Wij logeren in Notting Hill vlakbij de Portobello Road Market en op loopafstand van Hyde Park. We besluiten eerst naar de Tate Modern te gaan. Deze voormalige imposante energiecentrale werd ontworpen door Sir Giles Gilbert Scott en trekt zo’n vijf miljoen kunstliefhebbers per jaar. We bekijken de permanente expositie met moderne conceptuele kunst en ook schilderijen van Matisse, de Chirico, Picasso en Rothko. De boekwinkel op de begane grond is onovertroffen. Werkelijk alles op kunstgebied, boeken, posters, kaarten, tijdschriften en souvenirs kun je hier vinden, een ideale cadeauwinkel. Als je London bezoekt is het aan te bevelen Time Out te raadplegen voor culturele en culinaire tips. Het kritische kunsttijdschrift zal altijd een speciale betekenis voor mij hebben, het blad bezorgde mij mijn eerste recensie over m’n documentaire Off The Beaten Track.
Tate Britain
Time Out geeft de voorkeur in deze laatste week van het jaar voor de Tate Britain boven Tate Modern. Vooral voor zijn grote expositie over landschapsschilder William Turner en de voortreffelijke overzichtstentoonstelling van Britse kunst door de eeuwen heen. Terecht zo blijkt, we zien prachtige werken van de pre-Raphaelites, een stroming uit 1848. Schilders als Rosetti en Millais startten deze groep, die de authenticiteit en verfijning van de grote Italiaanse schilder Raphael(1483-1520) in ere wilden herstellen. Met name John Everett Millais’ kunstwerk Ophelia (zie foto) is wereldberoemd voor zijn sprookjesachtige sfeer en subtiele stofuitdrukking. Het mysterieuze schilderij The Lady of Shalott van John William Waterhouse valt ook op. Hij werd beïnvloed door de Pre-Raphaelites. Naast deze stroming is er ook veel ander prachtig werk te zien, van Spencer, Burne-Jones en William Morris bijvoorbeeld. Turners kunst is knap geschilderd en imposant om naar te kijken, het spel met licht en donker is fascinerend. Toch raakt de schilder, graficus en visionair William Blake mij veel meer. Hij heeft een eigen ruimte in Tate Britain. In zijn tijd was hij niet erg populair (zijn tijd vooruit waarschijnlijk), maar pas later erkend als een van de grote kunstenaars. Welk Nederlands museum durft een overzichtstentoonstelling van zijn unieke werk aan?
Portobello en Covent Garden
Na dit warme bad van kunst is het tijd voor een wandeling over de Portobello Market in Notting Hill om even uit te waaien. Met veel antiek aan het begin van de Market vlakbij Notting Hill Gate tube station, en vele hippe en kleurrijke mode, hoeden, truien, schoenen en allerlei curiosa. Zoals ouderwetse naamplaatjes van Londense straten en maffe gadget winkeltjes. Ook kun je hier overal lekkere crêpes eten en andere hapjes en iets drinken in een Victoriaanse oude pub.
Qua sfeer enigszins vergelijkbaar met Covent Garden Piazza, ooit een groente en fruitmarkt en nu een overdekte markthal met allerlei kleine winkels, cafeetjes en stalletjes met handgemaakte kunst- en ambachtswerk. Zoals houten speelgoed en kleine zelfgemaakte heerlijk ruikende kaarsen met miniatuur bloemetjes erop. Allerlei straatartiesten en ‘bevroren’ mimefiguren vermaken het publiek en als wij er zijn, zingen er twee heuse operazangers, waarschijnlijk van het nabij gelegen Royal Opera House. Het geluid galmt over de markthal, de akoestiek is uitstekend. Je kunt achter de Piazza in Bow street heel goed eten in diverse Franse restaurants. In de gezellige Brasserie met kaarslicht genieten we op Oudejaarsavond van een speciaal menu voor de laatste dag van 2014. De ultieme Oscar Wilde-achtige Franse bakkerij bevindt zich in Russell street, we verorberen hier heerlijke carrot muffins en gezonde broodjes.
Bij een bezoek aan Londen mag een avondje theater, musical of muziek niet ontbreken. Wij kiezen voor een matinee in het gezellige kleine Almeida theater in Angel in Noord-Londen. The Merchant of Venice van Shakespeare staat op het programma. De setting is in een modern casino, de dialogen zijn gelukkig in het oud Engels. Over het conflict tussen sjacheraar Shylock en zijn antagonist de Venetiaanse koopman Antonio, die geld van hem leent met bijna fatale gevolgen. Met de bekende Schotse acteur Ian Mc Diarmid als Shylock en een uitstekende Suzanna Fielding als Portia in een dubbelrol als blonde deerne en ragscherpe advocate.
Southbank
Op de eerste dag van 2015 lopen we achter het metrostation Bank langs via allerlei Kerststalletjes over de Millenium Bridge naar de Tate Modern. Na het museum bezoek wandelen wij langs de Theems op de Southbank richting London Eye. Links van de Tate Modern ligt de Shakespeare’s Globe, een openlucht theater in oorspronkelijke stijl gebouwd met voortreffelijke Shakespeare voorstellingen. Langs het kleurrijke Gabriels Wharf voor hapjes, drankjes en ambachten. Gevolgd door kwaliteits-repertoire toneel in de National Theater, klassieke en folk muziek in de Queen Elisabeth Hall en de Purcell Room, beeldende kunst in de Hayward Gallery en de beste cinema in het opgekalefaterde British Film Institute Southbank. Voorheen de National Film Theatre, dat mijn tweede home was tijdens mijn filmopleiding. Tenslotte de Royal Festival Hall voor met name klassieke topmuziek. De schoonheidsprijs verdienen de betonnen kolossen niet, maar van binnen zijn ze functioneel en het culturele aanbod is onovertroffen. Alle kunsten bij elkaar op loopafstand.
Als we al deze cultuur paleizen hebben bekeken, gaan we een half uur uitblazen in een glazen gondel in het reuzenrad London Eye.(zie foto) Aan te raden is het om de tickets van te voren via Internet te bestellen. Dan hoef je via de ‘fast track’ minder lang in de rij te staan. London Eye werd oorspronkelijk speciaal voor het Millenium gebouwd, en zou daarna weer worden afgebroken, maar was zo’n groot succes dat het grote rad mocht blijven staan. Vervaardigd met Nederlandse hulp bij ontwerp en vervoer.
Londen is een uiterst dynamische en veelzijdige stad. Elke wijk, zoals Covent Garden, City, Notting Hill, Angel, Southbank, Holborn, Bloomsbury, Soho, Chelsea, Kensington enzovoort zijn op zich staande dorpen. Iedere wijk heeft een uniek eigen karakter, sfeer en stijl. De contrasten zijn vaak groot. Arm en rijk, klein en groot, allochtoon en autochtoon, Britten en toeristen, gebouwen en groen, massa en individu. Londen heeft alles en zoals de schrijver Samuel Johnson ooit zei: ‘when a man is tired of London, he is tired of life.’
