Dichter Bij: Wordbites

De serie DICHTER BIJ biedt eigenzinnige dichters uit Nederland en Vlaanderen een platform voor nieuw en uniek werk. Deze keer zijn dat de wordbites van Hugo de Haas van Dorsser, die zijn gesproken woord heeft gebundeld in 'Aan alles komt een begin'. Eigenzinnig in vorm en inhoud.

Wordbites  – Aan alles komt een begin | gesproken woord gebundeld (48 p.) | als leporello gebonden | € 15 euro ex. verzendkosten (te bestellen op www.wordbites.nl)

Dwars gedacht, maar recht gebracht – dat zijn Wordbites in hun meest pure vorm. Vervreemdende, ontregelende teksten die soms blaffen of bijten, en soms strelen.

Ontstaan als een nieuwe, vrije vorm van gesproken woord en uitgegroeid tot geliefde podium-act op festivals en in theaters, zijn Wordbites nu neergestreken op papier. Gesproken woord gebundeld in drie delen: de een, de ander en de een en de ander.

De man achter Wordbites is Hugo de Haas van Dorsser, tevens concepter, copywriter en creatief brein achter zijn bureau De Kunst Van Het Weglaten maar ook redacteur voor verschillende tijdschriften, uitgever van zijn eigen magazine Raus, annonceur, mc en vriend van het alfabet. Een dwarsdenker die letters eet.

Wordbites begon met een klein luidsprekerboxje, waarmee De Haas van Dorsser de straat op ging om willekeurige mensen iets te vertellen. Wordplay mengde zich met een vrijere, associatieve en meer poëtische stijl. Via huiskameroptredens, kleine theaters, obscure festivalletjes en andere verre reizen is Wordbites inmiddels uitgegroeid tot een graag geziene gast op festivals en evenementen  als Poetry International, Manuscripta, Fringe, Festival Hongerige Wolf, De Zwarte Cross en Mysteryland, waarbij hij geregeld het podium deelt met muzikanten van allerlei pluimage.

Lees meer op www.wordbites.nl of luister op www.soundcloud.com/wordbites

http://3voor12.vpro.nl/lokaal/utrecht/nieuws/2015/april/Wordbites-laat-je-ronddwalen-in-een-tekstuele-speeltuin-.html

***

AAN ALLES KOMT EEN BEGIN

Ze schreef het me.?

Misschien had ze het me liever later geschreven.

Aan alles komt een begin.?

En zo was het ook.

 

Ik liep achteruit. Door de stad.?

Ik ervoer, in het achteruitlopen,

hoezeer we altijd en alsmaar,

monomaan, maar dan op voeten,

vooruitlopen en ver vooruitlopen.

 

Zelfs in het achteruit zocht ik het vooruit.?

Die door en door voorwaartsheid…?

Hoeveel te vaak moet het einde er vanaf het begin zijn?

 

Ik liep en liep.?

Toen ik de door en door voorwaartsheid?

eindelijk achter me durfde te laten?

onttrok de wereld zich weldadig aan me.?

Er ging zoveel minder voorbij.?

Nabij was zelfs min of meer voorbij.?

Hoe verder ik terugging, hoe verder ik me verwijderde

van doorgaande routes.?

Ik leek dichter bij mezelf te komen.

 

Het beste beviel me nog stilstaan.?

Stil.?

Staan.

Ik kwam tot het schitterende uitzicht hoe ongelofelijk gelijk

de immense bomen aan de Maliebaan hebben.?

Hoe die stille makreel, op het aanrecht van mijn buurvrouw, het bij het rechte eind heeft.

Hun vertrekpunt is de plaats van aankomst.

Ze zijn.

***

LOST IT (VOOR E.)

Met heel de wereld verbonden.?

Behalve met jezelf.

?53 minuten per dag op Facebook.

?Om de 9 minuten het checken van je telefoon.

Da’s 104 keer per dag.

Dat wel.?

Maar mij, mij zie je niet staan.

 

Met heel de wereld verbonden.

?Behalve met…

?De persoon die je probeert te bereiken neemt niet op,

probeer het later nog eens.

?En slecht nieuws graag vóór de piep.

Weet je wat?

?Zie nooit als nu.

?Val terug op jezelf.?

Val scheef met jezelf ?

of samen.

?Helemaal, of net niet, of niet, of.

 

Want je leven is niet alleen wat het is

maar ook wat het zou kunnen zijn.

 

Geef toe.

?Toegeven is geven en dan nog wat.

?Aan jezelf nog wel.?

Mooi niet makkelijk?

die binnenste stilte.

?Genoeg aan jezelf.

?Eenling.

?Dat het goed is.?

You found it, you found it along the way.

HET WAS IETS VAN

Dat toen met die ander.?

Was dat wat??

Wat was dat??

In ieder geval iets van Bengaals vuur.

Iets van kat op spek.

Van follow the call of the disco ball.

Iets met fly, flew, fling.

 

Dat toen met die ander.?

Het was iets van alle hoop aan dek.?

Alle hens aan dek.?

Met iets van een moeilijk na te blussen veenbranderigheid

als tussenspel.?

Hoe dan ook, er waren rooksignalen?

die uiteindelijk verdacht veel leken op een gordijn.

Het was iets van teder, Tinder.?

O nee, die twee haal ik wel vaker door elkaar.

 

Dat toen met die ander.?

Was het die ander? Of toch die een.?

Of eigenlijk iets tussen jij, ik, wij.?

O nee, je blafte jezelf wakker. Ja, dat was het.?

Wat wilde je zeggen? Tegen wie??

O nee, je was nou net helemaal klaar met al dat gepraat.

 

Hoe dan ook, hij kuste anders.?

Niet per se lekkerder. Anders.?

Hoe dan ook, ze streelde anders.

Niet per se lekkerder. Vooral je ego.

Waar zaten de vlinders??

Vanbinnen? Vanbuiten? Of in de struiken?

Zeker, dat geopende luikje was de open deur.

 

Hem voor jezelf houden voelde nog nooit zo goed.

Desnoods voor de gek.?

Aandacht nam voorrang op al het andere.?

‘Het voelde zo goed’ voelde nog nooit zo goed.

Verliefd. Vooral op het verliefd-zijn.

 

‘Onbedaarlijk’ stopte nog net op tijd?

bij het bordje ‘onvoorwaardelijk’.?

Natuurlijk zat er van alles achter maar dit moest even voor.

 

Dat van die ander. Dat was van jou.

Dat van die ander. Dat was me wat.

Van net niet durven, toch doen.

 

Het was iets van,?

je wist niet hoe je het anders moest zeggen

dus zei je het zo.

***

V. L . I . N . D . E . R .

Mijn vader schreef altijd letters op mijn rug.?

Niet met een stift. Met zijn hand. Met zijn vingers.

Ik was een jaar of vijf, zes.?

Zo voor het slapengaan.

 

Het waren dieren.?

Ik moest raden.?

k.i.p., a.a.p., b.e.e.r., d.a.s.?

en een enkele keer a.r.e.n.d.

t.i.l.a.p.i.a bestond gelukkig nog niet.

 

Mijn moeder werd door de buurman, hij was lector?

maar ook een beetje een soort rector en hector,?

nogal zeer nadrukkelijk gewezen op

de eerste opvoedgoeroes, profeten van rust, reinheid en regelmaat?

en dat je kinderen niet te veel moest koesteren en knuffelen.

Zelfredzaamheid was het c.r.e.d.o.

 

Nu, bijna een halve eeuw later, komt die buurman

ineens weer om de hoek kijken.

Mijn moeder heeft Alzheimer.

Ze vraagt me om haar vast te houden.

De buurman breekt me bijna op.

Maar mijn besluit staat vast.

 

We gaan samen terug naar de tijd van vóór die buurman.

Terug naar de tijd van die letters op mijn rug.

En voor wie de letters lastig zijn: de warmte van een hand. V.L.I.N.D.E.R.

***

A•Quattro•Mani reist de wereld over voor recensies van de mooiste literatuur en persoonlijke, exclusieve interviews met schrijvers die ertoe doen. Ze publiceren in TPO Magazine, en op Blendle/Cafeyn. Klik hier voor een overzicht.

Niets missen? Neem een abonnement op A•Quattro•Mani bij TPO Magazine.

Volg A•Quattro•Mani ook op Twitter en Facebook.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mijn gekozen waardering € -