Een van haar eerste rollen was een jonge geliefde in Mauvais Sang van Leos Carax. Gedraaid in extreme close- up ‘s. Haar ontroerende zuivere rol in Three Colours: Blue van Kieslovski blijft je altijd bij en ook haar mooie spel als verpleegster in The English Patient van Anthony Mingella. Vorig jaar nog excelleerde Binoche in Camille Claudel 1915 van Bruno Dumont. Haar meest indrukwekkende rol tot nu toe, waarin Juliette Binoche de in een inrichting opgesloten beeldhouwster Camille Claudel speelt. Ooit de minnares van Rodin.
Haar nieuwste film heet Clouds of Sils Maria. Zij werkte eerder met Assayas in Summer Hours uit 2008. Clouds of Sils Maria ontleent zijn titel aan het kleine bergdorpje Sils Maria in het Zwitserse kanton Engadin, waar het verhaal zich afspeelt. Maria Enders (Juliette Binoche), een diva-achtige actrice, is per trein op weg naar Zwitserland om een ode te brengen aan toneelschrijver Wilhelm Melchior. Haar piepjonge personal assistant Valentine (Kristen Stewart) reist overal met haar mee. Een onverschrokken en zelfbewust type.
Kirsten Stewart, bekend van de Twilight serie en On the Road van Walter Salles, is uitstekend en consistent als assistente. Tijdens de reis sterft Melchior opeens en Maria Enders heeft geen zin om een speech te houden in zijn nagedachtenis. Die kouwe drukte past niet bij zijn karakter vindt zij, maar door allerlei contractuele verplichtingen besluit ze toch te gaan.
In een hotel na afloop van de ceremonie ontmoet zij een jonge regisseur, die haar een rol aanbiedt in een toneelstuk. In hetzelfde stuk speelde zij twintig jaar geleden Sigrid een verleidelijke jonge vrouw, die haar veel oudere baas Helena tot wanhoop drijft. Nu moet zij zelf Helena spelen. Zij repeteert haar rol met Valentine tijdens een verblijf in de Zwitserse bergen. Werkelijkheid en fictie vermengen zich met elkaar. Sils Maria roept herinneringen op aan het fascinerende Persona van Ingmar Bergman, waarin een actrice en haar verpleegster langzaam elkaars identiteit overnemen.
Thema’s in de film zijn het spel tussen schijn en werkelijkheid, de vergankelijkheid, de eenzaamheid van de roem en de botsing tussen de generaties. Dat laatste wordt duidelijk zichtbaar in een scène waarin de actrice en haar veel jongere assistente het niet eens zijn over een mainstream science fiction film. Valentine is er door gefascineerd maar Enders vindt het zielloos en kitsch. Het door Binoche gespeelde personage is een emotioneel gevoelsmens, terwijl Valentine juist nuchter en rationeel is. Een scene is typerend voor Juliette Binoche. Haar karakter mijmert over haar beroep als actrice, zij kan alleen een rol spelen als die echt is en goed aanvoelt.
De veelzijdige Franse cineast Olivier Assayas( 1955) maakte in zijn carrière totaal uiteenlopende films. Van een klassieke kostuumfilm Les Destinees Sentimentales tot minder geslaagde vampierfilms als Irma vep en Demonlover. Zijn kracht ligt in het maken van psychologische drama’s als met name L’eau froide, Fin Aôut- Debut Septembre en Après Mai. Zijn kundige acteursregie samen met zijn vloeiende mise en scène, met kenmerkende fade outs bij het einde van iedere scène en originele keuze van onderwerpen, hebben hem tot een belangrijke cineast gemaakt.
In Clouds of Sils Maria voegt hij er nog een Eric Rohmer-achtig natuurverschijnsel aan toe. Het heet de Maloja Slang. Het heeft te maken met wolken en wind. Om dit betoverende verschijnsel zelf te aanschouwen, moet u de film gaan zien in de bioscoop.
