Arm in arm rond een vreugdevuurtje

Het begin van de lente betekent voor Koerden ook het begin van het nieuwe jaar: Nawroz. Jaarlijks trekken Koerden - gehuld in traditionele sharwals  en kleurrijke feestplunje - de bergen in. Ze rollen hun kleedjes uit, verorberen Koerdische lekkernijen en dansen arm in arm rond de warmte van een vreugdevuurtje de traditionele halparké, een Koerdische dans. Nawroz is niet alleen een feestelijk samenzijn, maar ook een belangrijke uiting tegen onderdrukking en de viering van vrijheid.

Dit jaar is de viering weer bitterzoet. Met de corruptie en nepotisme in mijn geboortestreek Slemani, een compleet verkeerd uitgepakt referendum, de aanvallen op Afrin, verzwakking van de KRG en het langzaam uiteenvallen van Rojava – de meest hoopvolle Koerdische democratie, waar een van de basisprincipes de gelijkheid der seksen is. Om maar te zwijgen over de situatie in Iran.

Hoop
Toch wordt er vandaag genoten van het samenzijn, voor wie dat voorrecht heeft. Even de malaise vergeten. Uitbundig dansen op Arabische en Koerdische muziek. Een nieuw jaar betekent immers hoop op verbetering. Want hoopvol en onverschrokken, dat blijven Koerden.

Ik vind het een moedige instelling, maar ik dans dit jaar geen halparké terwijl Koerden elders worden afgeslacht en de rest van de wereld doofstommetje speelt. De lang gekoesterde droom van een eigen staat leek  binnen handbereik, maar nu zie ik het somber in. Optimisme is gezond, maar wat betreft de Koerdische kwestie, kan ik het nu niet opbrengen.

Groene valleien
‘Ach we hebben met behoorlijk wat tirannen te maken gehad’, zegt mijn vader nonchalant aan de telefoon. Of ‘ie de bergen ook dit jaar weer intrekt? ‘Natuurlijk. Ik ben minder mobiel door mijn rolstoel, maar ik geniet van de sfeer en de groene valleien. Dat neemt niemand van ons af. Je legt zich je niet neer bij de ellende. Want wat blijft er over als je niet gelooft in een betere wereld?’ Dus dansen de Koerden tegen het verdriet.

Pailletten
Mijn moeder, die eigenlijk elk jaar de Koerdische festiviteiten in Nederland overslaat, sluit zich aan bij mijn vaders woorden. ‘Je kleedt beproevingen aan met pailletten en sieraden. Ondanks alles blijven geloven in een betere toekomst. Anders is er niets meer.’
Voor Rand, een Koerdische Rotterdammer die op bruiloften optreedt, voelt het niet anders dan andere jaren. ‘Het is zolang ik me herinner een manier om het verdriet over de toestand in mijn land minder zwaar te maken, op deze manier doe ik er nog iets goeds mee.’
Herkomst
Nawroz is een Koerdische feestdag tegen onderdrukking. De symbolische betekenis komt voort uit een mythologisch verhaal dat volgens de Koerdische overlevering duizenden jaren geleden plaatsvond. Destijds werden Koerden overheerst door Perzië.

Mijn gekozen waardering € -