De gevangenis dus. Ik ben er zelf nooit geweest, dus ik keek mijn ogen uit. Het programma zelf is een niemendalletje. ‘Beruchte gevangenissen’ heet het. Ik zeg het eerlijk: het is typisch zo’n programma van ‘kijk eens hoe erg het daar is!’ Een exemplarisch gevalletje van ramptoerisme. Aan de andere kant, presentator Ewout Genemans bezocht gevangenissen in Brazilië, de Filipijnen, Madagaskar, Curaçao, Polen en Mexico. Je zult er maar in dat rijtje genoemd worden, zijnde een gevangenis in het Koninkrijk der Nederlanden.
Dit schreef het persbericht dat zender RTL verstuurde voorafgaand aan de uitzendingen: De Koraal Specht-gevangenis op Curaçao wordt ‘De Hel van het Koninkrijk’ genoemd. Door de band van Curaçao met Nederland willen de gedetineerden niets liever dan uitgeleverd worden aan Nederland. De omstandigheden zijn er slecht en de gevangenis staat bekend om de grootschalige corruptie. Vorig jaar is er vanuit de bewaarders een brandbrief naar de regering in Nederland gestuurd om de wantoestanden onder de aandacht te brengen. Genemans en zijn team zijn de eerste Nederlandse ploeg die toegelaten is tot deze gevangenis.
Allereerst: complimenten aan degene die deze reportage heeft toegestaan. Was het voormalig minister Navarro nog? Echt, ik heb met verbijstering naar het programma zitten kijken. Eerst en vooral om eens te kunnen zien hoe het er in het SDKK aan toegaat. Hoe het eruit ziet van binnen. Ik was ook benieuwd of ik nog bekenden zou zien. Niet dat ik er zelf ooit heb gezeten of me ophoudt in criminele kringen, maar als je je best doet om op te gaan in de Curaçaose maatschappij, dan ken je al gauw een paar handen vol criminelen, van moordenaars tot kruimeldiefjes. Maar wat me het meest verbaasde, was de openheid die geboden werd. Genemans mocht met gedetineerden praten, overal met de camera rondneuzen en zelfs kritische vragen stellen. Het leek er daarbij nooit op dat er gestuurd werd. Zo sprak de presentator met de zwaarste jongens, waaronder de ‘Hato-schutter’, de Europese Nederlander die zijn vrouw vermoordde en het zwaarste geval, die zich in de psychiatrische afdeling had laten opnemen, bang als hij is om te worden vermoord.
De hoofdrol van de uitzending was evenwel niet weggelegd voor deze mensen, noch voor de presentator. De échte protagonist was de dame die Genemans rondleidde én begeleidde namens het SDKK. Zij was in één woord geweldig.
Ze maakte niets mooier dan het was. Toonde zich nooit beledigd of boos bij de vragen die ze kreeg voorgelegd, noch bij de suggestieve opmerkingen van de presentator. Ze deed ook niet haar best om zaken te verbloemen of vergoelijken. Het was werkelijk een verademing! Als ik premier Rhuggenaath was, haalde ik deze dame meteen uit de gevangenis en benoemde haar per direct tot hoofd van de afdeling communicatie van de overheid. Geen persbericht meer de deur uit zonder dat zij het eerst gelezen heeft. Zij regelt alle interviews en reportages en bewerkt de uitgeschreven interviews bewust niet met de rode pen. Zij zit de persconferenties voor en zorgt ervoor dat alle vragen eerlijk en afdoende beantwoord worden. Samen met Eugene Rhuggenaath staat zij dan voor de totale transparantie van de overheid.
Waarom? Duidelijk: deze dame van het SDKK verstaat niet alleen haar vak, maar heeft ook een hart én daarbij het nodige lef. Bovenal is ze eerlijk en oprecht en heeft daadwerkelijk het beste voor met haar eiland en haar mensen. Het is voor haar evident én normaal dat ze daarvoor haar eigen belang wegcijfert. Lieve mevrouw van het SDKK: Curaçao heeft u nodig!
