Jaap Mees

Ik kom al sinds het begin van de jaren 80 in het Rotterdamse filmfestival. Toen was het hoofdcentrum nog het gezellige Lantaarn Venster in de Gouvernestraat, nu zetelt filmhuis Kino Rotterdam er. Het was kleinschalig, alternatief en filmmakers waren makkelijk benaderbaar voor de bezoekers. Je zag cinefielen op rolschaatsen en sommige hadden hun hond meegenomen naar het filmhuis. Waar die bleef tijdens de film weet ik niet meer. Het was de tijd van de legendarische filmpaus Huub Bals, een grote

De documentaire in direct cinema stijl, zonder voice-over en zonder interviews, opent met Greta Thunberg zittend tegen een muur bij het parlementsgebouw in Stockholm. Ze heeft een zelfgemaakt bord voor zich met de tekst: schoolstaking voor het klimaat. We leren Greta kennen als een intelligente, onafhankelijke denker, die het zo belangrijk vindt dat er echt ingegrepen wordt wat de klimaatsverandering betreft. We zien haar berichten sturen en ontvangen op haar telefoon van andere klimaat betrokkenen. Meestal jongeren. Regisseur Nathan Grossman

Een bijzonder prachtig in beeld gebrachte film is ‘Silence of the Tides’ over het Waddengebied dat zich uitstrekt van Nederland en Duitsland tot in Denemarken. Met onovertroffen sfeerrijke, heldere en gevarieerde beelden van regisseur Pieter-Rim de Kroon. Met name het geluid van geluidsman/geluids designer Victor Dekker moet genoemd worden. Zelden hoorde ik zulk kraakhelder en detailrijk geluid in een film. Weidse beelden vaak vlak na zonsopkomst of net voor zonsondergang gedraaid. Eindeloze vergezichten van stranden met wisselende zonnestanden, vele strandvogels, waaronder mooie close up