Er is één afdeling van de gemeente die prima functioneert en dat is de reiniging. Elke dag komen ze hier een paar keer langs met een veegwagen inclusief veger en in de ochtenduren zelfs met een spuit. Dan wordt het plein spic en span schoon gespoten.
Dat is nodig ook want de gasten van deze buurt laten elk etmaal enorme hoeveelheden zakjes, dozen, blikjes en flesjes achter in de openbare ruimte. Er zijn bezoekers die nog een soort van fatsoen hebben en die hun afval niet simpelweg op straat droppen maar die hun troep achterlaten op elektriciteitskastjes en vensterbanken. De reinigingsmannen en -vrouwen, want die zijn er ook, maken daar korte metten mee en vegen alles van de kasten en vensterbanken als ze langskomen.
Behalve de veegwagen lopen er ook geregeld mensen rond met papierprikkers. Die verzamelen alles wat er in de tussentijd op straat wordt gegooid. En dan is het nog niet op want regelmatig duikt de stofzuiger op. Dat is een vrij groot apparaat die net als de stofzuiger in huis het vuil dat op straat ligt opzuigt.
Behalve deze tak van de reiniging die zorgt voor een schone straat hebben we ook de sectie die het huisvuil ophaalt. We worden verwend want twee keer per week kan de vuilniszak buiten worden gezet. Dat mag officieel pas vanaf zes uur ‘s morgens tot op het moment dat de vuilnisauto langskomt, maar daar houdt niemand zich aan. Want ja, dan zou je vroeg moeten opstaan alleen om je vuilnis buiten te zetten. Dat doet geen mens. Dus wordt het de avond voordat het afval wordt opgehaald al aan de straat gezet.
Bigbelly
Toch is die tweemaal per week dat het huisvuil wordt ingezameld kennelijk niet voor iedereen genoeg want geregeld staat er een zak als de vuilniswagen net langs is geweest. Maar gelukkig zijn daar dan nog altijd de mannen, daar zijn nooit vrouwen bij, die de vuilnisbakken komen legen en die zo’n zak meestal wel in hun karretje kieperen.
Grofvuil op straat zetten kost ook al niks, maar je moet wel even bellen of mailen voor een afspraak. Dat is voor veel mensen kennelijk al te veel moeite, want geregeld liggen er dagenlang bergen afval her en der. Maar ze komen altijd wel, de mannen van het grofvuil. Ook hier zijn het alleen mannen. Containers voor glas, papier, textiel- en plastic hebben we eveneens in de buurt. Ook wat dat betreft geen klagen dus.
Als er dan toch wat te zeuren is dan is het over de nieuwe vuilnisbakken die onlangs zijn geplaatst. Sinds afgelopen week stonden ze hier opeens op het plein. Bigbelly heten die dingen en er kan meer in dan in gewone vuilnisbakken omdat het afval geregeld wordt samengeperst. De energie voor dat persen komt van zonnecellen op de bak zelf. Prima dus.
Het grote probleem is echter dat die bigbellys zijn uitgevoerd in de kleur groen. En niet zo’n klein beetje groen, maar echt gifgroen. Spuuglelijk zijn ze en ze passen op geen enkele manier in het straatbeeld. Welke domkop heeft dit bedacht vraag je je af. Iedereen klaagt erover en de bewoners is voor zover mij bekend niets gevraagd, terwijl er over alles hier een inspraakavond wordt georganiseerd. Die dingen moeten dus snel worden overgespoten.
Maar voor de afdeling stadsreiniging niets dan lof. Hulde aan de schoonmakers van de Wallen!
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
