De dag waar Nederland niet over wil horen

Twintig jaar geleden werd de Dutchbat-compound ontruimd. Dit zegt de Nederlandse rechter daarover.

De zin is ingewikkeld, zoals je mag verwachten van de Hoge Raad der Nederlanden:

“Het hof heeft geconcludeerd dat de Staat, door te bewerkstelligen dat Mustafić de compound verliet en hem niet mee te nemen naar veilig gebied, als gevolg waarvan Mustafić de dood heeft gevonden, onrechtmatig jegens Mustafić c.s. heeft gehandeld…”

Wat er staat is dat Nederland een verantwoordelijkheid draagt voor de dood van Rizo Mustafić, een echtgenoot, een vader. Een man wiens moord de Nederlandse staat had kunnen en moeten voorkomen. Dat liet Nederland na, en wel op 13 juli 1995, vandaag twintig jaar geleden.

Hetzelfde geldt voor twee andere mensen: Ibro en Muhamed Nuhanović. De Hoge Raad heeft die beslissing getoetst en daarmee is het juridisch in Nederland in ieder geval niet meer aan te vechten.

Een andere rechtszaak dient binnenkort in hoger beroep en zal waarschijnlijk ook bij de Hoge Raad belanden. Het aantal mensen jegens wie Nederland onrechtmatig handelde kan nog verhoogd worden met honderden of duizenden, maar verlaagd worden kan het niet meer.

We kunnen nader onderzoek plegen en nieuwe documenten vinden die de context van dit feit beter belichten. We kunnen discussiëren over wie wanneer welke beslissing nam en we kunnen wijzen op wie de feitelijke moorden pleegde. Dat is noodzakelijk en uiterst relevant, maar het verandert niets aan de conclusie dat de Nederlandse staat een speciale verantwoordelijkheid draagt voor de dood van minimaal drie mensen in Srebrenica in 1995.

Lees het hele arrest in de zaak Mustafić en Nuhanović

Mijn gekozen waardering € -

Joost van Egmond (1975) schrijft over de rafelige rand van Europa. De regio waarvan niemand weet wat-ie ermee aan moet, nog het minst de bewoners zelf. Op dit kanaal schrijft hij vooral over de onderstroom van het nieuws. Voor wie wel wat van deze buurt weet, maar meer context wil.