Taiye Selasi, dochter van Nigeriaanse en Ghanese ouders, groeide op in Amerika en woont in Rome. Met haar debuutroman Ghana ga weg maakt ze een overtuigende entree in de literatuur, een verhaal waarvoor ze vermoedelijk rijkelijk uit haar eigen achtergrond heeft geput.
* * * * *
Taiye Selasi – Ghana ga weg
Vertaald door Auke Leistra, Atlas Contact, €19,95/€12,99 (e-boek)
Ghana ga weg cirkelt rondom Kweku Sai, een personage dat in het boek vooral schittert door afwezigheid. De in Ghana geboren Kweku Sai is een uitmuntend chirurg in Amerika, die hard werkt voor zijn gezin: zijn mooie en wijze, Nigeriaanse vrouw Fola en hun knappe en slimme kinderen Olu, Taiwo en Kehinde (een tweeling) en nakomertje Sadie.
Vanwege hun Afrikaanse roots moet hij altijd beter presteren om mee te tellen en geaccepteerd te worden, en zo lijkt hun bestaan voortdurend het voorportaal te zijn van iets anders, een tijdelijkheid op weg naar een betere toekomst. Op zeker moment moet Kweku Sai ten onrechte opdraaien voor het mislukken van een operatie met de dood tot gevolg, en wordt hij ontslagen. Kweku kan de klap en zijn gevoel van falen en schaamte niet de baas; hij stapt in zijn auto en rijdt weg bij zijn gezin, Fola in onwetendheid en vertwijfeling achterlatend. Als Kweku na enige tijd terugkeert, ziet hij tot zijn grote schrik dat zijn gezin is vertrokken. Kweku en Fola zijn voorgoed van elkaar gescheiden, maar zullen zonder het van elkaar te weten altijd van elkaar blijven houden.
Verwond gezin
Ghana ga weg speelt zich af in de week dat Kweku Sai, die inmiddels is terugverhuisd naar Ghana, sterft en zijn begrafenis Fola en de kinderen weer bij elkaar brengt. Het gezin blijkt uiteengevallen: ook Fola is verhuisd naar Ghana, terwijl de in Amerika achtergebleven kinderen ieder op hun eigen manier worstelen met het gat dat het vertrek van hun vader in hen heeft geslagen en met hun Afrikaanse identiteit. Wervelend door de tijd schetst Selasi heden en verleden van de gezinsleden, die, ogenschijnlijk zo mooi en talenvol, eenzaam en kapot zijn vanbinnen en elkaar niet kunnen bereiken, elkaars wonden niet kunnen helen, omdat ze er niet met elkaar over kunnen praten.
‘Een van de vele dingen die Fola denkt, terwijl ze haar dochter vasthoudt, is de gedachte dat het zinloos is om met zoveel kracht lief te hebben, want die kracht is niet overdraagbaar, behoedt hen nergens voor, beschermt hen niet, gaat niet waar zij gaan, gedraagt zich niet als een schild… maar toch, hoe zou je anders moeten liefhebben? Wat zou ze anders moeten voelen dan deze rauwe, wanhopige liefde (…)’
Selasi is een even begaafd vertelster als stiliste, en Ghana ga weg een even sprankelend als oorspronkelijk debuut. Een schrijnend mooie roman die tranen in de ogen brengt, maar tegelijk een genot is om te lezen, met zinnen die tintelen op de tong. Van deze schrijfster gaan we ongetwijfeld nog veel horen.
Waardeer dit artikel!
Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door de auteur een kleine bijdrage te geven. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.