‘Ik kan wel zeggen dat sommige van de leukste momenten van mijn leven zich afspeelden gedurende de twee jaar, waarin ik in de wereld van de New Yorkse prostitutie opklom tot de meest gerespecteerde en begeerde madam van de stad. I loved my job! Ik genoot van het hele sfeertje. Being the Boss. Ik ben altijd een leader geweest. En dol op seks. Als madam kwamen die twee talenten samen. Ik ging als onervaren meisje naar NY, waar ik een baantje vond als secretaresse op het Nederlandse Consulaat. Na een jaar opende ik de deuren van mijn eigen bordeel. Twee jaar, meerdere arrestaties en gedoe met maffia en justitie later, werd ik het land uitgezet. Ik had er vrede mee, het was mooi geweest. Ik was opgelucht dat het voorbij was en wilde voorlopig geen Amerikaan meer zien.
Tegelijkertijd was het ook afkicken. Ik was terug in Nederland en vond het leven saai. Ex-prostituees zijn slechte huisvrouwen. Mijn moeder, die ondertussen wist wat ik had uitgevreten, was totaal gechoqueerd. Ik heb daarom tien jaar gewacht met het uitbrengen van mijn boek in Nederland. Mijn happyhookerperiode is altijd een onbesproken onderwerp gebleven tussen ons, al heeft ze het na verloop van tijd wel geaccepteerd. Ik liet het hoerenleven achter me, ging door met schrijven en kreeg een column in Penthouse. Mijn relatie met Amerika herstelde zich na verloop van tijd. Tien jaar na mijn uitzetting, mocht ik het land weer in. Sindsdien ga ik regelmatig terug. I love New York en ik houd van Amerikanen. Ze zijn lief, en oprecht en naïef.
Het idee van prostitutie kreeg ik destijds letterlijk aangereikt. Vlak achter elkaar zeiden verschillende mannen dat ik toch: “… veel te leuk was om met Jan en alleman in bed te duiken. Of ik niet besefte dat ik op een goudmijn zat. Waarom zou ik die zomaar weggeven?” Ik was al gewend dat mannen mij dure cadeaus gaven in ruil voor een leuke tijd, maar geld vragen was een heel nieuwe gedachte. Ik moest even aan het idee wennen, maar al snel zag ik het licht. Een kennis bracht me in contact met een bordeelhoudster in Manhattan, en vanaf dat moment ging het snel. De eerste maanden neukte ik me helemaal suf. Ik genoot oprecht van de seks, dus het kostte me weinig moeite. Binnen no time werkte ik me op tot klanten die directeur, rechter en makelaar waren. Met geld krijgen voor seks had ik ondertussen geen enkele moeite meer. De vrouwen van die kerels leidden vaak een luxe leventje, terwijl hun mannen met mij naar bed gingen. Waarom zou ik me daar niet voor laten betalen? Ik deed iets wat ik lekker vond, en kon me eindelijk een mooi appartement veroorloven en leuke jurkjes!
Via via kwam ik in contact met steeds chiquere callgirlorganisaties. Eentje was gevestigd in een prachtig, stijlvol huis in Murray Hill, een van de beste wijken van New York. Ik viel in de smaak en werd een van de vaste meisjes. Al snel nam ik de meer perverse klanten voor mijn rekening. Zogenaamde ‘slavennummertjes’ – die betaalden beter dan ‘recht-op-en-neer-ritjes’ – en mijn collectie zweepjes en leren kleding groeide snel. Ondertussen werd het steeds moeilijker mijn werk als callgirl te combineren met mijn werk voor de consul. Hij adviseerde mij, uiterst diplomatiek uiteraard, op zoek te gaan naar een andere baan. Omdat ik een visum nodig had, nam ik een functie bij de buitenlandse missie van de VN. Een saaie secretaressebaan, maar goed te combineren met mijn andere werk. Ik werd regelmatig ’s middags gebeld voor een lunchklus: “Xaviera, ik heb nog wat whiskey (een klant van 50 dollar) of champagne (klant van 100 dollar) in huis. Kom je een glaasje drinken tussen twaalf en twee vanmiddag?”
Het duurde niet lang of ook deze secretaressebaan was niet meer te combineren met mijn leven als callgirl. Ik nam ontslag en richtte mij volledig op de prostitutie. Ik nam steeds meer privéklanten aan. Ik werkte onder de naam Xie, mijn echte naam is Xaviera. Mijn vader had de naam Xavier bedacht voor een jongen. Toen ik een meisje bleek, werd het Xaviera, roepnaam Vera. De naam Hollander heb ik er zelf bij verzonnen. Die vond ik wel toepasselijk.
Toen ik een tijdje als zelfstandige callgirl werkte, stopte een van mijn voormalig werkgeefsters met haar bordeel. Voor 10.000 dollar kocht ik haar adresboek en telefoonlijnen over. Dat was de start van mijn eigen bordeel, The Vertical Whorehouse.
Ik denk met weemoed terug aan mijn tijd als New Yorkse madam. Het was een hypomane, speedy periode. Ik ging als een stoomlocomotief, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Mijn huis was 24 uur per dag open. Ik sliep hooguit vijf uur per nacht en kon eigenlijk nooit weg, want ik vertrouwde niemand met de boeken. Mijn sociale leven was heel beperkt. Heel soms ging ik een weekendje naar Vegas met een lover om te relaxen, maar in grote lijn was ik altijd aan het werk. Ik maakte de gekste dingen mee. Bezoekjes aan het Waldorf Astoria, waar ik langs de nietsvermoedende portier huppelde met witte kniekousen, uilenbril en strikjes in het haar, om even later getransformeerd als seksbom bij de klant aan te kloppen. Maffiamannen die langskwamen voor het ontbijt en het hele huis voor een paar uur opeisten. De meest uiteenlopende sekspraktijken met klanten met ‘speciale’ verlangens. Het kon mij niet gek genoeg. Ze noemden mij niet voor niets de Queen of kinky sex. Als meesteres heb ik een aantal van de rijkste en meest vooraanstaande burgers van Amerika geslagen, beledigd en als hond aan de riem gelegd.
Al met al was het een goede tijd. Ik heb veel geld verdiend, avonturen beleefd en veel lekkere seks gehad. Het was een levensstijl die bij mij paste. Terug in Nederland heb ik nooit meer als prostituee gewerkt. Wel ben ik altijd vrij gebleven op seksueel vlak. Ik houd van mannen en vrouwen, en monogamie vind ik een dirty word. Het past niet bij mij. Ik heb multiple persoonlijkheden, en daar horen multiple lovers bij. In de liefde ben ik overigens wel monogaam. Ik hield van al ‘mijn’ mannen met hart en ziel, maar de meeste waren onbetrouwbaar. Ik heb vele minnaars gehad en ben vier keer getrouwd geweest. Philip, mijn huidige man, is de enige die mijn vertrouwen heeft kunnen winnen. Ik heb hem vijf jaar geleden ontmoet op een feest. Het was liefde op het eerste gezicht. We zijn heel gelukkig, samen met onze twee honden en drie katten.’
Xaviera schreef een boek over haar periode als madam in New York: The Happy Hooker (1972). Tegenwoordig runt Xaviera samen met haar echtgenoot een B&B in Amsterdam.
