Ooit zou een transfer van de nummer twee van Amsterdam naar de nummer één van Utrecht gezien worden als een gruwelijke degradatie. Misschien dat sommige Amsterdammers dat nog steeds vinden. Het blote feit alleen al dat de transfer plaatsvindt, geeft ze ongelijk. Mede dankzij Edwin Jacobs’ baanbrekende vernieuwingswerk is het Utrechtse gemeentemuseum uitgegroeid van een lokaal prentenkabinet met Nijntje en Rietveld, een oude stinkende boot en een paar stijlkamers tot een must-visit naast het Groninger Museum en Boymans in Rotterdam. Het is een redelijk alternatief geworden voor de museale badkuip in het door toeristen overlopen Amsterdam.
Utrecht telt opeens mee
Wie zich ervan wil overtuigen hoe goed ‘Utrecht’ is geworden, moet voor 5 februari nog naar de fantastische expositie gaan van Craigie Horsefield. Daar kun je aan den lijve ervaren hoe een perfecte, samenwerking tussen een toegewijde museumdirecteur en een vernieuwend kunstenaar tot werkelijk overdonderend spektakel kan leiden. Geen wonder dat Edwin Jacobs weggekocht werd door Dortmund, een van de lelijkste steden in het Ruhrgebied. Alleen zo iemand kan in die door de staalfabrieken verlaten, desolate steenwoestenij echt iets voor elkaar krijgen. Ik was er vorig jaar en weet hoe zwaar hij het zal krijgen in het overigens prachtige kunstcentrum dat Dortmunder U kan gaan worden.
Edwin Jacobs zette Utrecht dus op de kaart als een bovenlokaal museum. Dat is natuurlijk de belangrijkste motivatie voor iemand als Bart Rutten die een beetjetegen zijn eigen glazen plafonnetje zat. Logisch dat hij vertrekt, maar er speelt natuurlijk meer.
Amsterdam is vol?
Er zijn geen plekken meer in Amsterdam waar zo’n talent gekoesterd wordt en door kan groeien. Het Rijks is inmiddels voorzien, de Stadsschouwburg gaat ook best goed sinds Melle Daamen naar Rotterdamn vertrok.., wacht. Niet alleen Melle vertrok (vrij plotseling ook nog eens). Ook operakoning Pierre Audi hield het voor gezien, en de verse ‘supergemotiveerde’ directeur van het Holland Festival bleek opeens toch net iets gemotiveerder voor een theater in Parijs. Kunst-Amsterdam begint meer op een duiventil te lijken dan op een bijenkorf.
Kunst-Amsterdam begint meer op een duiventil te lijken dan op een bijenkorf.
Wat is er aan de hand met de hoofdstad, dat de kunstpausen er zo graag vertrekken? En niet alleen de kunstpausen. Laatst werd bekend dat ook gewone hippe Amsterdammers geen zin meer hebben in een tof, maar loeiduur krot in de Jordaan of Watergraafsmeer, en dus massaal vertrekken naar, jawel, 010. Omdat het daar ruimer, moderner, frisser, en zelfs gezelliger is.
Wie volgt?
En nu dus 030. Dat ze daar betere grachten hebben wisten veel mensen al. Dat zelfs het kunstklimaat er beter is, moet menig Amsterdammer met doodsangst vervullen.
En wanneer krijgen we het persbericht dat Ivo van Hove geen nee heeft kunnen zeggen tegen het aanbod van het met een budget van 30 miljoen euro rondsappelende Festival van Avignon?
