Het is jammer dat redacties alleen geinteresseerd zijn in slecht nieuws uit Jemen. Je kunt er ook leuk, interessant of goed nieuws ophalen. Maandagavond zelfs heel gemakkelijk, want de socials werden overladen met beelden van uitzinnige Jemenieten. Beelden uit Noord-Jemen, Zuid-Jemen, alles ertussen en uit alle plaatsen waar de uiteengewaaierde diaspora is neergestreken. Beelden van een kolkend stadion. Of bekijk deze compilatie
Het draaide om een voetbalkampioenschap van de West-Aziatische bond. Jemenieten zelf wisten niet direct waar het precies om draaide. Volgens sommigen U21, anderen dachten U19 maar na enig speurwerk bleek het om de boys Under15 te gaan.
Deze boys voetbalden in de groepsfase tegen Jordanië (3-1) en Bahrain (5-0), in de kruisfinale tegen Syrië (2-1). In de finale troffen de zonen van Jemen de zonen van gastheer Saoedi-Arabië.
Het werd een onvergetelijke finale in een kolkend stadion vol Jemenieten in Dammam, in het zuidoosten van het koninkrijk, waar veel Jemenieten wonen om Saoedi-Arabië draaiende te houden en hun families in Jemen te onderhouden. Die laatsten keken vrijwel allemaal toe op hun smartphones en televisies.
Jemen kwam vroeg in de tweede helft voor, de Saoedies maakten in blessuretijd gelijk. De laatste penalty uit de bloedstollende strafschoppenserie werd gekeerd door de Jemenitische keeper en toen bleek geschiedenis geschreven.
Ook al betrof het slechts boysU15, de dikke rijke machtige grote broer Saoedi-Arabië was eindelijk eens verslagen.
Groot was de vreugde in alle steden van Jemen. ‘Mijn moeder moest huilen,’ appte een vriend, ’terwijl ze gewoonlijk niets om voetbal geeft.’ ‘Thank you so much,’ reageerde een vriend op mijn felicitaties. ‘It’s the first happiness Yemenis have for seven years.’
Op twitter was de stemming uitzinnig. Analytici concludeerden dat ‘waar de politiek Jemen verscheurt deze jongens ons allen samen brengen.’ Dat gevoel van gezamenlijkheid overheerste inderdaad. Veel gewone mensen toonden zich enorm blij dat ze eindelijk weer eens samen blij konden zijn.
Test
Je kon het ook destilleren uit de spelerslijst, met drieentwintig jongens uit alle hoeken van het verscheurde land. Sana’a als hoofdstad was natuurlijk hofleverancier, het zuidelijke Aden bracht veel jongens, maar ook kwamen jongens uit Taiz, het verre Hadramawt en zelfs een uit Houthibolwerk Saada. De jongste was net 13 de oudste bijna 16. De verliezende coach liet niet na de Jemenieten van valse geboortdedata te beschuldigen.
Het Saoedische Arabnews vroeg het Fatehi bin Lazerq, redacteur van prominent nieuwsblog Aden Al-Ghad: ‘De rolluiken van de winkels gingen half neer, om de match te bekijken. Zelfs het vechten stopte even tijdens de wedstrijd.’
‘Tranen van vreugde in Jemen, van oost tot west en van noord tot zuid. Mensen liepen door geruineerde steden, op lege magen maar met hun ogen vol vreugdetranen, om uiting te geven aan hun liefde voor elkaar en het gedeelde overwinningsgevoel,’ aldus Bin Lazerq in de Saoedische krant.
Op de socials zag je inderdaad in alle steden van Jemen mensen de straat op gaan. In Aden, Ataq. In malls waarvan de locatie moeilijk te achterhalen is. In de spelersbus natuurlijk. In de Caireense diaspora. In Sana’a. Hier en daar liep het geluk over in de voor ons ook bekende beelden van bijna rellende voetbalsupporters.
Veel vuurwerk ook alom, meestal van geweervuur. De volgende ochtend bleken in er in Noord-Jemen 5 doden gevallen en 124 gewonden door terugkerende kogels. In het van wapens vergeven Jemen geen onbekend fenomeen. En zo keerde Jemen weer terug op aarde.
In Aden arresteerden de autoriteiten jongens die met de vlag van de republiek zwaaiden en dat is in het naar onafhankelijkheid strevende zuiden de verkeerde vlag.
Na afloop waren alle heersers er als kippen bij om de helden met royale cadeaus in te lijven en de glorieuze overwinning op hun konto te schrijven. Kort daarop hervatten zij de oorlog, maar heel even had de wereld kunnen zien hoe Jemen ook is. Waarvan akte.
Lees meer en het laatste nieuws over Jemen in het Yemenblog
