Wat drink je eigenlijk als je niet drinkt?
Het is een vraag die de omgeving van een alcoholist behoorlijk kan bezighouden, merk ik sinds ik droog sta. Op feestjes en in het café begint er altijd wel iemand over ('Hoe hou je dat nou vol, zo'n hele avond?') en uitnodigingen voor etentjes gaan tegenwoordig standaard vergezeld van de vraag: 'Wat zal ik nu eens voor jou in huis halen?'
Dat is lief, maar het voelt ook ongemakkelijk. Ik ben een oom Gijs geworden, de broer van mijn moeder die 'suiker' had en daarom altijd een speciaal gebakje kreeg. Dat zag er echt uit, maar wij wisten dat het niet echt kon smaken, zoals een saucijzenbroodje met nepvlees nooit echt een saucijzenbroodje wordt, omdat in nepgehakt nu eenmaal geen vleessappen zitten. Wij hadden dus te doen met oom Gijs, die ook nog eens Rivella moest drinken in plaats van cola.
'Maar hij mocht wél een jong borreltje!' roept mijn moeder enthousiast als het onderwerp ter sprake komt. Waarna ik haar meteen hoor denken: oeps… Ach ja, in de westerse wereld is alcohol nu eenmaal onlosmakelijk verbonden met feestelijkheden. Bij toneelpremières en vernissages wordt het publiek getrakteerd op bladen vol cava; wie liever iets zonder alcohol heeft, mag dat zelf bij de bar gaan halen, tegen betaling.
Wist u dat u als wijndrinker een beetje uit uw mond stinkt?
Wist u trouwens dat u als wijndrinker bij zulke gelegenheden een beetje uit uw mond stinkt? Vooral als u wit of rosé heeft gekozen, komt met elke ademtocht een zurige lucht mee. Wie zelf ook drinkt, ruikt dat niet, maar als geheelonthouder sta je dan toch liever naast een Belgisch biertje.
Bier is ook de enige drank die zonder promillage overeind blijft, zeker de soorten die hun leven mochten beginnen als echt bier en pas daarna zijn gede-alcoholiseerd. Alcoholvrijgemaakte wijn daarentegen is niet te doen. Zonder de body van de alcohol blijft een laf goedje over en zelfs de duurste nepbubbels smaken naar Jip & Jannekechampagne.
Voor de zekerheid check ik mijn bevindingen bij wijnschrijver Harold Hamersma, maar ook die is nog nooit een goede alcoholvrije wijn tegengekomen. 'Rood is het ergst,' kreunt hij. 'Dat is wee, slap, mottig als een buikziek peertje. Het smaakt gekookt, het is beige, een natte wind. Haal dan liever een ongegiste druif in huis. Of zet een mooie thee en serveer die koud.'
Voeg ik daar nog een advies aan toe: maak van uw niet-drinkende gast geen oom Gijs. Trek zelf gewoon die fles open en zeg vooral niet bij elk nieuw glas: 'Je vindt het toch niet vervelend, hè?' Dat doet u toch ook niet bij dat bord kip in aanwezigheid van een vegetariër?
Zin
Deze column is eerder geplaatst in Zin. Inmiddels ligt in de winkel alweer het nieuwe nummer van dit maandblad, met aflevering 9: Kom van die bank af!
Eedere afleveringen teruglezen? Dat kan door te klikken op:
Deel 2: 'Voelt u insecten onder uw huid kriebelen?'
Deel 5: Kijk mama, zonder handen!
