C. Cornell Evers

Iedereen die iets betekent in de Nederlandse jazz, maar ook vele topmuzikanten van buiten de landsgrenzen, stond wel een keer, maar meestal vaker, op het podium van Paradox (geschreven als PaRaDoX) in de Tilburgse Telegraafstraat. Zelfs ondergetekende mocht er ooit bewijzen naast het schrijven van stukjes over muziek ook een deuntje te kunnen zingen. Paradox was vroeger een jazzcafé, op een ander adres, maar zit als PaRaDoX op de huidige locatie sinds 1985. Het is het belangrijkste jazzpodium van Zuid-Nederland.

Muzieklabel Harmonia Mundi brengt in het Stravinsky-jaar, vijftig jaar na zijn dood, drie grote werken van de componist uit: Le Sacre du printemps (Orchestre de Paris onder leiding van Pablo Heras-Casado), Ballets Russes (Les Siècles, François-Xavier Roth) en nu dan als laatste in de trilogie Histoire du soldat (Isabelle Faust, Dominique Horwitz e.a.). De Finse dirigent Esa-Pekka Salonen zei mij ooit over Stravinsky: “Veel critici vinden Stravinsky te moeilijk voor gewone mensen. Maar ik denk dat Stravinsky al de weg

Bas- en baritonsax zijn stoere instrumenten, hun toon aards en diep gegrond. Aarde en gronding kenmerken ook het nieuwe album van saxofonist Jason Sharp uit Montreal. ‘The Turning Centre Of A Still World’ is de eerste plaat die Jason Sharp echt helemaal solo opnam. Zijn debuut uit 2016, ‘A Boat Upon Its Blood’, op Robert Creeley’s gelijknamige gedicht, maakte hij met Joshua Zubot op viool en Joe Grass op pedal steel gitaar en voor ‘Stand Above the Streams’ uit 2018

De jonge en productieve Italiaanse componist en multi-instrumentalist (piano, synthesizer, gitaar) Bruno Bavota bracht begin 2019 eerst het album ‘Re_Cordis’ uit, in de herfst van datzelfde jaar gevolgd door het prachtig transparante, minimalistische album ‘Get Lost’. Toen arriveerde begin 2020 covid-19, in Europa eerst en vooral in Italië, en brak er een jaar aan van angst en beklemming. Net als voor zovelen werd 2020 voor Bruno Bavota een tijd van isolatie en afwachten, een jaar waarin er hoop was dat

Mikis Theodorakis is verscheidene malen gearresteerd en gevangen gezet, eerst tijdens de nazi-bezetting, later tijdens het monarchistische en het kolonelsbewind in zijn geboorteland Griekenland. Dat beïnvloedde de muziek die hij schreef en de onderwerpen die hij daarvoor uitzocht. In de liederenserie ‘Mauthausen’, op poëzie van de schrijver Iákovos Kambanéllis, herdacht de componist de gevangenen die tijdens de tweede wereldoorlog zijn omgekomen (ca. 70.000) in het vernietigingskamp dat de nazi's in het Oostenrijkse Mauthausen hadden ingericht. Liesbeth List zong ze in