In het afgelopen Holland Festival liet Caroline Shaw het Nederlandse publiek kennismaken met haar talent. Tijdens de openingsavond in de Gashouder van de Westergasfabriek brachten het Radio Filharmonisch Orkest en Cappella Amsterdam nieuw leven in Stravinsky’s Le Sacre du Printemps en Shaw’s Music in Common Time, met toevoegingen van films van de Griekse kunstenaar Evangelia Kranioti en de Braziliaanse filmmaker Christiane Jatahy.
Caroline Shaw, geboren in 1982, is de jongste componist die ooit de Pulitzer Prize voor muziek won. Ze kreeg de prestigieuze onderscheiding in 2013 voor haar a-capella werk Partita for 8 Voices, uitgevoerd met Roomful of Teeth, een vocaal ensemble waarin ze zelf als tweede alt zong. In 2021 maakte Shaw haar solo vocale debuut op het album Let the Soil Play Its Simple Part, in samenwerking met Sō Percussion.
De componist, die eerder met Roomful of Teeth al bewees te beschikken over een soepele en gracieuze stem, schreef de songs samen met de leden van Sō: Eric Cha-Beach, Josh Quillen, Adam Sliwinski en Jason Treuting. De teksten weerspiegelen hun brede interesses, variërend van James Joyce tot het oude Protestantse liedboek The Sacred Harp, een gedicht van Anne Carson, het Bijbelse boek Ruth, de Amerikaanse gospel I’ll Fly Away en de pop perfectie van ABBA, om er een paar te noemen. Let the Soil Play Its Simple Part is geproduceerd door Caroline Shaw en Sō Percussion in samenwerking met Jonathan Low (The National, Taylor Swift).
Caroline Shaw wordt geprezen om haar innovatieve aanpak in zowel de pop- als klassieke muziekwereld. In haar composities combineert ze minimalistische percussiepatronen en meerlagige vocalen met invloeden uit verschillende muziekgenres. Haar muziek wordt vergeleken met die van Laurie Anderson, maar waar Anderson vaak gebruikmaakt van computers en elektronische gadgets, creëert Shaw haar muziek met haar eigen natuurlijke krachten als componist en uitvoerend musicus.
Op haar nieuwe album Rectangles and Circumstance, met tien nummers, wordt Shaw weer ondersteund door Sō Percussion en producer Jonathan Low.
Caroline Shaw en Eric Cha-Beach en Adam Sliwinski van Sō selecteerden voor dit album negentiende-eeuwse gedichten die de expressieve modus definiëren. Uiteindelijk gebruikten ze verzen van Christina Rosetti, Emily Brontë, Emily Dickinson, Gertrude Stein en William Blake. De teksten van de bandleden bevatten woordspelingen die diepe gevoelens verkennen, vergelijkbaar met die van Blake en Dickinson.
Caroline Shaw beweegt zich vocaal als een vogel van boom tot boom op Rectangles and Circumstance, vrijelijk switchend tussen rollen, genres en media. Haar composities streven naar een unieke klankwereld die nog niet eerder is gehoord, maar die tegelijkertijd altijd heeft bestaan. Daardoor klinkt Rectangles and Circumstance soms zeer vertrouwd. Tussen de fantasievolle en veelvormige ritme-, harmonie- en stemexperimenten zijn flarden te horen van bekende en minder bekende popliedjes, evergreens, folksongs en zelfs hymnische kerkmuziek, zoals in de afsluiter To Music, naar Franz Schubert’s An Die Musik. Dit geldt ook voor de teksten.
And so, you say, the saying goes
A rose is a rose
is a rose is a rose
Is a rose is a rose
is a tired rhyme
But in the verse
there’s always time
(Uit: And So)
Niet het hele album gaat over rozen, maar Caroline Shaw en Sō Percussion bieden met Rectangles and Circumstance een fraaie en duurzame verzameling modern-klassieke stukken in aantrekkelijke tinten.
Caroline Shaw & Sō Percussion – Rectangles and Circumstance (Nonesuch)
Foto Caroline Shaw & Sō Percussion © Shervin Lainez
Foto Caroline Shaw © Dayna Szyndrowski
