Alex van Warmerdam ’s vorige film Borgman werd in 2013 geselecteerd voor het hoofdprogramma van het prestigieuze Cannes Film Festival. Zijn nieuwste film Schneider versus Bax is een spannende thriller met absurdistische randjes.
Alex van Warmerdam is een van Nederlands meest originele en meest eigenzinnige filmmakers. Hij is een echte auteur die zijn eigen wat absurdistische wereld schept, bewoont door personages die worstelen met het leven. Geportretteerd met veel zwarte, droge humor in onalledaagse situaties. Daarnaast maakt van Warmerdam ook theater, eerst bij Hauser Orkater en nu bij De Mexicaanse Hond. Ook is hij een goede schilder en schrijft hij romans en gedichten. Mijn favorieten films van hem zijn De Noorderlingen, Ober en Abel.
Droef-Komisch
Het verhaal is meestal niet het belangrijkste in Van Warmerdam’s werk. Het gaat vaak om de netelige omstandigheden waarin zijn hoofdpersonages terecht komen. Zoals de onaangepaste jongen die nog bij zijn ouders woont in Abel. De droef-komische onvervulde karakters uit een afgelegen Hollandse streek met kaarsrechte bomen in De Noorderlingen. Of in Ober, waarin de hoofdpersoon, een tobberige kelner, verhaal gaat halen bij diegene die zijn levensverhaal geschreven heeft. In Schneider versus Bax, zijn negende speelfilm alweer, is de setting evenals in De Noorderlingen oer-Hollands. Uitgestrekte rietvelden met veel slootjes, waar Bax (Alex van Warmerdam) woont die schrijver is. Zijn antagonist Schneider (Tom Dewispelaere) is een huurmoordenaar, die opdracht krijgt Bax uit de weg te ruimen. Het komt Schneider slecht uit want hij moet zijn vrouw helpen bij een diner die avond. Maar volgens zijn baas Mertens moet het per se die dag gebeuren.
Huurmoordenaar
Wat Schneider en zijn baas niet weten is dat de dochter van Bax, Francisca (Maria Kraakman), plotseling haar vader komt opzoeken. Zij voelt zich slecht en heeft haar vaders hulp nodig. Nu kan de huurmoordenaar niets beginnen, want zij is niet van plan snel weg te gaan. Wat ogenschijnlijk een simpele opdracht is, het doodschieten van een man alleen die afgelegen woont, loopt uiteindelijk helemaal uit de hand.
Wat opvalt is dat deze film wat donkerder is dan de andere Van Warmerdams. Het is meer een thriller, maar je kan het ook een zwaarmoedig sprookje noemen. Wat ik wel miste is de absurdistische zwarte humor die veel van zijn films zo speciaal maakt. De film is uitermate sterk geacteerd, met name door Maria Kraakman als dochter, die nogal in de war aankomt en veel tegenspoed in haar leven ondervindt. Op het einde doet zij iets waardoor zij niet bepaald uit haar crisis raakt. Ook Alex van Warmerdam, als de schrijver die af en toe een pepmiddeltje niet schuwt, is voortreffelijk. Hij doet zelf vaak wat minachtend over zijn acteren, maar dat hij goed kan spelen staat buiten kijf.
Het is verleidelijk om deze film helemaal op psychologische wijze te analyseren. Maar dan maak je je als recensent belachelijk, omdat Bax versus Schneider geen psychologisch drama is of existentieel epos. Het is een goed gemaakt, mooi gedraaid, soepel ge-ensceneerd en knap geacteerd zelfverzonnen filmverhaal, dat je even uit je eigen werkelijkheid tilt. Niets meer en niets minder.
