De koorleden – ook Mokumse Danny, Henny van Kerkwijk, Nico Meijer, Henk Schuitemaker en de dames Sonja Geene en Ria Swildens zingen mee – zijn trots op wat ze inmiddels hebben bereikt. Veel partijen willen het koor boeken, zegt Joop Leeuwendaal. ‘En we hebben de beste accordeonist van Nederland, André Vrolijk, daar zijn we echt trots op’, zegt Joop.
De eerste klus van het koor was volgens Leeuwendaal de opening van de ijsbaan op het Leidseplein waar veel artiesten aan meewerkten.
Zelf zingt hij het liefst ballades, zoals Aan de voet van de oude Wester. En Geef mij maar je angst van Andre Hazes, een prachtig nummer, zegt Leeuwendaal. Of Arie Hazes in september ook muziek van zijn broer André zingt, durft Joop niet te zeggen. Maar Arie heeft wel muziek van broer André in zijn repertoire. En natuurlijk zingt het koor op de Elandsgracht de bekende liedjes van Johnny Jordaan, Tante Leen en Willie Alberti. In augustus nog werden die uit volle borst meegezongen door honderden Meppelers bij Mokum in Meppel, dat Hans mede organiseert en waar hij ook Rondje-Mokum programmeerde.
Het is een echt Amsterdams/Jordanees koor, in repertoire en in muziek. De vrouwen van het koor dragen rode gehaakte omslagen, de mannen zwarte broeken, een pet en rode zakdoeken. In korte tijd is het koor enorm populair geworden In april zong het in het Rozentheater en was het uitverkocht.
Met kerst staat het op 19 december in de Noorderkerk en dat is al maanden uitverkocht. Op 27 december staat het in het Rozentheater en daar zijn nog wel kaarten voor, zegt Joop, die zelf zijn clip voor zijn single Mijn Amsterdam deels op de Elandsgracht en in Café De Jordaan opnam.
Barry van Vliet: ‘Zingen op de Elandsgracht is een eer’
Het is voor artiesten de eer om in de Jordaan te zingen, zegt Barry van Vliet die even uit Spanje over is De zanger van Jordanese komaf stond meerdere keren op het Elandsgrachtfestijn bij Café De Jordaan dat voor de veertiende keer het feest organiseert.
Barry kan het weten, hij is een echte Jordanees. Zijn ouders hadden een café op de Goudsbloemstraat en zelf treedt hij regelmatig op in de buurt, hoewel hij nu in Spanje woont. Hij is toevallig in Nederland voor een serie optredens en looft het Elandsgrachtfestijn. ‘Het is een eer hier op de Elandsgracht te staan voor iedere artiest.’
Greet Lachterop, die Café De Jordaan een kwart eeuw geleden begon, is ook trots op het festival. Ze heeft er zin in. ‘Het is altijd zo gezellig. Op zondagmiddag komen de oude Jordanezen. Het is zo gezellig, met koffie, een borreltje en ze maken natuurlijk een dansje. Het is zo Jordanees.’
Greet heeft het café inmiddels overgedaan aan haar kinderen. Dochter Tonneke met met Eddy en zoon Hans met vrouw Hanita doen het café nu. Hans doet het amusement en vindt dat het prima loopt. ‘Iedereen wil hier staan en die artiesten zijn ook allemaal vrienden van me. Dat is zo leuk joh!’
Op de Elandsgracht spelen dertig artiesten in twee dagen. Tonneke en Greet noemen de namen moeiteloos op: Liesbeth Vollebregt, Jeff van Vliet, Tjerk, Dario, Martin Vincken, Ronald Engel, Tjerk en Sandra Swart om er maar een paar te noemen.
Ze zingen tegen een kleine onkostenvergoeding, zegt Greet. ‘Het volle pond kunnen we niet betalen, maar wel wat.’
En de artiesten doen het graag. Barry van Vliet: ‘Dit is zo geweldig, dit mag nooit verloren gaan.’ Het wordt wel steeds moeilijker om het te organiseren en het feest rond te krijgen, zegt Greet. Door veranderende gemeentelijke regels wordt het moeilijker en duurder, zegt ze. ‘Je weet niet wat de komende herinrichting van de Elandsgracht gaat betekenen voor de ruimte om een festival te houden. Ook worden de eisen strenger met flinke kostenposten tot gevolg. We moeten bijvoorbeeld acht beveiligers hebben. We begonnen met één.’
Ook Greet ziet het echte Jordanese langzaam verdwijnen uit de buurt. Er zijn twee festivals en een handvol cafés waar nog wordt gezongen. Tegelijk is de Jordanese cultuur een exportproduct. In Meppel is begin augustus een Mokum in Meppel georganiseerd – tienduizenden mensen trok dat. De lokale Meppeler Courant kwam zelfs met een Mokum editie en het feest was niet alleen voor de lokale bevolking: vanuit Amsterdam zijn er volgens Hans Lachterop zeventien bussen heen gegaan vanuit de verschillende cafés. Hans Lachterop vindt het geweldig in Meppel. De mensen zijn gastvrij, en het wordt drukker en drukker.
Een van de hoofdgasten in Meppel was Ben Cramer. En die zou Greet graag een keer op de Elandsgracht zien zingen Net als René Froger trouwens, ook een zanger met Jordanese roots. Maar Hans wil liever niet te grote namen hebben op de Elandsgracht. ‘Het moet een gezellig buurtfeest zijn. Als je te grote namen hebt betekent dat ook dat je weer meer publiek krijgt en ander publiek. Ik ben heel blij met de artiesten en het publiek dat we hebben.’
Alle foto’s Rondje-Mokum: Dirk Spits
Foto’s Café de Jordaan: Simon Trommel
