaande clubliefde gaat, dan spant Feyenoord de kroon. Ondanks vele, vele magere jaren bleven de Feyenoord-supporters de afgelopen decennia altijd als één man achter hun club staan. Elk seizoen opnieuw hoopten de fans dat hun club mee zou doen om de landstitel, vaak tegen beter weten in. Het lukte na de glorieperiode in de zeventiger jaren nog maar drie keer om kampioen te worden: in 1984, 1993 en 1999.
Dit seizoen ging Feyenoord echter voortvarend van start. Vanaf de allereerste speeldag stond de club bovenaan de ranglijst. Lang dachten veel mensen dat de in kwalitatief opzicht toch niet erg sterke selectie van coach Giovanni van Bronckhorst wel zou wegzakken, maar dat gebeurde niet. Feyenoord werd winterkampioen. Toen wisten de Feyenoordsupporters het zeker: het gaat gebeuren. En dus begonnen ze kaarten op te kopen bij alle clubs waar Feyenoord nog een uitwedstrijd moest spelen. In januari al werd Excelsior van al zijn halve seizoenkaarten afgeholpen. Voor de wedstrijd tegen Vitesse werd er doodleuk tot 8.600 euro (!) neergeteld voor een ticket. Kosten noch moeite bespaarden de Feyenoorders zich om erbij te kunnen zijn. Alles om de club te steunen, alles om van alle uitwedstrijden een ‘thuiswedstrijd’ te maken.
Zo kon het gebeuren dat er in de stadions van Sparta, Heerenveen, PEC Zwolle, Vitesse en Excelsior meer Feyenoord-supporters zaten dan fans van de thuisclubs. Dit verteld hebbende moge het duidelijk zijn dat alle verzoeken vanuit Curaçao op voorhand kansloos waren en dat er blijkbaar geen besef is van hoe onnuchter Nederland kan zijn. Toch waren er Curaçaose Feyenoord-supporters die afgelopen week naar Nederland reisden om erbij te kunnen zijn. Ergens, in De Kuip, op de Coolsingel of voor de televisie in een Rotterdamse kroeg. Ik hoop dat ze een open ticket hebben gekocht, want dan kunnen ze er zondag bij zijn als Feyenoord alsnog kampioen wordt. Ergens.
