Het probleem zit ‘m bij de politici. Ik schreef er vorige week al over. Er zijn er velen die zich politiek engageren uit een positieve grondhouding. Die écht iets willen doen voor de gemeenschap, iets goeds. Dat geloof ik echt. Maar gaandeweg verandert er iets. Sommigen merken dat ze hun stempel niet kunnen drukken en stappen eruit. Anderen die hetzelfde ervaren, blijven toch maar actief, want och, het betaalt wel lekker en het aanzien dat ermee gepaard gaat, is ook wel prettig.
Maar de échte politici – en dat is geen compliment – die beginnen zichzelf mettertijd te serieus te nemen. Ze plaatsen zichzelf in een ivoren torentje en vinden dat ze zo goed zijn dat ze voor iedereen kunnen en mogen denken. Dáár verliezen ze het contact met de burger, met de mensen die op hen gestemd hebben. De grootheidswaanzin slaat vervolgens toe en de kloof tussen politicus en burger is daar en onoverbrugbaar.
Ik denk voor velen te spreken als ik zeg dat ik het niet meer weet. Ik weet niet op wie of welke partij ik in Nederland moet stemmen en ik weet al helemaal niet meer op welke partij ik op Curaçao zou moeten stemmen. Welke criteria moet je daarbij aanhouden? Moet je uitgaan van een ideologie? Van de persoonlijkheid van de lijsttrekker? Of moet je naar het partijprogramma kijken? Op Curaçao hebben sommige partijen niet eens een programma! In Nederland hebben alle partijen een programma, maar in hoeverre zullen ze zich eraan houden, mochten ze in de regering terecht komen? Je kunt je bij veel van die programmapunten ook afvragen hoe reëel en haalbaar ze zijn. En waarvan het ten koste gaat. Uiteindelijk moet alles wel betaald kunnen worden… uit het belastingpotje.
Het is ook allemaal veel te complex geworden. Zeg nou eerlijk: wie kan de consequenties overzien van een Nexit? Dat Nederland dus uit de Europese Unie zou stappen? Ik niet. U wel? Lijkt me niet. De Britten moesten het doen, stemmen voor of tegen een Brexit. Ze hadden geen idee waarvoor ze stemden, wat de consequenties zouden (kunnen) zijn. Kan ook niet natuurlijk, daarvoor is de materie veel te complex. Zelfs topeconomen kunnen er geen doortimmerd oordeel over vellen.
Weet je wat ik denk? Dat we die hele politiek te belangrijk maken. Ik hoor mensen – vooral zij die het in financieel opzicht niet al te breed hebben – vaak zeggen dat de regering moet zorgen voor een goed draaiende economie. Maar dat is nonsens. De economie is nu juist iets waarvoor de burger zelf verantwoordelijk is. Politici kunnen geen economie maken of breken – dictators en oorlogszuchtigen daargelaten. Het volk maakt de economie, door te werken voor zijn geld en dat geld vervolgens aan elkaar uit te geven. Dat is economie. Meer niet.
Kortom: wat gaan we doen bij de verkiezingen? Gewoon maar gaan stemmen, lijkt me. Want als je niet stemt, heb je sowieso geen recht van spreken. Kiezen maar vanuit de onderbuik, denk ik. Op mensen waarvan je vermoed dat je ze kunt vertrouwen en dat ze het beste met je voor hebben. En verder gewoon je ding doen. Werken en zo de economie draaiende houden. En oh ja, genieten van de mooie dingen des levens.
